Εχω μια τεράστια λαχτάρα για Κύπελλο

Συνήθως παρακολουθεί ανέκφραστος τις αναμετρήσεις της ομάδας του. Είναι πολύ λίγες οι στιγμές που θα τον συλλάβουμε να πανηγυρίζει, να διαμαρτύρεται. Κάπου κάπου στρέφεται στους συνεργάτες του, στον πάγκο του Αρη, και δυσανασχετεί με ένα λάθος των παικτών του.

Χθες ο Ντούσαν Μπάγεβιτς ήταν πολύ διαφορετικός. Σίγουρα είναι λογικό να θέλει το ίδιο –πολύ– τη νίκη σε κάθε αγώνα. Κόντρα στην Ξάνθη, στη χθεσινή ρεβάνς είχε μια τεράστια λαχτάρα για πρόκριση και αυτό γινόταν ολοφάνερο από τις αντιδράσεις του. Από τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούσε στις ευκαιρίες που δημιουργούσε η ομάδα του, στις επικίνδυνες φάσεις του αντιπάλου και στο γκολ του Σανέλ Γιάχιτς, που σφράγισε την πρόκριση, διέκρινε κανείς ότι ο Ντούσκο ζούσε το ίδιο έντονα με τους παίκτες του κάθε στιγμή της αναμέτρησης.

Το Κύπελλο είναι ένας μονόδρομος για τους «κίτρινους» και οδηγεί στην επιτυχία. Επισφραγίζει τη σταθερή και ανοδική πορεία τους, με αφετηρία την περσινή σεζόν, όταν ξεπήδησαν από τη Β' Εθνική και έφτασαν μέχρι τους ομίλους του ΟΥΕΦΑ, με «παράσημο» τον αποκλεισμό της «θεόρατης» Σαραγόσα. Το Κύπελλο είναι ο πιο σύντομος δρόμος για να βρει η ομάδα ό,τι ψάχνει κοντά τέσσερις δεκαετίες τώρα και αποτελεί κρυφό όνειρο για κάθε Αρειανό. Δεν του φτάνει η καταξίωση πίσω ή ακόμα και ανάμεσα στους τρεις της Αθήνας. Ο κρυφός πόθος είναι πάντα ένας τίτλος και το Κύπελλο του ταιριάζει.
Η περσινή επιτυχία της Λάρισας, με την κατάκτηση του Κυπέλλου, είναι λογικό να έχει ανοίξει την όρεξη.

Η πρόκριση του Αρη στους «τέσσερις» είναι ουσιαστικά το πρώτο βήμα. Η πρόκριση εις βάρος της Ξάνθης ήταν ο πρώτος από μερικούς «τελικούς» μέχρι να κόψει το νήμα και ο ενθουσιασμός του είναι το εφόδιο για να κάνει ακόμα και την υπέρβαση όταν θα πρέπει να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό. Αφού, βέβαια, προηγουμένως έχει καταφέρει να ξεμπερδέψει με τον Ατρόμητο...