Τα καλά και τα κακά

Το έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου από το είμαι καβαλημένος απέχει ένα τακουνάκι. Οπως το τρίτο του συνδυασμού του Σίσιτς με τον Λούα Λούα, που θα μπορούσε να γίνει κόμικ με τίτλο «Το νούμερο συναντάει το σούπερ νούμερο». Ηταν και η στιγμή που ο Τάκης Λεμονής δεν άντεξε πια να βλέπει τους δύο Μαραντόνες και άρχισε να χτυπιέται στην πλάγια γραμμή. Αν ο κόουτς το έκανε σε κάθε φάση, σήμερα θα ήταν φραπές.

Το θετικό συμπέρασμα για τον Ολυμπιακό από τον χθεσινό αγώνα με τον Ηρακλή είναι ότι οι αναπληρωματικοί του σήμερα δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς που ο Ολυμπιακός παρέτασσε στον πρώτο γύρο σε ματς όπως με τον Διαγόρα. Το θετικό επίσης συμπέρασμα είναι ότι μερικοί παίκτες, όπως ο Κατσικογιάννης και ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, έχουν σταματήσει πλέον να είναι gimmick στην προσπάθεια να φανεί ότι και ο Ολυμπιακός έχει νέους παίκτες και είναι κανονικοί ποδοσφαιριστές. Ιδιαίτερα ο Κατσικογιάννης έχει αντίληψη τι απαιτεί η θέση που αναλαμβάνει στο γήπεδο. Το ότι συνειδητά ή υποσυνείδητα κοπιάρισε τη μανιέρα του Λεντέσμα, να σκέφτεται την πάσα πριν ακόμα τελειώσει το κόψιμο στον αντίπαλό του δείχνει θέληση για μάθηση. Πολύ θετική επίσης ήταν η εμφάνιση του Μενδρινού. Οχι μόνο για το οφθαλμοφανές, ότι αν δεν είχε πετύχει τα δύο γκολ, ο αγώνας θα ήταν άλλος, αλλά γιατί επέλεγε τις καλύτερες δυνατές λύσεις σε κάθε φάση. Υπάρχουν όμως και τα κακά νέα.

Οχι μόνο η εμφάνιση του Μιχάλη Κωνσταντίνου, που είναι η οπτικοποίηση του στίχου «Είσαι 20 χρονών κι όμως γερνάς», αλλά του ακατάβλητου Μίρνες Σίσιτς. Πώς θα έκανε ο Πικάσο αν του αγόραζες ένα έργο, αλλά του ζητούσες να σου βάλει και την κορνίζα; Ετσι ακριβώς κάνει ο Σίσιτς όποτε πρέπει να σεντράρει από τη γραμμή. Θα επιλέξει την πιο εκκεντρική σέντρα. Πίσω και ψηλά με ανάποδα φάλτσα. Σέντρα-σουτ υπό γωνία πέντε μοιρών προς το τέρμα, που αν το έβαζε γκολ ο Φαν Μπάστεν, θα το βλέπαμε ακόμα στα high lights. Κι επειδή η νουμερίτιδα είναι κολλητική και χτυπάει από κυνηγούς μέχρι τερματοφύλακες, μπορεί ο Σηφάκης να σκεφτεί αν θα ξανάκανε αυτό το «φανταστικό» κόλπο που, αντί να αποκρούσει με τα πόδια, αφήνει την μπάλα να περάσει μέσα από τα πόδια και κάνει βουτιά στην περιοχή να την μπλοκάρει; Και αν απαντάει «ναι», σε τι ματς θα το έκανε; Σε προπονητικό διπλό; Ο Τάκης Λεμονής μπορεί να είναι ευχαριστημένος ότι μπόρεσε να ξεκουράσει κάποιους βασικούς, αλλά μαζί με τους βασικούς χθες στο Καραϊσκάκη ξεκουράστηκε και η σοβαρότητα.


