Λυσσασμένα σκυλιά της άμυνας

Ο Ολυμπιακός που μπορούσε να βάλει 95 πόντους και να χάσει έδωσε τη θέση του στον Ολυμπιακό που μπορεί να πετύχει 53 και να νικήσει. Εσείς ποιον προτιμάτε; Ποιος πιστεύετε ότι έχει περισσότερες πιθανότητες να κάνει πορεία στην Ευρώπη και στα ελληνικά πλέι οφ; Κάθε μέρα που περνάει, στο λιμάνι, μοιάζει με καρφί στο μάτι του Πίνι Γκέρσον. Αραγε το είδε το χθεσινό παιχνίδι ο εγκατεστημένος στην Ελλάδα Ισραηλινός ή προτίμησε να πάει για παϊδάκια στον «Κρητικό». Οπως και να το κάνεις, πιάνει μια λιγούρα εκεί κατά τις 9...

Είναι μια ομάδα πεινασμένη ο Ολυμπιακός. Αυτή τη λαχτάρα των παικτών του για διάκριση ο Παναγιώτης Γιαννάκης μπόρεσε να τη μετατρέψει σε κηροζίνη, εφαρμόζοντας πιστά τη συνταγή που έστειλε τον ίδιο στην ελίτ των Ευρωπαίων προπονητών. Οι ίδιοι παίκτες που πάσχιζαν -συχνά χωρίς αντίκρισμα- να κερδίσουν αγώνες με την επίθεση, αίφνης έγιναν σκυλιά της άμυνας, ικανά να δαγκώσουν οποιονδήποτε επίδοξο κατακτητή. Η χθεσινή Ζαλγκίρις χρειάστηκε 77 επιθέσεις για να βάλει 52 πόντους, ενώ έμεινε καθηλωμένη στο μηδέν στα τελευταία 4 λεπτά του αγώνα!

Ο παθιασμένος Ολυμπιακός βρήκε έναν ήρωα της τελευταίας στιγμής (Μπλέικνι, με ένα τρίποντο κι ένα κλέψιμο στο 52-53) και έκλεψε το ματς, αν και βολόδερνε όταν είχε την μπάλα στα χέρια. Μετά τα συνεχή «διπλά» στο Τελ Αβίβ και στο Κάουνας, έχει ελπίδες όχι μόνο για πρόκριση (για την οποία του φτάνει απλή νίκη στο τελευταίο του παιχνίδι), αλλά και για την πρωτιά του Ομίλου μπροστά από Μακάμπι και Ρεάλ, ώστε να αποφύγει την πυραυλοκίνητη ΤΣΣΚΑ στα πλέι οφ. Υπάρχει πιο τρανή απόδειξη της προόδου του;

Ο Παναθηναϊκός, αντίθετα, θα τερματίσει στην καλύτερη περίπτωση 2ος στον δικό του Ομιλο. Είτε θα ψάξει εισιτήριο για το φάιναλ φορ στο φλογισμένο σπίτι της Τάου είτε θα μείνει έξω από τα προημιτελικά, στραπάτσο άνευ προηγουμένου για τα δεδομένα του. Τη θαλπωρή του ΟΑΚΑ την αποχαιρέτισε ήδη. Ο δρόμος για τη Μαδρίτη περνάει πρώτα από το Βελιγράδι και μετά από τη Βιτόρια. Τεθλασμένη οδός...

Για τον χρυσοποίκιλτο πρωταθλητή Ευρώπης, μοναδικό βαθμολογικό κίνητρο στο χθεσινό παιχνίδι με τη Σιένα ήταν το +10 για το κυνήγι της πρωτιάς. Δεν ήταν «αγώνας δίχως αύριο». Είτε με νίκη είτε με ήττα, η νίκη επί της αγριεμένης Παρτίζαν στο Βελιγράδι παρέμενε ικανή και αναγκαία συνθήκη πρόκρισης. Αλλά πώς να νικήσεις μια πρωταθλήτρια Ιταλίας με διψήφια διαφορά όταν ξεκινάς τον αγώνα κοιμισμένος και φτάνεις στο 12-27 του 9ου λεπτού;

Αναγκασμένος να κυνηγήσει μια ανατροπή επικών διαστάσεων, ο Παναθηναϊκός επιστράτευσε δικαίους και αδίκους, βρήκε λύσεις σε παίκτες που φόρεσαν φέτος τα πράσινα (από τον «Μίδα» Γιασικεβίτσιους μέχρι τον ταπεινό Περπέρογλου) και γύρισε το ματς πριν από την ανάπαυλα του ημιχρόνου. Στο 25' προηγήθηκε με 7 πόντους, αλλά ένα τρίποντο του ΜακΙντάιρ του έκοψε τη φόρα και έδωσε θάρρος στους Ιταλούς μες στο καμίνι. Η Σιένα ανέκαμψε, προηγήθηκε με 60-56 και δεν πτοήθηκε ούτε από το τηλεκατευθυνόμενο καλάθι-θαύμα που της έβαλε ο Διαμαντίδης με σουτ 2 μέτρα πίσω από τη σέντρα, ούτε από το 75-70 που γράφτηκε με τρίποντο του Χατζηβρέττα 2:11 πριν από το τέλος.