Αν της μεταφέρει το άγχος, κάτι γίνεται

Μόλις χθες η Διεθνής Υπηρεσία Στατιστικής μάς πληροφόρησε ότι τον μήνα Φεβρουάριο η Τσέλσι είχε τα καλύτερα αποτελέσματα από οποιαδήποτε άλλη ομάδα στον κόσμο! Κι όμως, αν σήμερα αποκλειστεί από τον Ολυμπιακό, δύσκολα μπορεί κάποιος να προβλέψει τη συνέχειά της. Οι λεφτάδες, όπως ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς, όσο εύκολα ξοδεύουν για να χτίσουν τόσο εύκολα διαλύουν.

Βρετανία

Δεν γίνεται μόνο στην Ελλάδα σκληρή και εν μέρει άδικη κριτική: γίνεται πλέον και στη Βρετανία, όπου οι καιροί που κάποιος δεν έπιανε προπονητή στο στόμα του μοιάζουν τόσο μακρινοί όσο και το Στόουνχετζ. Πριν από το ματς του Καραϊσκάκη η Τσέλσι για τους Αγγλους ήταν μια ομάδα που είχε βρει χάρη στον Αβραάμ «Mister Who»; Γκραντ την ηρεμία της. Μετά την ισοπαλία στο Καραϊσκάκη και την ήττα στον τελικό του Λιγκ Καπ από την Τότεναμ, η Τσέλσι για τις βρετανικές εφημερίδες είναι η ομάδα που με τον Γκραντ στον πάγκο αδυνατεί να κερδίσει τα καθοριστικά ματς: έφταναν μόνο δύο σερί άσχημα αποτελέσματα για να έρθουν τα πάνω κάτω!

Αντίδραση

Τα προβλήματα που είχε ο Γκραντ αυτόν τον μήνα έχουν να κάνουν κυρίως με το Κόπα Αφρικα. Οσο διεξαγόταν, ο προπονητής είχε βρει μια ενδεκάδα που του 'κανε τη δουλειά χωρίς θεαματικά πράγματα. Οταν έπρεπε να επανεντάξει τον Ντρογκμπά, τον Εσιέν και τους υπόλοιπους, τα έμπλεξε. Ο άμοιρος δεν φταίει και σε πολλά: εξακολουθεί να κάνει περίπου ό,τι έκανε τη στιγμή που ανέλαβε. Πριν καθίσει στον πάγκο της ομάδας είχε τον ρόλο του τεχνικού διευθυντή, λειτουργώντας κυρίως ως σύμβουλος του Ρόμαν Αμπράμοβιτς, που είχε εντυπωσιαστεί από τις τεχνικές του γνώσεις όταν πέρυσι κάθισαν δίπλα δίπλα στο ματς Τσέλσι - Πόρτσμουθ. Ο Γκραντ δούλευε ως σκάουτερ της Πόρτσμουθ και φαίνεται ότι είναι ο τύπος του ανθρώπου (χιουμορίστας, πολυλογάς, άνετος) που εντυπωσιάζει τους πλούσιους. Ποτέ δεν είπε ότι είναι ιδιοφυΐα της προπονητικής και ποτέ δεν ονειρεύτηκε ότι θα αντικαταστήσει τον Ζοσέ Μουρίνιο. Αν ο Ρόμαν καθόταν δίπλα δίπλα με τον Ζάετς, μπορεί ο Τζίγκερ να έπαιρνε του χρόνου δανεικό τον Σον Ράιτ-Φίλιπς. Λέμε τώρα…