Nομίζω ότι ο πατήρ Νικόλαος μπορεί να ανακαλύψει το μυστικό της επιτυχίας στους βίους των αγίων. Παίζει λοιπόν η ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό την Κυριακή. Ποιοι άγιοι γιορτάζουν, που θα είναι και stand by και δεν μπορούν να αρνηθούν ένα σπρώξιμο σε όποιον ζητήσει τη βοήθειά τους;

Γιορτάζει ο Αγιος Ησύχιος, ο Συγκλητικός. Ο Ησύχιος που έζησε τον 4ο αιώνα μετά Χριστόν είχε γίνει χριστιανός. Οταν λοιπόν ο αυτοκράτωρ Μαξιμιανός πήρε ανάποδες με τους Κρίστιανς και άρχισε να τους κυνηγάει, είπε στον Ησύχιο: «Τόσες ωραίες θρησκείες υπάρχουν, δεν μπορείς να διαλέξεις μια άλλη;». Ο Ησύχιος (εξ ου και το όνομα) ατάραχος απάντησε στον κοπρίτη τον Μαξιμιανό: «Δόξαν παρά ανθρώπων ου λαμβάνω». Αποδεικνύοντας τι καθίκι είναι ο Μαξιμιανός, είπε στους φρουρούς του Ησύχιου να τον πάνε στον ποταμό Ορόντη και αφού βρουν το πιο βαθύ σημείο, να του δέσουν μια πέτρα στον λαιμό και να τον φουντάρουν. Οπερ και εγένετο. Συμπεράσματα για εμάς τους απλούς φιλάθλους που δεν είμαστε προπονητές; Πρώτον, να μη μιλάμε στα αρχαία, γιατί εύκολα οι φράσεις μπορεί να παρεξηγηθούν και, δεύτερον, να μη μένουμε κοντά σε βαθιά ποτάμια. Οσο για τον Ιερέα, αυτό που μπορεί να αποκομίσει από τον βίο του Ησύχιου είναι ότι αν περιμένεις δόξα από τους ανθρώπους ή ευχαριστώ από την κερκίδα, καλύτερα να δέσεις μια πέτρα στον λαιμό σου και να πας να φουντάρεις. Το απολυτίκιο του Ησύχιου πάει «Ησύχιε, πανένδοξε, αθλητών εγκαλλώπισμα? όθεν έφερες, ώσπερ τιμήν την αισχύνην, και τον θάνατον, εν πνιγμονή των υδάτων, δυνάμει του Πνεύματος», που με μια καλή μουσική από τον Φοίβο γίνεται μια χαρά ύμνος της ΑΕΚ.

Την Κυριακή γιορτάζουν και άλλοι άγιοι, αλλά δεύτερης διαλογής. Η μόνη πρώτης διαλογής αγία είναι η Ευθαλεία, που και αυτή έζησε περίπου την ίδια εποχή, που, όπως φαίνεται, πιο εύκολα γινόσουν άγιος παρά έμπαινες στα ΤΕΙ. Φτάνει βέβαια κάποιος να βοηθούσε. Στην περίπτωση της Ευθαλείας βοήθησε ο συμπαθέστατος αδελφός της, ονόματι Σερμιλιάνος. Η ιστορία ξεκινάει με τη μαμά της Ευθαλείας να έχει γυναικολογικά προβλήματα. Είχε πάει στους καλύτερους καθηγητές, αλλά γιατρειά δεν έβρισκε. Μέχρι που ένα βράδυ που κοιμότανε είδε σε όνειρο τους αγίους Αλφειό, Κυπρίνο και Φιλάδελφο να δίνουν ιατρικές συμβουλές (εκείνη την εποχή δεν υπήρχε τηλεόραση και για συμβουλές έπρεπε να περιμένεις ένα καλό όνειρο). Οι τρεις λοιπόν άγιοι, σαν το Τρίο Ατενέ, είπαν στη μαμά της Ευθαλείας «Αν πιστέψεις στον Χριστό και βαπτισθείς, θα γίνεις καλά και θα σωθείς. Αλλιώς μείνε μακριά μας». Τώρα με τι θάρρος έλεγαν στη γυναίκα που το όνειρο το έβλεπε στο δικό της το σπίτι να μείνει μακριά είναι αδιανόητο, αλλά... Αλλά το μαντέψατε. Την επόμενη μέρα η μαμά της Ευθαλείας φόρεσε ένα ζιπουνάκι, πήγε στην εκκλησία και βαφτίστηκε. Πιθανόν η γελοιότητα του θεάματος εξόργισε τον γιο της Σερμιλιανό, ο οποίος μετά τη βάπτιση πήγε να την καρυδώσει. Στη μέση μπήκε μια υπηρέτρια και την έσωσε, αλλά η μαμά δεν ήθελε να δει κανένα remake «Βαπτισμένη Νο2. Η επιστροφή του Σερμιλιανού» και την έκανε από το σπίτι. Γιατί άμα είναι γραφτό σου να ξεσπιτωθείς είτε από άγιο είτε από τον γιο σου, δεν το γλιτώνεις. Σε αυτό το σημείο στην ιστορία μπαίνει η Ευθαλεία, που κάνει παρατηρήσεις στον αδελφό της για ποιο λόγο φέρεται έτσι στη μαμά. Ο φοβερά τσαμπουκαλεμένος Σέρμιλ αμέσως ρώτησε: «Μήπως είσαι και εσύ χριστιανή;».

