Ενα χαμένο πρωτάθλημα

Κάποιος που είναι απαλλαγμένος από τη συναισθηματική δέσμευση του οπαδού αυτό που περίμενε να δει από την ΑΕΚ στο προχθεσινό ντέρμπι ήταν τη διάθεσή της να διεκδικήσει το πρωτάθλημα.

Αν αυτό που είδαμε την Κυριακή είναι το «θέλω» των «κιτρινόμαυρων» ποδοσφαιριστών, τότε η ΑΕΚ έχει χάσει αυτή την παρτίδα που έχει έπαθλο το πρωτάθλημα. Οταν γνωρίζεις ότι η νίκη στο ντέρμπι σε βάζει ξανά μέσα στο παιχνίδι και την κυνηγάς με τόσο χαλαρή διάθεση, τότε δεν μπορείς να διεκδικείς κάτι που είναι πολύ περισσότερο από όσο αξίζεις. Ο Κωστένογλου σε τεχνικό επίπεδο έκανε ό,τι μπορούσε με βάση τον αντίπαλο και το δυναμικό που είχε στα χέρια του. Ομως, έχει γίνει φανερό εδώ και καιρό ότι η ΑΕΚ δεν έχει τη συνοχή που θα όφειλε να έχει μία ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό. Σε κάθε παιχνίδι διαμορφώνονται ενδεκάδες που δεν έχουν κανένα συνεκτικό στοιχείο πέρα από τη φανέλα. Από τους ποδοσφαιριστές των «κιτρινόμαυρων» λείπουν τα κίνητρα. Και τα κίνητρα μπορούν να αποτελέσουν τη βάση του αγωνιστικού πάθους.

Στην ΑΕΚ ισχυρίζονται ότι ακόμα δεν έχει χαθεί τίποτε. Και καλά κάνουν. Αν παραδεχθούν ότι έχουν χάσει το πρωτάθλημα θα καταρρεύσουν αμέσως. Κινούνται από κεκτημένη αγωνιστική ταχύτητα, η οποία όλο και μειώνεται διότι οι φυσικές αντοχές της ομάδας είναι περιορισμένες. Υποθέτω ότι όλη η προσπάθεια του τεχνικού επιτελείου της ομάδας θα είναι να διασφαλίσει την ευρωπαϊκή θέση από τα πλέι οφ. Και με τη λήξη της χρονιάς θα πρέπει να αρχίσει η υλοποίηση του σχεδιασμού για τη νέα περίοδο. Ενας σχεδιασμός τα βασικά σημεία του οποίου θα μάθουμε στη συνέχεια, φαντάζομαι.

Στην άλλη πλευρά του ντέρμπι της Κυριακής έγινε επίσης φανερό ότι ο Πεσέιρο έχει στα χέρια του πολύ περισσότερες και ποιοτικότερες λύσεις από την ΑΕΚ. Και εκτός από αυτό ξέρει να στήνει την ομάδα του καλύτερα. Νομίζω ότι στον ΠΑΟ του έχουν δώσει να καταλάβει πόσο σημαντικό πράγμα είναι για τους «πράσινους» η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο τον ενδιαφέρει περισσότερο από όλα να σιγουρεύει τους βαθμούς και παράλληλα να διαμορφώνει την ομάδα με τους δικούς του όρους και όχι τη βούληση των φιλάθλων ή του Τύπου.

Η εικόνα του τρίτου διεκδικητή του τίτλου, του Ολυμπιακού, στο παιχνίδι του με τον Αστέρα Τρίπολης ήταν απογοητευτική. Αλλά δεν είναι μία εικόνα που προξενεί έκπληξη. Η φθίνουσα απόδοση των «ερυθρολεύκων» στο πρωτάθλημα ήταν αναμενόμενη για λόγους που έχουν κατ' επανάληψη αναφερθεί. Πιθανώς η εικόνα να γίνει ακόμα χειρότερη εξαιτίας των τραυματισμών κάποιων βασικών παικτών αλλά και του προγράμματος. Βλέπετε, κύριε Τάκη μου, δεν αρκεί να κάνεις περισσότερα χιλιόμετρα από την Τσέλσι και να έχεις κουρεμένο το γρασίδι για να κερδίσεις τον Αστέρα. Χρειάζονται και άλλα πράγματα, που φαντάζομαι ότι θα φροντίσετε να μη σας λείπουν την επόμενη χρονιά.

Ο Πορτογάλος προπονητής του «τριφυλλιού» κατάλαβε από το πρώτο ημίχρονο ότι μπορούσε να ρισκάρει λίγο περισσότερο για να κερδίσει. Ομως επέλεξε τη σιγουριά της ισοπαλίας, γνωρίζοντας ότι το «Χ» ουσιαστικά αφήνει έξω από την κούρσα την ΑΕΚ, αν υπολογίσει κανείς τη φόρμα των ομάδων, το πρόγραμμα και το δυναμικό της καθεμιάς. Αν μπορούμε να αναγνωρίσουμε ένα σοβαρό προβάδισμα στον ΠΑΟ -απέναντι στους βασικούς του ανταγωνιστές- για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, αυτό το απόκτησε μετά την ισοπαλία της Κυριακής. Και ο Πεσέιρο είναι αρκετά έξυπνος για να πετάξει αυτό το προβάδισμα από το παράθυρο.

