«Ζιοβανίτιδα» και παιδικότητα

Με δεδομένη την καλή τακτική συμπεριφορά του Ολυμπιακού, ο προημιτελικός του Κυπέλλου μού δίνει την ευκαιρία να μιλήσω για μερικούς παίκτες των «ερυθρολεύκων» έπειτα από καιρό. Εχω επισημάνει πόσο μ’ έχει εντυπωσιάσει η ωριμότητα του Πάρη Αντζα. Χαίρομαι για το στρωτό ποδόσφαιρο που έμαθε και παίζει ο νεαρός Κατσικογιάννης. Πιστεύω ότι ο Μενδρινός είναι ο επόμενος Τάσος Πάντος του Ολυμπιακού, δηλαδή ένας παίκτης που η εξέδρα θα μάθει να σέβεται. Ομως η αδυναμία μου είναι οι παράξενοι κι ο Ολυμπιακός έχει φέτος δύο τέτοιους: τον Λιονέλ Νούνιες και τον Μίρνες Σίσιτς.

Λιονέλ

Ο Νούνιες έχει «Ζιοβανίτιδα», πράγμα που μ’ αρέσει. Η «Ζιοβανίτιδα» είναι μια μυστήρια ασθένεια που έχει μόνο συμπτώματα και ποτέ γιατρειά: την έχουν λίγοι -πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε με στοργή και να τους θεωρούμε προστατευόμενο είδος. Δεν έχουν όλοι την ίδια «Ζιοβανίτιδα», π.χ. ο Ζιοβάνι είχε περισσότερη «Ζιοβανίτιδα» από όση επιτρέπεται! Οσοι θυμούνται τα γραπτά μου, ιδιαίτερα τα πιο παραληρηματικά, γνωρίζουν ότι υπήρξα πάντοτε θαυμαστής του «Ζιό» και δεν του έκανα ποτέ κριτική ούτε κι όταν συμπαίκτες του μου ορκίζονταν ότι δυσκολευόταν να καταλάβει τη διάφορα ανάμεσα σε ματς του Τσάμπιονς Λιγκ και του πρωταθλήματος. Τον Ζιοβάνι δεν τον γνώρισα ποτέ: μια φορά που τον είδα μπροστά μου ήθελα να πέσω στα γόνατα και να του πω το «Πιστεύω». Με τον Νούνιες απλώς κάνω τον σταυρό μου κι ελπίζω…

Λόμπα

Η «Ζιοβανίτιδα» έχει συγκεκριμένα συμπτώματα. «Ζιοβανίτιδα» έχει όποιος ξέρει πολλή μπάλα, παίζει στην επίθεση και δεν έχει θέση. Αν είναι λίγο γοητευτικά αργός με την μπάλα, μπορεί να χαίρεται γιατί έχει το δεύτερο σύμπτωμα. Αν σκέφτεται ότι πρέπει να ομορφύνει και την απλούστερη των φάσεων, ακόμα καλύτερα. Αν τέλος θέλει να βάλει γκολ με λόμπα από τη σέντρα στον αντίπαλο τερματοφύλακα (είτε παίζει κόντρα στην Ουρακάν, είτε κόντρα στον Ηρακλή, είτε κόντρα στην Τσέλσι) τότε είναι σε καλό δρόμο. Ο Νούνιες τα έχει όλα αυτά, όπως και αρκετά άλλα: μοιάζει εσωστρεφής, είναι οικογενειάρχης με τρία παιδιά στα 23 και συγχρόνως γεμάτος τατουάζ, κουβαλάει ένα παράξενο μύθο, αφού όποιος τον βλέπει για πρώτη φορά δυσκολεύεται να εκτιμήσει τι παίκτης είναι -κυρίως όπως κι ο «Ζιό» μοιάζει λίγο «κρύο αίμα» και λίγο στον κόσμο του. Δεν είναι πρόβλημα αυτό -το πρόβλημα είναι όλων εκείνων που αυτόν τον κόσμο δεν μπορούν να τον εκτιμήσουν. Ετσι τουλάχιστον πιστεύει ο Νούνιες και το ίδιο κι εγώ.

