Η δεύτερη ευκαιρία της Σούπερ Λίγκας

Yπάρχουν δύο μεγάλα προβλήματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Το πρώτο είναι η διαφθορά. Δεν μιλάω μόνο για χρήματα, αλλά και για συνειδήσεις: επί της ουσίας ο διαιτητής (παράγοντας, ποδοσφαιριστής, δημοσιογράφος κ.ά.) που τα παίρνει δεν έχει και μεγάλη διαφορά απ' αυτόν που δεν έχει συνείδηση -και οι δύο «σκοτώνουν» το άθλημα. Ο διαιτητής που δίνει ένα «μαϊμού» πέναλτι δεν είναι σε τίποτα διαφορετικός από τον δημοσιογράφο που δεν έχει το θάρρος να το στηλιτεύσει -και στη μία και στην άλλη περίπτωση αν υπάρχει συναλλαγή με τον κερδισμένο της ιστορίας η στάση είναι κατάπτυστη. Το δεύτερο πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου λύνεται δυσκολότερα: αφορά το όραμα των ανθρώπων που διοικούν τις ομάδες και το ποδόσφαιρο. Με τη διαφθορά μπορείς να αναμετρηθείς -με την έλλειψη οράματος είναι αδύνατο.

Απόδειξη

Η Σούπερ Λίγκα είναι η μοναδική για την ώρα χειροπιαστή απόδειξη ενός κοινού οράματος. Μπορεί να έγινε γρήγορα, με βιαστικές συμφωνίες και σε λάθος βάσεις, αλλά η ίδρυσή της αποτελεί τη μοναδική στιγμή που 16 ομάδες συμφώνησαν σε κάτι. Φαινομενικά αυτό το κάτι είναι λίγο: στην πραγματικότητα, όταν αντικαθιστά το προηγούμενο τίποτα, είναι πάρα πολύ. Ενάμιση χρόνο μετά την ίδρυση του συνεταιρισμού νομίζω ότι η κοινή ανακοίνωση της ΑΕΚ και του Ηρακλή είναι μια ωραία ευκαιρία για να ξαναβρεθεί η χαμένη ρότα της Σούπερ Λίγκας και να υπάρξει μια ωραία βάση για μια δεύτερη ευκαιρία.

Δεδομένα

Επειδή είναι ευκολότερο να ισοπεδώνεις παρά να εκτιμάς ψύχραιμα τα δεδομένα, η αποτίμηση των πεπραγμένων της Σούπερ Λίγκας έχει γίνει επιπόλαια και απαξιωτικά πρώτα από όλα από τις ίδιες τις ΠΑΕ. Δεν είναι λίγοι αυτοί που αναφέρονται στη Σούπερ Λίγκα νομίζοντας ότι είναι κάτι που δεν τους αφορά, ξεχνώντας ότι πρόκειται για έναν συνεταιρισμό που ίδρυσαν 16 εταιρείες (δηλαδή οι ίδιοι) αναζητώντας ένα κοινό καλό. Η απαξίωση του συνεταιρισμού είναι απαξίωση του ίδιου του προϊόντος, δηλαδή των δικών τους εταιρικών παροχών: για να το πω απλά, όποια ΠΑΕ απαξιώνει τη Σούπερ Λίγκα, απαξιώνει τον εαυτό της.

Σκοτωμοί

Ενάμιση χρόνο μετά το εγχείρημα (και μολονότι και ο Πέτρος Κόκκαλης και ο Γιάννης Βαρδινογιάννης πέτυχαν πολλά ως πρόεδροι) αρκετές ΠΑΕ αντιμετωπίζουν το δικό τους δημιούργημα με καχυποψία: όχι τυχαία. Συνέβαλε σε αυτό μια πιλοταρισμένη (;) διαιτησία βασισμένη σε δόγματα του στυλ «όλοι ευνοούνται και όλοι αδικούνται». Ποτέ, όπως συμβαίνει τα δύο τελευταία χρόνια, δεν έχουν γίνει στην Ελλάδα πρωταθλήματα στα οποία όλοι είναι εμπλεκόμενοι σε κάποια διεκδίκηση: αυτό δεν συμβαίνει διότι ξαφνικά το ελληνικό πρωτάθλημα απέκτησε ισορροπίες που δεν έχει η ισπανική λίγκα ή η Πρέμιερ Λιγκ, αλλά επειδή γίνεται ένα πασιφανές εμπόριο τρόμου με σκοπό τις εντάσεις και τους καβγάδες. Θυμηθείτε τι έγινε εφέτος: ο Πηλαδάκης «σκοτώθηκε» με τον Ατρόμητο, ο Σκόρδας μίλησε για πρωτάθλημα-στρατέγκο, ο Πέτρος Κόκκαλης ευχήθηκε να βρουν οι διαιτητές το φως τους, ο Βατσινάς πήγε με DVD στο συμβούλιο για να πείσει τον κόσμο πόσο αδικείται, ο Τσακίρης τα 'βαλε με τον Ντέμη όταν αυτός επιτέθηκε στον Φωτιάδη, ο Σπανός κυνηγούσε τους διαιτητές μετά το ματς με την Ξάνθη κ.ά. Δεν τρελάθηκαν όλοι: απλώς βλέπουν το χέρι του μεγάλου σκηνοθέτη στο έργο και αντιδρούν σπασμωδικά από απόγνωση. Ολοι, μα όλοι, ξέρουν ποιο είναι το πρόβλημα.

