Βρείτε κάποιον να σας προσέχει…

Το πρόβλημα του Ηρακλή είναι... κατασκευαστικό. Και δεν φταίει ο Ρέμος -ως διοίκηση- για αυτό. Φταίνε αρκετές γενιές από Hρακλειδείς που δυστυχούν, μένοντας κολλημένοι στο γεμάτο Καυταντζόγλειο και τον Βασίλη Χατζηπαναγή.

Ούτε το Καυταντζόγλειο πρόκειται να γεμίζει ούτε ο Ααρόν είναι ο Χατζηπαναγής. Οποιος έχει απαιτήσεις από τον προπονητή, που «βαφτίζει» κάθε Κυριακή τους μέσους, φουνταριστούς και τους αμυντικούς, σέντερ φορ, να παρουσιάσει ένα αξιόλογο σύνολο, πλανάται πλάνην οικτράν.

Ο Βαγγέλης Βλάχος δεν θα πήγαινε χειρότερα. Ούτε ο Γιοβάνοβιτς. Ο Ηρακλής, όμως, επειδή εξακολουθεί να παίζει στο λάθος παιχνίδι με τους λάθος κανόνες, δεν έχει χρόνο για να κοιτάξει μπροστά, ούτε και τώρα που ο Ρέμος έχει γίνει το απόλυτο αφεντικό. Ούτε τώρα που πήρε τις μετοχές και -υπό κανονικές συνθήκες- θα έπρεπε να σχεδιάζει για την επόμενη χρονιά. Στον Ηρακλή ασχολούνται με τη σωτηρία της ομάδας χωρίς να υπάρχει χρόνος για κάτι περισσότερο που να παραπέμπει στο μέλλον.

Εκτός από τις τάσεις αυτοκτονίας που συνδυάζονται με όσα τραβά φέτος η ομάδα από τη διαιτησία, κανείς δεν έχει διάθεση να υποτιμά τη νοημοσύνη του, πηγαίνοντας μερικούς μήνες πίσω για να αναλογιστεί από πού ξεκίνησε η σημερινή διοίκηση, η ομάδα και όσοι λίγοι στήριξαν τον Ρέμο.

Η απόδοση του Ηρακλή και αυτό το άγχος για την παραμονή, ναι, δεν του αφήνουν πολλά περιθώρια για να δει το μέλλον.

Πρέπει, όμως, να βρεθεί κάποιος που θα παίξει τον ρόλο του κακού. Αυτός που δεν θα είναι σαν τον Ρέμο, το καλό παιδί, οι ανακοινώσεις του οποίου μοιάζουν να χαϊδεύουν τα αυτιά της ελληνικής διαιτησίας και όποιου άλλου βρίσκεται πίσω από την καταδίωξη του Ηρακλή. Κάποιος που θα είναι τόσο δυνατός ώστε να αντέχει τις προβλεπόμενες συγκρούσεις και θα διαχειριστεί τις κρίσιμες καταστάσεις, προκειμένου ο Ηρακλής να κερδίζει μερικές χρήσιμες μάχες. Ειδάλλως, θα βρίσκεται μονίμως σε μειονεκτική θέση.

Φαντάζομαι ότι δεν έχω μόνο εγώ την απορία: γιατί κυνηγούν, ειδικά φέτος, και τόσο πολύ τον Ηρακλή;