Αυτοκτονικός ιδεασμός

Οι μικρές και μεσαίες ομάδες έχουν ένα, καμιά φορά όχι ασήμαντο, αβαντάζ (μες στα πολλά, σύμφωνοι, ντεζαβαντάζ). Οι ιστορίες τους, εάν δεν συνδέονται με μεγάλη ομάδα (οπότε θα διογκωθούν) και εξελίσσονται μονάχα μεταξύ τους, τότε περνούν λίγο έως πολύ απαρατήρητες. Το αβαντάζ, εδώ, είναι ότι η (ανεπιθύμητη) δημοσιότητα, διά της συρρικνώσεως, αποφεύγεται.

Στους εκατό Ελληνες, οι εκατόν δέκα ξέρουν (και το συζητούσαμε επί καμιά δεκαριά, τουλάχιστον, ημέρες) τι είπε ο Τζίγκερ στην πίτα του Παναθηναϊκού, ενόψει του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Στους ίδιους εκατό Ελληνες, αμφιβάλλω αν υπάρχει, έστω, ένας να έχει πληροφορηθεί τι είπε, και (το κυριότερο) τι έκανε ο κύριος Σπανός το περασμένο Σάββατο. Οχι στην πίτα, ούτε στην προπόνηση, του Ατρόμητου. Στο γήπεδο.

Στο ματς-σταυροδρόμι με την Ξάνθη. Σταυροδρόμι, υπό την έννοια πως συναντήθηκαν η new entry στα ψηλά της βαθμολογίας με τη new entry στα χαμηλά της βαθμολογίας. Το αποτέλεσμα, φυσιολογικά, πήγε υπέρ της ομάδας που βρισκόταν στο ανέβασμά της. Ηττήθηκε η ομάδα που βρισκόταν σε πτωτική πορεία. Στον πρώτο γύρο, εξίσου φυσιολογικά με βάση την τότε δυναμική που ανέπτυσσαν οι ομάδες, το αποτέλεσμα ήταν το ακριβώς αντίστροφο.
Εν αρχή, τα γεγονότα. Η καταγραφή, από τον «τέταρτο διαιτητή», στο φύλλο αγώνος (κυρίες και μικρά παιδιά παρακαλούνται... να περάσουν στην επόμενη σελίδα):

• «Με τη λήξη του α' ημιχρόνου, και ενώ μπήκαμε στη φυσούνα, ο πρόεδρος της γηπεδούχου ομάδας Γιώργος Σπανός κατευθύνθηκε προς το μέρος μας με άγριες διαθέσεις. Αφού επιτέθηκε πρώτα στον διαιτητή του αγώνα, σπρώχνοντας και βρίζοντας, μπήκα στη μέση για να τους ξεχωρίσω και μου επιτέθηκε. Με έπιασε από τον λαιμό με σκοπό να με χτυπήσει, με έβριζε "ρε αρχ..., θα σε γαμ..., τι θέλεις εσύ και μπαίνεις στη μέση, σας πληρώνουμε και θα σας γαμ... όλους σήμερα"».
• «Επίσης, ο υπεύθυνος υπηρεσιών αθλητών-διαιτητών-αγωνιστικού χώρου, Νίκος Βατικιώτης, επιτέθηκε και αυτός προς το μέρος μας σπρώχνοντας και βρίζοντας "μου..., θα πεθάνετε σήμερα εδώ μέσα". Μετά την επέμβαση της Αστυνομίας, καταφέραμε να φτάσουμε στην πόρτα των αποδυτηρίων, αλλά και πάλι δεχθήκαμε επίθεση από τον Σπανό και τον Βατικιώτη με άγριες διαθέσεις και βρίζοντας συνεχώς "θα σας γαμ... όλους σήμερα"».
• «Με τη λήξη του αγώνα, ενώ γράφαμε το φύλλο αγώνος, ήρθε έξω από την πόρτα των αποδυτηρίων ο Σπανός και μας έβρισε "θα σας τελειώσω όλους σήμερα, μαλ..., ο Γιώργος ο Σπανός είμαι". Επίσης, ο Βατικιώτης μου είπε "θα σε βρω έξω και θα σε γαμ... εσένα, μα..."».