Πολλά τα λεφτά για τους ερασιτέχνες

Ο Γκέρχαρντ Χέλμπεργκ, ο 68χρονος Νορβηγός διευθυντής μάρκετινγκ της ΔΟΕ, ανακοίνωσε πριν από λίγες μέρες ότι η ΔΟΕ ελπίζει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο να σπάσει το ρεκόρ των χρημάτων που θα συγκεντρώσει από χορηγίες.

Οι εκτιμήσεις του διευθυντή μάρκετινγκ της ΔΟΕ αναφέρουν πως θα συγκεντρωθούν περισσότερα από 1 δισ. δολάρια. Πέρα από το ποσό, η ΔΟΕ θέλει να διευρύνει και τον αριθμό των επίσημων χορηγών, που μέχρι σήμερα είναι 12 και ανάμεσά τους περιλαμβάνονται εταιρείες όπως η Coca Cola, η Visa και η Samsung, οι οποίες επιδιώκουν να συνδέσουν το λογότυπό τους με τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Η ΔΟΕ επιδιώκει τώρα μία συμφωνία με τον ενεργειακό κολοσσό της Ρωσίας, την Gazprom, μια και οι χειμερινοί αγώνες του 2014 θα διεξαχθούν στη ρωσική πόλη Σότσι. Η τετραετής περίοδος που ολοκληρώνεται τον Αύγουστο του 2008 στο Πεκίνο φέρνει στα ταμεία της ΔΟΕ από τους χορηγούς ένα ποσό που φτάνει τα 866 εκατ. δολάρια. Πρόκειται για ένα ποσό σε μετρητά και είδος. Το χορηγικό πρόγραμμα της ΔΟΕ ξεκίνησε το 1985 και την πρώτη τετραετία λειτουργίας του μέχρι τους Ολυμπιακούς του 1988 συγκέντρωσε τότε 96 εκατ. δολάρια. Εκτός από την Gazprom, η ΔΟΕ θέλει να βάλει στους επίσημους χορηγούς και την Johnson & Johnson, την αμερικανική εταιρεία που είναι μία από τις μεγαλύτερες τους είδους σε παραγωγή και διανομή καταναλωτικών αγαθών.

Βέβαια, οι διαπραγματεύσεις σε αυτό το επίπεδο συχνά είναι πολύπλοκες και ο Χέλμπεργκ στη συγκεκριμένη συγκυρία έχει να αντιμετωπίσει και τον ανταγωνισμό των Βρετανών. Η οργανωτική επιτροπή των Ολυμπιακών του Λονδίνου επιδιώκει να φέρει στη ΔΟΕ ως επίσημο χορηγό μία δική της εταιρεία πετρελαιοειδών, μάλλον την ΒΡ, η οποία όμως δεν φέρεται διατεθειμένη να συνεισφέρει όσα η Gazprom. Ο Χέλμπεργκ ευελπιστεί, με δεδομένο ότι η ΔΟΕ θα συγκεντρώσει ακόμα περισσότερα χρήματα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, ότι οι Ολυμπιακοί του Λονδίνου θα φέρουν στα ταμεία της ΔΟΕ περισσότερα χρήματα από κάθε άλλη Ολυμπιάδα στην ιστορία.

Μία οικονομική απορία

Οποτε η τιμή του πετρελαίου ανεβαίνει προς τα πάνω, τα –καθ' υπερβολήν- δελτία των 8 βρίσκουν το αγαπημένο τους θέμα πανικού. Προαναγγέλλουν αυξήσεις σε όλα τα είδη και έφοδο της ακρίβειας, ψελλίζοντας σε κάποιες περιπτώσεις και ορισμένες κουβέντες περί κερδοσκοπίας. Κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να αναφέρει ένα στοιχείο που θα μπορούσε να εξηγήσει κάποια άλματα των τιμών και να αποκαλύψει τα καραμπινάτα φαινόμενα κερδοσκοπίας. Η εύκολη εξήγηση για τις αυξήσεις των τιμών που προκαλεί η άνοδος των τιμών του πετρελαίου βασίζεται στην αύξηση των μεταφορικών, επειδή το 90% των μεταφορών παγκοσμίως βασίζονται στο πετρέλαιο. Εμείς, όμως, πληρώνουμε το πετρέλαιο σε ευρώ. Και με δεδομένο ότι το ευρώ έχει υπερτιμηθεί έναντι του δολαρίου προκύπτουν μερικές απορίες: με την τωρινή ισοτιμία δολαρίου-ευρώ το βαρέλι κοστίζει 66,49 ευρώ, όταν στις αρχές Ιανουαρίου έφθανε τα 67,85 ευρώ το βαρέλι. Πώς λοιπόν δικαιολογείται η αύξηση των τιμών;