Βάρος

Η Τσέλσι λειτουργεί λίγο υπό το βάρος της αμφισβήτησης του προπονητή, όμως οι παίκτες της γνωρίζουν ότι η ευθύνη για τα όποια στραβά αποτελέσματα ανήκει πρώτα στους ίδιους. Οποιος είδε το σαββατιάτικο ματς με τη Γουέστ Χαμ θα κατάλαβε ότι οι παίκτες του Γκραντ μπήκαν στο γήπεδο για να κλείσουν στόματα: είχαν μια τυπική αντίδραση πάθους. Η εμφάνιση δεν ήταν απόρροια κάποιου σοβαρά οργανωμένου παιχνιδιού, αλλά ένα απλό ξέσπασμα, σαν αυτό που είχε στη Νέα Σμύρνη ο Ολυμπιακός. Για τον Ολυμπιακό είναι σίγουρα καλό ότι η Τσέλσι εκτονώθηκε στο μικρό ντέρμπι του Λονδίνου: συνήθως τέτοιου τύπου ομάδες δύσκολα κάνουν δύο τέτοια διαδοχικά ματς. Οι αντιδράσεις τους είναι εντυπωσιακές, αλλά κρατάνε λίγο –καταντάει ψυχοπάθεια να παίζεις συνεχώς για να κλείσεις στόματα. Οι αληθινά μεγάλες ομάδες δεν είναι αυτές που αντιδρούν, αλλά αυτές που ξέρουν τι πρέπει να κάνουν και το κάνουν σωστά.

Μαζινό

Η Τσέλσι, έχοντας μπλοκαριστεί για 90 λεπτά από τη γραμμή «Μαζινό» του Ολυμπιακού, ξέρει τι την περιμένει. Ο Ολυμπιακός πάει για να συνεχίσει το αμυντικό ματς του Καραϊσκάκη, χωρίς να έχει ιδέα τι μπορεί να κάνει η Τσέλσι αν γυρίσει σωστά την μπάλα: αυτό είναι ένα πρόβλημα. Οσο και αν ακούγεται παράξενο, είναι κακό για τον Ολυμπιακό ότι πήρε την ισοπαλία στο Καραϊσκάκη χωρίς να πιεστεί: αν πιεζόταν λίγο παραπάνω, θα είχε μια καλύτερη γνώση της ομάδας που πάει να αντιμετωπίσει. Πριν από χρόνια ο ΠΑΟ του Μαλεζάνι παγίδευσε σε ένα 0-0 την Μπαρτσελόνα που έβγαζε φωτιές. Στη ρεβάνς ακολούθησε την ίδια τακτική, μόνο που οι Καταλανοί ήξεραν ότι για να τον νικήσουν δεν πρέπει να γεμίσουν την περιοχή του με παίκτες, αλλά να απλώσουν την αμυντική τετράδα του. Οι ακροβολισμοί και οι συγκλίσεις του Ετό, του Ροναλντίνιο και του Ζιουλί και οι αλλαγές θέσεων στα χαφ μεταξύ του Ντέκο και του Τσάβι έφταναν για να μετατρέψουν το ματς σε εφιάλτη για τον ΠΑΟ.

Πρόβλημα

Το μεγαλύτερο πρόβλημα του Ολυμπιακού απόψε είναι ότι χωρίς τον Γκαλέτι και τον Λούα Λούα θα είναι πολύ δύσκολος στα ξεδιπλώματα. Για να παίξεις άμυνα πρέπει να μπορείς και να απειλείς, αλλιώς συμπιέζεσαι, πνίγεσαι. Είναι άλλο πράγμα η αναμονή (που είναι στρατηγική) και άλλο η συμπίεση (που συνήθως είναι σύμπτωμα αγωνιστικής δυσκολίας). Ο Ολυμπιακός στο Καραϊσκάκη «άφηνε» την μπάλα για να την κλέψει, έψαχνε το transition game: το ότι αυτό επιθετικά δεν του βγήκε οφείλεται στο ότι αυτή τη φορά είχε έναν αντίπαλο που στην Πρέμιερ Λιγκ είναι αρκετά συνηθισμένος σε ματς ρυθμού. Ο Ολυμπιακός είχε την πρόνοια να μη βγει, αλλά είχε στο μυαλό του όσο άντεχαν οι κόφτες το πώς θα κλέψει την μπάλα: απόψε αν δεν βγει να κρατήσει την μπάλα, δύσκολα θα κρατήσει μακριά από την περιοχή του τον Ντρογκμπά και τους υπόλοιπους.

Αγχος

Αν ο Ολυμπιακός φορτώσει την Τσέλσι με άγχος, κάτι μπορεί να κάνει, διότι έχει πολλούς παίκτες επικίνδυνους στις στημένες φάσεις. Αν αγχωθεί ο ίδιος από το βάρος της αποστολής, δεν θα παίξει καλά και ο φετινός Ολυμπιακός, όταν δεν παίζει καλά, δεν έχει την παραμικρή ελπίδα να κάνει αποτέλεσμα…

Θωμά, είσαι σπίτι;

Η Σούπερ Λίγκα χρειάζεται έναν ύμνο. Επειδή το σουξέ της εποχής «Θωμά, είσαι σπίτι;» ταιριάζει με την περίσταση, το διασκεύασα και μένει στο όργανο να το αξιοποιήσει.