Σίσιτς

Ο Σίσιτς είναι τελείως άλλη περίπτωση. Κανονικά ο τύπος θα 'πρεπε να παίζει σε αλάνες και κάποια στιγμή να σταματάει τις ντρίμπλες και να κλοτσάει την μπάλα ψηλά και μετά ακόμα πιο ψηλά και πιο ψηλά μέχρι να θυμώσουν οι υπόλοιποι να την πάρουν και να φύγουν. Δεν ξέρω πόσων χρόνων είναι ο Σίσιτς -εννοώ πόσων χρόνων αισθάνεται ότι είναι- ίσως 14, ίσως 15 κάπου εκεί. Λένε ότι όλοι εμείς οι βλαμμένοι που παρακολουθούμε ποδόσφαιρο το κάνουμε προσπαθώντας να μείνουμε γαντζωμένοι σε μια παιδικότητα: ο Σίσιτς νομίζω ότι το 'χει πάει το πράγμα λίγο παραπέρα και παίζει ένα ποδόσφαιρο που μοιάζει παιδική ανάγκη. Στα άγχη του βλέπω το άγχος που θα είχε κάθε μπόμπιρας αν του έδιναν τη φανέλα του Ολυμπιακού: θα 'κανε πάντα κάτι τις παραπάνω για να δείξει ότι καλώς του δόθηκε η ευκαιρία, θα έπαιζε καμιά φορά σκληρά για να δείξει ότι είναι έτοιμος να παίξει με τους μεγάλους -κυρίως θα έψαχνε μέσα στο ματς τρόπους για να μας πείσει ότι θα κάνει κάποτε κάτι σπουδαίο, φτάνει να υπάρχει λίγη υπομονή. Ολα αυτά κάποιους μπορεί να τους κάνουν έξω φρενών. Εγώ, που όταν σκέφτομαι τι είναι το ποδόσφαιρο και βλέπω πρώτα έναν πιτσιρικά να κλοτσάει μια μπάλα, τον συμπονώ.

Ιλια

Ο Σίσιτς μου θυμίζει πολύ τον Ιλια Ιβιτς -μόνο που αυτός δεν ήταν ποτέ 15 χρόνων, ήταν 18άρης μέχρι να κόψει την μπάλα και μεγάλωσε ξαφνικά σε ένα βράδυ για να φτάσει τη βιολογική ηλικία του και να γίνει τεχνικός διευθυντής. Ο Σίσιτς επιχειρεί τις ίδιες κινήσεις αλανιάρικου «ψαρέματος» που χαρακτήριζαν το παιχνίδι του τεράστιου Ιλια, αλλά δεν έχει την αποτελεσματικότητα που πρέπει, γιατί είναι ακόμα μικρός. Αν μεγαλώσει κι αν αποκτήσει εντός γηπέδου συμπεριφορά 17χρονου (τουλάχιστον) θα τρελάνει τον κόσμο -όμως αυτό δεν είναι δεδομένο και γι' αυτό αξίζει τον κόπο να τον παρακολουθείς. Αν μεγαλώσει θα πεις με ικανοποίηση ότι «είχα δίκιο, δεν το περίμενα άδικα αυτό το παιδί», αν όχι, δεν μπορείς να τον κακίσεις γιατί είναι ένα παιδί και τα παιδιά δεν φταίνε σε τίποτα.

Ολα

Ο Νούνιες βάζει ωραία γκολ -λίγα, αλλά ωραία. Τα πιο πολλά τελειώματά του είναι άψογα γιατί ο τύπος εξαιτίας της «Ζιοβανίτιδας» έχει συναίσθηση της ανάγκης του κοινού να παρακολουθήσει κάτι το άψογο. Ο Βιτόριο Γκάσμαν, όταν ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός, έλεγε σε ένα θεατρικό μόνο μια ατάκα, με την οποία μάλιστα τελείωνε το έργο. Επειδή ακολουθούσαν τα χειροκροτήματα, ο Γκάσμαν πίστευε ότι όλοι χειροκροτούν μόνο αυτόν: αυτή περίπου είναι η ψυχοσύνθεση του Λίο. Ο Σίσιτς βρίσκεται στη μόνιμη αναζήτηση μιας αριστουργηματικής στιγμής που θα μας αφήσει με ανοιχτό το στόμα. Κάποιος θα 'πρεπε να του πει λίγο να κουλάρει, αλλά πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά; Ετσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα…

Τυπογραφικό λάθος!

Γέμισε από μηνύματα αγανάκτησης χθες το ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο (karpetshow@yahoo.gr ). Ολοι, μα όλοι (γύρω στα 350 άτομα!) κατηγορούν την ΕΠΟ για το σύστημα πώλησης των εισιτηρίων της Εθνικής! Σε όλους λέω να κάνουν υπομονή και οικονομίες: θα βρουν εισιτήρια, απλά θα είναι πανάκριβα, όπως ήταν στην Πορτογαλία. Ηδη από χθες το μεσημέρι γραφεία του εξωτερικού τα πουλάνε 270 ευρώ το ένα και δεν μου μοιάζει μυστήριο πού τα βρήκαν.