Λογική

Λογικά τον Κάκο θα έπρεπε να τον καταγγείλει ο Ηρακλής. Μετά θα 'βγαζε μια ανακοίνωση κατά του Ηρακλή η ΑΕΚ και θα 'λεγε ότι τα φάουλ ήταν 30 - 9. Μετά θα απαντούσε ο Ρέμος ότι και με τον Ολυμπιακό τα φάουλ ήταν 29 - 12 υπέρ του Ηρακλή κι όλοι θυμούνται τι έγινε. Μετά ο Ντέμης θα απαντούσε ότι δεν πρέπει να τον συγκρίνουν με τον Ολυμπιακό και ότι ενδεχομένως ο Κάκος έπαιξε για άλλους και ο Μπάμπης ο Ξανθόπουλος θα δήλωνε στον Libero ότι όλοι οι μεγάλοι είναι ίδιοι. Αργότερα θα διαβάζαμε ότι κύκλοι του Τζίγκερ δηλώνουν ότι στον πρόεδρο της Σούπερ Λίγκας δεν άρεσαν τα μισόλογα: τόμπολα! Αυτό ήταν το έργο του Καυταντζογλείου (μια βδομάδα πριν από το ντέρμπι ΑΕΚ - ΠΑΟ) και ευτυχώς ο Ντέμης και ο Ρέμος δεν την πάτησαν.

Κάκοι

Οι ΠΑΕ πρέπει να ψάξουν τι τους ενώνει κι όχι τι τους χωρίζει. Η ΑΕΚ και ο Ηρακλής θύμισαν ότι υπάρχει ένα καλύτερο ποδόσφαιρο χωρίς Κάκους κι ότι αυτό θέλουν. Είναι ελάχιστες οι ΠΑΕ που διαφωνούν με το πνεύμα της ανακοίνωσης. Αυτή τη στιγμή η μεγάλη πλειονότητα (εξαιρουμένων λίγων που βολεύονται) θέλει ένα καθαρότερο πρωτάθλημα, δηλαδή ένα πρωτάθλημα το οποίο δεν θα διοικείται από τους ανθρώπους που το βύθισαν στην τωρινή ανυποληψία του. Αν όλοι αυτοί ήταν ενωμένοι και τολμούσαν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους, χωρίς να φοβούνται το «πιστολίδι» της επόμενης αγωνιστικής που μπορεί να τους στοιχίσει μια σεζόν, του χρόνου το σκηνικό θα ήταν διαφορετικό.

Οραμα

Δεν είναι αλήθεια ότι τα πράγματα δεν αλλάζουν: όλα αλλάζουν όταν υπάρχει πολιτική και πλάνο. Το ελληνικό πρωτάθλημα δεν μπορεί να γίνεται με κανόνες ζούγκλας όπου ο μεγάλος ή ο πονηρός «τρώει» τον μικρό και τον καθαρό -σε αυτό όλοι (σας διαβεβαιώνω) συμφωνούν. Η μεγάλη ανάγκη είναι να βρεθεί κάποιος να πετύχει τη σύνθεση των απόψεων για να πάμε παρακάτω. Να τελειώνουμε με το ποδόσφαιρο της διαφθοράς και να βρούμε το κοινό όραμα…

ProZone 23

Eντυπωσιασμένο το κοινό παρακολουθεί το θέαμα που δίνουν οι διαιτητές στο πρωτάθλημα, το οποίο όλοι ευχόμαστε πλέον να μην τελειώσει και να συνεχιστεί επ’ άπειρον! Να τι έκαναν οι αληθινοί πρωταγωνιστές:

