Τρομερό έργο ΑΕΚ και... Κόκκαλη

Εύκολο θα ήταν να πεις ότι η ομάδα η οποία «βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο» συνέτριψε την άλλη, που είχε «κάτσει» αναπαυτικά στο βαθμολογικό της προβάδισμα. Αυτό όμως δεν επαρκεί για να εξηγήσει τη χαώδη διαφορά που χώριζε τις δύο ομάδες χθες στο ΟΑΚΑ. Ο χθεσινός αγώνας ήταν η πρώτη σοβαρή δοκιμασία του Ολυμπιακού μετά την «εκπαραθύρωση» του Τάκη Λεμονή. Εκτός εάν κάποιος θεωρούσε κατάλληλο για εξαγωγή συμπερασμάτων τον αγώνα των «ερυθρολεύκων» με τον Λεβαδειακό, την πλέον ευάλωτη ομάδα της Σούπερ Λίγκας. Αν υπάρχει αυτός ο «κάποιος», με γεια του, με χαρά του –και περαστικά του. Χθες, απέναντι στην Ε-ΞΑΙ-ΡΕ-ΤΙ-ΚΗ ΑΕΚ, δεν είδαμε απλώς έναν τραγικό Ολυμπιακό. Είδαμε έναν Ολυμπιακό του οποίου η εμφάνιση θα κρινόταν απαράδεκτη ακόμα και για τα μέτρα ενός αυγουστιάτικου φιλικού προετοιμασίας. Ομάδα δίχως αρχή και τέλος, χωρίς λογική και αγωνιστικό προσανατολισμό. Και, ως είθισται, υπό αυτές τις συνθήκες τα προσωπικά λάθη αφθονούν.

Επί της ουσίας οι «ερυθρόλευκοι» αγωνίζονταν με ένα μόνο αμυντικό χαφ, με τον Στολτίδη σε ρόλο απροσδιόριστο (να το πεις... κρυφός κυνηγός;), με τον Μπελούτσι να βολοδέρνει αμήχανος σαν βασικό γρανάζι μιας μηχανής που δεν λειτουργούσε καν. Από τον πάγκο έβλεπε τα τρένα να περνούν και τα γκολ να μπαίνουν ένας προπονητής που μάλλον μπέρδεψε το ΟΑΚΑ με τη... Λιβαδειά και ο οποίος δεν δοκίμασε το παραμικρό για να βοηθήσει την ομάδα του. Οταν οι αμυντικοί της ΑΕΚ κάνουν δύο φορές (μία ο Δέλλας, μία ο Παπασταθόπουλος) το... μπασκετικό «coast to coast», δίχως να τους ανακόψει κανείς, περιττεύουν τα περαιτέρω σχόλια.

Ο γράφων είχε εξηγήσει γιατί αδυνατούσε να εντοπίσει το παραμικρό ψήγμα λογικής στην απόλυση Λεμονή (ειδικά στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή), εν αντιθέσει προς την αντίστοιχη, απολύτως εξηγήσιμη, απομάκρυνση του Φερέρ. Η ΑΕΚ χθες «έγραψε ιστορία»: από καταβολής Α' Εθνικής ποτέ άλλοτε δεν είχε νικήσει τον Ολυμπιακό με τέτοιο σκορ (το 6-1 του 1978 αφορούσε το Κύπελλο). Ο,τι κι αν γίνει στη μάχη για τον τίτλο, ο Ολυμπιακός έχασε κατά κράτος τις φετινές εντυπώσεις: άδικο για τη φετινή ευρωπαϊκή του «ταυτότητα», αλλά αληθινό. Εργο ΑΕΚ. Εργο, επίσης, ενός προέδρου (Σ. Κόκκαλης) που νομίζει (;) ότι θα συγκροτήσει επιτυχώς τη νέα ομάδα του Ολυμπιακού προσλαμβάνοντας προπονητές... με τετράμηνες συμβάσεις και προειδοποιώντας τους παίκτες ότι μπορεί να αγριέψει. Πώς το είχαμε πει; Με τον Σεγούρα και τη μαγκούρα. Ο Ολυμπιακός τα «γεύθηκε» χθες αμφότερα...