Μου γράφει φίλος αναγνώστης, του οποίου το ονοματεπώνυμο δεν δημοσιεύω για προφανείς λόγους: «Ακου και γέλα-κλάψε-κάνε ό,τι καταλαβαίνεις... Ωρα Ελλάδος 11:30... Μπαίνω στη σελίδα της ΕΠΟ, στο link to σχετικό με την πώληση εισιτηρίων. Διαβάζω ότι η διάθεση των εισιτηρίων θα ξεκινήσει στις 12:00. Περιμένω με το "ποντίκι" στο χέρι και πράγματι στις 12:01 γίνεται διαθέσιμη στο κοινό η πολυπόθητη δυνατότητα αγοράς εισιτηρίων. Μπαίνω γρήγορα. Για να πραγματοποιηθεί η αγορά, η ιστοσελίδα έχει 5 βήματα. Για να προχωρήσεις απ' το ένα βήμα στο άλλο μεσολαβούσαν γύρω στα 5 λεπτά. Κάθε φορά που έφτανα στο τελευταίο βήμα -ω του θαύματος- η ιστοσελίδα κολλούσε και έπρεπε να ξεκινήσω πάλι απ' την αρχή. Λογικό, σκέφτηκα, υπερφορτώθηκε η σελίδα. Συνέχισα να προσπαθώ χωρίς δευτερόλεπτο διακοπής μέχρι τις 14:30. Τότε βλέπω στην αρχική ιστοσελίδα της ΕΠΟ μια ανακοίνωση η οποία λέει "ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΤΑΙΜΕ, ΣΑΣ ΖΗΤΟΥΜΕ ΣΥΓΓΝΩΜΗ, ΑΛΛΑ ΛΟΓΩ ΥΠΕΡΦΟΡΤΩΣΗΣ Η ΣΕΛΙΔΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ ΤΕΧΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΣΤΙΣ 18:00". Εντάξει, σκέφτηκα, δεν τρέχει τίποτα, θα ξανανοίξω το P/C στις 17:30. Από τις 17:55 παρακολουθώ τη σελίδα πατώντας ανανέωση κάθε 5 δευτερόλεπτα. Πράγματι στις 18:00 ακριβώς παρουσιάζεται η δυνατότητα αγοράς. Πατάω τις επιλογές με ταχύτητα... Μουνίτις στην αντεπίθεση και φτάνω μέσα σ' ένα λεπτό στο τελευταίο βήμα: Θαύμα! Κάνω την επιλογή όλος χαρά, αλλά αντί για επιβεβαίωση αγοράς, μου βγάζει ένα μήνυμα που λέει: "ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΑΘΕΣΙΜΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ"! Η ώρα είναι 18:03... Γυρνάω στην αρχική σελίδα της ΕΠΟ να δω τι έγινε και αντικρίζω την εξής ανακοίνωση: "ΤΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΗΣ ΦΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΕΞΑΝΤΛΗΘΗΚΑΝ ΣΤΙΣ 14:05.58! Αδύνατον, σκέφτηκα, κάποιο λάθος έχει γίνει! Τηλεφωνώ στα γραφεία της ΕΠΟ και απαντάει η υπεύθυνη υπάλληλος. Με ένα ύφος -και μένα τι με νοιάζει τώρα- μου λέει μέσες-άκρες πως η ανακοίνωση ότι τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν στις 14:05.58 ήταν τυπογραφικό λάθος (!), αλλά εξαντλήθηκαν όντως μέσα σε 3 λεπτά. Εκλεισα το τηλέφωνο. Δεν είχα όρεξη να ακούσω ακόμα περισσότερα ψέματα...».

Σας ευχαριστώ…

Μου το είπε ένας φίλος που παραβρισκόταν στην εκδήλωση. Δυσκολεύομαι λίγο να το πιστέψω -μου μοιάζει σατανική σύμπτωση- αλλά μου άρεσε ως ανέκδοτο και το γράφω, μολονότι δεν είναι και για να το παίρνετε τοις μετρητοίς. Στην εκδήλωση, λέει, της «ΠΕΦΟ» του Κώστα Μπαρμπή, όταν ο Σωκράτης έβγαλε τον λόγο περί μελών χαιρετίζοντας τη νέα προσπάθεια ξεκίνησε την ομιλία του λέγοντας: «Θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς της ΕΠΟ (!) για τη σημαντική βοήθεια που προσφέρετε χρόνια τώρα στον Ολυμπιακό»! Ομολογώ ότι δεν το πιστεύω. Αλλά άμα μου το φέρουν ηχογραφημένο, το κάνω μέχρι και σήμα εκπομπής…