Το μαντέψατε. Η Ευθαλεία είχε ασπαστεί τη μία και μοναδική πίστη. Κοιτάξτε τώρα βίτσιο. Ο Σέρμιλ, αφού σακάτεψε την αδελφή του στη σφαλιάρα, φώναξε ένα σκλάβο και του ζήτησε να βιάσει την Ευθαλεία. Μη ρίξετε το κρίμα στον σκλάβο. Εδώ ο Σέρμιλ είχε διώξει τη μάνα του, είχε δείρει την αδελφή του και ποιος ξέρει πόσα άλλα είχε κάνει, θα άκουγε τον σκλάβο αν του έλεγε: «Μήπως όμως πρώτα θα έπρεπε να γνωριστούμε καλύτερα με την αδελφή σας;». Μάλλον θα πήδαγε και τον σκλάβο. Οπότε, κάνοντας την καρδιά του πέτρα (δεν ξέρουμε και πως έμοιαζε η κοπέλα), ο σκλάβος ετοιμάστηκε να επιτελέσει το σκλαβικό του καθήκον. Τότε η Ευθαλεία έκανε μία προσευχή και, ω του θαύματος, ο σκλάβος τυφλώθηκε. Ο Σέρμιλ βαρέθηκε να ασχοληθεί άλλο, έβγαλε το ξίφος του και αποκεφάλισε την αδελφή του. Πολύτιμα συμπεράσματα.

Πρώτον, για εμάς τους απλούς φιλάθλους που δεν θέλουμε να γίνουμε προπονητές. Οπου φτωχός και η μοίρα του. Αντί η Ευθαλεία να προσευχηθεί να πεθάνει ο αδελφός της, που στο φινάλε είχε δημιουργήσει όλη τη φασαρία, προσευχήθηκε να τυφλωθεί ο σκλάβος. Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που αν τους σβήσεις το φως, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Ο σκλάβος ήταν ένας από αυτούς. Τρίτο συμπέρασμα είναι ότι οι γυναίκες έχουν πρόβλημα με την κλιμακτήριο. Αν δεν είχε τα γυναικολογικά η μαμά, τίποτα δεν θα είχε συμβεί. Τελευταίο συμπέρασμα. Είναι κρίμα ότι δεν έχει απομείνει τίποτα από τη δισκογραφική δουλειά των Αλφειού, Κυπρίνου και Φιλάδελφου.

Το προπονητικό συμπέρασμα από τη διδακτική αυτή ιστορία είναι το «κράτα λόγια». Κρύψε από τον Πεσέιρο τα σχέδιά σου για την Κυριακή, άσε τον να έλθει σαν τον τυφλό στο ΟΑΚΑ και μόνο τότε έχεις ελπίδες να τον πηδήξεις.


Για να μην είμαστε, όμως, σκληροί με όσα έκαναν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες, σκεφτείτε τι τραβούσανε από τους χριστιανούς. Πήγαιναν να διοργανώσουν ένα όργιο. Τσουπ οι χριστιανοί. «Απαπά. Δεν κάνει, είναι αμαρτία». Πήγαιναν να σηκώσουν ένα αμφιθέατρο για μονομαχίες. «Μην το κάνεις. Είναι ντεμοντέ οι μονομαχίες. Δεν θα πατάει άνθρωπος». Και φυσικά έπαιρναν ανάποδες οι αυτοκράτορες και κάνανε τις σκληράδες με τους χριστιανούς. Το γράφω για να δικαιολογήσω κάπως τον Γιάννη Βαρδινογιάννη, αν κάνει κάτι μετά την ανακοίνωση της «ΠΕΚ». Μόλις υπέγραψε ο Τζίγκερ τη συμφωνία για τον Βοτανικό, αμέσως ο Βγενόπουλος να του πει: «Θα σου μένει άδειο». Βρίσκεις τώρα το βαθύ σημείο του Ορόντη να τον στείλεις για να κάνει παρέα στον Ησύχιο;