«Λοιπόν έλα, και στο παπί ανέβα, πάμε Παράγκα για μια τρέλα
Αν θέλεις νίκη, τότε να μάθεις ποιος σφυράει
Πρόσεξε ρε - ο άλλος θα σε φάει
Μόνο μην ψάχνεις στα ίσια νίκη (δις)
Πέσιμο με φουσκωτούς και μαγκιά, σπόρια, κουκούτσια και ματς δανεικά πάντοτε συνωστισμός στον ΟΠΑΠ και πού 'σαι, περίεργε, τα κινητά ανοιχτά.

Να ψάχνεις πάλι νωρίς διαιτητή να σε σκοτίζουν και οι πλαϊνοί να κράζουν φίλοι, εχθροί κι οπαδοί
Μετά να πάμε στη Λίγκα, στην πειθαρχική για να πληρώσω-give me a break!
Αν θέλεις νίκη, τότε να μάθεις ποιος σφυράει
Πρόσεξε ρε - ο άλλος θα σε φάει

Μόνο μην ψάχνεις στα ίσια νίκη

Θέλω βούλες, κουκούτσια
και άλλα πολλά
Και να γνωρίσω και την πεθερά
Θέλω ένα πέναλτι απ' τα παλιά
Κι ας γίνει κόλαση, θα 'ναι απόλαυση,
Θέλω να με παίζουνε πάντα αβάντα

Με τον σκληρό Κατάπτυστο
να στήσω παράγκα
Να αρπάξω μια σφυρίχτρα,
να κάνω κουμάντα
Και να φωνάξω "θείε, αμήν"!

Λοιπόν έλα, και στο παπί ανέβα
Πάμε Παράγκα για μια τρέλα
Αχ, βρε Ψυχομάνη, πάλι μ' έκανες χώμα
Δώσε μου, ρε Σταυρίδη, ένα πέναλτι ακόμα
Εχω ένα Ζωγράφο που 'χει τέλειο χρώμα
Και τον Τάσο Κάκο που 'χει χρόνια στο σώμα
Δεν ξέρω ακριβώς τι άλλο θα πρέπει
να πάρω αφού έμεινα μ΄ άδεια τσέπη.
Σταματώ και στη Συγγρού για να δώσω
λεφτά, μα ξέχασα την ΚΕΔ!

Θωμά, είσαι σπίτι; Γιατί δεν ξέρω ποιος σφυράει
Αν τελικά θέλω μια νίκη
Τα μετρητά θα φέρω σπίτι…
Ναι, Θωμά, είσαι σπίτι; Γιατί δεν ξέρω ποιος σφυράει…».

Με αναστολή…

Εμαθα μια ωραία ιστορία: υπάρχει ένας παρατηρητής που κάποτε είχε κάνει μία τηλεοπτική εμφάνιση και είχε βρίσει όλο τον κόσμο. Οπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, εισέπραξε μια μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση. Πέρασε καιρός, η ιστορία έφτασε στο ακροατήριο και ο καλός αυτός άνθρωπος καταδικάστηκε με φυλάκιση τριών μηνών με αναστολή –πράγμα που σημαίνει ότι προσεχώς θα πληρώσει και κάποια χρήματα. Τα χρήματα είναι το λιγότερο –την υγεία του να 'χει. Το κακό είναι ότι εξαιτίας της αναστολής λέγεται ότι όταν παίρνει ματς (και παίρνει πολλά) κάνει δημόσιες σχέσεις μην τυχόν και του τύχει καμιά στραβή και τρέχει και δεν φτάνει! Απορώ γιατί τον άνθρωπο δεν τον προστατεύουν το συγκεκριμένο τρίμηνο –τόσο ανάγκη τον έχουν; Ποιος είναι; Δεν τα λέω εγώ αυτά. Αυτά είναι για κάτι καταδότες που φοράνε κουκούλα…