Eμεινε άνεργος ο πιτσαδόρος

Αυτά που αποκάλυψε ο Κώστας Μπογατσιώτης στην εκπομπή του Φίλιππου Συρίγου χθες στο Supersport κρύβουν, νομίζω, το μυστικό της αναγέννησης του Ολυμπιακού. Δεν είναι δα πυρηνική επιστήμη η συνταγή που εφάρμοσε ο Παναγιώτης Γιαννάκης στο λιμάνι. Απλούστατα κατήργησε την απόλυτη αναρχία που επικρατούσε επί Γκέρσον και επέβαλε τάξη και νόμο.

Το έκανε χωρίς να προχωρήσει σε ακραίες χειρονομίες. Επέβαλε στεγανά σε όλα τα επίπεδα και έβαλε σε εφαρμογή έναν υποτυπώδη εσωτερικό κανονισμό, από αυτούς που έχουν όλες οι επαγγελματικές ομάδες του κόσμου, εκτός από τον Ολυμπιακό του Πίνι.

Αργησες να εμφανιστείς στην προπόνηση, κύριε Γκριρ, και είσαι μάλιστα υπότροπος; Πλήρωσε πρόστιμο (5% του μηνιαίου μισθού) για να μάθεις να κοιτάζεις το ρολόι σου. Θέλεις να μπεις στα αποδυτήρια, κύριε τάδε, ενώ είσαι «μη έχων εργασίαν»; Πέρασε έξω και μη σε ξαναδώ στα μάτια μου.

Οι παίκτες ξανάρχισαν να δουλεύουν πάνω σε τομείς ξεχασμένους, η προετοιμασία για έναν αγώνα στήθηκε σε επαγγελματικά πρότυπα, τα αποδυτήρια έγιναν άβατο έπειτα από καιρό, ο πιτσαδόρος που κουβαλούσε τις παραγγελίες του Γκέρσον στη μέση της προπόνησης έμεινε χωρίς δουλειά. Οσα έγιναν πίσω από τις κουίντες καθρεφτίζονται ανάγλυφα στο παρκέ, όπου ο Ολυμπιακός έγινε ως διά μαγείας ομάδα του προπονητή, ομάδα που σκίζεται για να σταματήσει τον αντίπαλο, ομάδα της οποίας οι παίκτες ιδρώνουν ο ένας για τον άλλον.

Δυσκολεύομαι να θυμηθώ άλλη τέτοιου είδους μεταμόρφωση εν μια νυκτί και μάλιστα στα μέσα μιας σεζόν, δίχως να μεσολαβήσουν αλλαγές σε έμψυχο υλικό. Πού κρύβεται άραγε η εξήγηση; Στις ικανότητες του «δράκου» ή στην ανικανότητα του προκατόχου του; Μάλλον κάπου ενδιάμεσα...

Προχθές το βράδυ, στοιχημάτισα με τον εαυτό μου ότι θα άκουγα πριν από τα μεσάνυχτα (όπερ και εγένετο) τη φράση που μαρτυρά την παροιμιώδη καχυποψία του Ελληνα φιλάθλου: «Δεν θα αφήσουν να αποκλειστεί η Ρεάλ». Η διοργανώτρια του φάιναλ φορ επισκέπτεται το ΣΕΦ την ερχόμενη Πέμπτη σε αγώνα «όλα ή τίποτα». Αν πιστέψει κανείς την παραφιλολογία των κερκίδων, οι Καστιγιάνοι θα ευνοηθούν τόσο όσο θα χρειαστεί για να νικήσουν.

Επειδή το έργο αυτό το έχω δει πάμπολλες φορές στα γήπεδα της Ευρωλίγκας τα τελευταία 20 χρόνια, πιστεύω ότι πρόκειται για ανοησία. Το φάιναλ φορ δεν χρειάζεται τη Ρεάλ για να έχει οικονομική και αγωνιστική επιτυχία. Το εκπληκτικό είναι ότι μπορεί να μη φτάσει καμία ισπανική ομάδα στην τετράδα! Μία από τις Μπαρτσελόνα, Μάλαγα (αν όχι αμφότερες) θα μείνει εκτός προημιτελικών, ενώ η Τάου ετοιμάζεται για ραντεβού με τον Παναθηναϊκό. Αυτή ήταν η μεγάλη χαμένη της προχθεσινής βραδιάς...

Θα προκριθεί όμως το «τριφύλλι» στα προημιτελικά; Μοναδική πηγή αισιοδοξίας αποτελούν η πείρα και το ειδικό βάρος της ομάδας απέναντι στη (γηπεδούχο, ενθουσιώδη, φορμαρισμένη, ωστόσο) νεανική και άπειρη Παρτίζαν. Ομως ο Παναθηναϊκός δείχνει πελαγωμένος σε όλα τα μήκη και πλάτη.

Στον αγώνα με την Εφές Πίλσεν στο ΟΑΚΑ αμέλησε να κυνηγήσει τη διαφορά, ενώ στον προχθεσινό με τη Σιένα προσπέρασε με αδιαφορία το ενδεχόμενο να κυνηγήσει το +10 σε τυχόν παράταση. Οι Ιταλοί περίμεναν φάουλ στο 77-76, γι' αυτό προτίμησαν να πετάξουν την μπάλα στον αέρα (Ιλιέφσκι) παρά να επιχειρήσουν σουτ νίκης. Και να κέρδιζαν βολές, πάντως, μάλλον θα τις έριχναν και τις δύο στο σίδερο.