• Κύρκος (Βέροια - Αρης 1-0). Διακριτικά Βέροια, μια ψιλή. Χαλάλι το σχεδόν άριστα που του 'βαλε ο Σωμαρακάκης. Πάντως μοιάζει ο καλύτερος από τους καινούργιους…

• Γιαννόπουλος (Αστέρας Τρίπολης - Καλαμαριά 1-1). Ο νέος από την Αθήνα, ο αποκαλούμενος και «ταβερνιάρης» (εκπληκτικό!), τα μαγείρεψε όλα ωραία. Ωστόσο για να πέσει η Καλαμαριά πρέπει να της ρίξουν πυρηνικά…

• Παμπορίδης (ΠΑΟΚ - Ολυμπιακός 1-1). Το πέναλτι είναι αρκετά συζητήσιμο -στον Ολυμπιακό τα ανώτερα διοικητικά στελέχη, που τον ήθελαν κιόλας, πρέπει να μείνανε κάγκελο. Χάρισε δυο, τρεις κάρτες, αλλά σε γενικές γραμμές το πήγε καλά το ματς. Θα μετρήσει αυτό και για τη συνέχεια…

• Χαραλαμπίδης (Πανιώνιος - Εργοτέλης 2-1). Εστειλε στον κουβά όσους παίζανε στα ιντερνετικά μπουκάδικα αποβολές. Είχε δίκιο στη φάση του Δασκαλάκη (δεν είναι κόκκινη) και γενικά έκανε μια διαιτησία ανώτερη του 7.88 που του έβαλε ο Ευθυμιάδης.

• Βασσάρας (Ξάνθη - ΑΕΛ 1-1). Να ευχαριστήσει τον Δούρο για το 7.92. «Εφαγε» ένα πέναλτι της ΑΕΛ (με το οποίο θα γίνονταν το 0-2) κι ένα της Ξάνθης (με το οποίο θα γινόταν το 2-1). Αν κάνει μια ανάλογη διαιτησία στο ΑΕΚ - ΠΑΟ (για το οποίο προορίζεται, αλλά μάλλον δεν θα το πάρει) θα 'χουνε όλοι να λένε για μήνες…

• Πολατιάν (ΟΦΗ - Ατρόμητος 0-1). Τον στείλανε επικουρικά, αλλά άμα θέλει η νύφη κι ο γαμπρός, τύφλα να 'χει ο πεθερός…

• Ντάτης (ΠΑΟ - Λεβαδειακός 1-0). Πέρασε απαρατήρητος, δηλαδή έκανε καλό ντεμπούτο. Αυτά τα ματς διαιτητικά δεν τα χτυπάει ο Κομπότης.

• Κάκος (Ηρακλής - ΑΕΚ 0-1). Από τότε που έμαθε ότι είναι ο εκλεκτός των συνεταίρων έχει ξεσαλώσει κι αν δεν πάει σπίτι γρήγορα θα κάνει χειρότερα. Και μαζί του και ο Παπαδάκος από τη Λακωνία που του 'βαλε 7.44 κι έδωσε ένα οκταράκι στον Σταυρίδη που μετά το ΠΑΟΚ - Αρης 3-0 του βάζουν άριστα ακόμα κι όταν πάει για κατούρημα…

Συνάντηση κορυφής

Ποιο ντέρμπι ΠΑΟΚ - Ολυμπιακού; Η μητέρα όλων των μαχών πήγε πράγματι να γίνει στη Σαλονίκη, αλλά όχι στην Τούμπα -οι αντιμαχόμενοι προτίμησαν το εξαιρετικό ξενοδοχείο «Hyatt Regency» το οποίο άλλωστε προτιμώ κι εγώ όταν ανεβαίνω στη συμπρωτεύουσα. Εκεί κατέκλυσαν το Σάββατο ο Μάκης Ψωμιάδης, ο Αχιλλέας Μπέος και ο Ντέμης Νικολαΐδης και η συνύπαρξή τους με βάση προηγούμενα επεισόδια μπορούσε άνετα να σταθεί αιτία για να γυριστεί μέχρι και ταινία με τίτλο «D Day» ή τίποτα άλλο πιο πρωτότυπο. Η μοίρα πάντως θέλησε να μη συναντηθεί κανένας με κανέναν: απίστευτο κι όμως αληθινό!

(Δεν ξέρω αν η Θεσσαλονίκη είναι ερωτική πόλη, το «Ηyatt» σίγουρα είναι ερωτικό ξενοδοχείο: το αγαπάει ο Θεός…).