Η συγγνώμη για την αναπαραγόμενη αισθητική, είναι αυτονόητη. Ο λόγος της αναπαραγωγής είναι ότι η αδρή περιγραφή έχει πολλαπλάσια δύναμη απ' τα συνήθη δημοσιογραφικά ευρήματα «εξαπέλυσε φραστική επίθεση» ή «επήλθε συμπλοκή» κ.λπ. Η αδρή περιγραφή αποκαλύπτει, γυμνές ενώπιόν μας, παγιωμένες νοοτροπίες («σας πληρώνουμε...») και εκπορευόμενες συμπεριφορές. Είναι, πέρα απ' το πρόσωπο-Σπανός, αυτές που ιδίως μας ενδιαφέρουν.
Τα περιστατικά επέφεραν, σε πρώτο βαθμό, χρηματική ποινή. Ως γνωστόν, τα χρήματα (από τέτοιες ποινές) μπαίνουν στον κουμπαρά της Σούπερ Λίγκας και επαναδιανέμονται στους συνεταίρους, στο τέλος της περιόδου. Επιπλέον, επέφεραν απαγόρευση εισόδου στο γήπεδο (ποινή που δεν εφαρμόζεται π-ο-τ-έ!) για δύο μήνες. Μένει να δούμε τη διαχείριση του φακέλλου απ' την Επιτροπή Εφέσεων.

Μετά τα γεγονότα, τα ερωτήματα:
• Εάν επρόκειτο για απλό οπαδό του Ατρόμητου, αυτός θα ήταν τώρα στη φυλακή;
• Εάν επρόκειτο για ποδοσφαιριστή του Ατρόμητου, αυτός θα ξανάπαιζε μπάλα... σε δύο μήνες;
• Εάν επρόκειτο (το ανάποδο σχήμα) για διαιτητή που επιτέθηκε στον πρόεδρο του Ατρόμητου με τον ίδιον τρόπο, θα τον εξαιρούσαν απλώς απ' τους ορισμούς... για δύο μήνες;
• Εάν επρόκειτο για βουλευτή της Β' Αθηνών, αυτός θα είχε ήδη παραδοθεί στη δημόσια χλεύη και, επιπροσθέτως, σε διαδικασίες άρσης της ασυλίας;
• Εάν ο «αθλητικός εισαγγελέας» κάλεσε τον Τζίγκερ για τη σαχλαμάρα στην πίτα ή ψάχνει να βρει τι έγινε με το κουμπί της σημαίας του πλαϊνού στο ΑΕΚ - Πανιώνιος, αυτό εδώ δεν εμπίπτει στον κύκλο των ενδιαφερόντων του;

Μετά τα ερωτήματα, η ερώτηση... του ενός εκατομμυρίου δολαρίων: τι διαφορετικό έπραξε πέρυσι, Κέρκυρα - Ιωνικός, ο παρορμητικός Κανελλάκης τζούνιορ κι έφαγε τη γερή κλοτσιά προς τον υποβιβασμό; Ο κύριος Σπανός ρίσκαρε δίχως κανένα χαλινάρι, για ένα καπρίτσιο του Σαββάτου, ν' ανατινάξει με τα χέρια του ό,τι ο ίδιος έχει θεμελιώσει επάνω σε, ομολογουμένως, υγιείς επιχειρηματικές-αθλητικές βάσεις. Σκέτος «αυτοκτονικός ιδεασμός»!

Η Σούπερ Λίγκα βασανίζεται με τον Γκαγκάτση, με τον Ψυχομάνη, με τον Μπίκα. Τον Βατσινά να βάλουμε, σου λέει ο Πηλαδάκης, χειρότερα αποκλείεται να τα κάνει. Ο Συνεταιρισμός των «16» πληρώνει, σ' αυτό να συμφωνήσουμε με τον κύριο Σπανό εάν αυτό εννοούσε, πανάκριβο σέρβις (σαν σε ξενοδοχείο πέντε αστέρων, ενώ το ξενοδοχείο είναι τριών) για τη διαιτησία. Επέβαλαν τη... φρικαλεότητα να δημοσιοποιούνται, Δευτέρα πρωί πρωί, οι βαθμολογήσεις των διαιτητών του Σαββατοκύριακου απ' τους παρατηρητές. Αλλά (την ίδια στιγμή) δεν δημοσιοποιούν τέτοια, σ' ένα βαθμό απαντητικά στο γιατί οι διαιτητές ο ένας μετά τον άλλον βγαίνουν σε εθελουσία, φύλλα αγώνος!

Η δημοσιότητα θα μπορούσε να λειτουργήσει, ενδεχομένως, αποτρεπτικά. Αλλο να ξέρεις ότι θα βγεις... πρόγραμμα στην ιστοσελίδα της Λίγκας κι από κει στις εφημερίδες και στις ραδιοτηλεοράσεις. Αυτοπεριορίζεσαι. Και άλλο, οι αοριστίες (των μονόστηλων) «εκλήθη με το άρθρο» κ.λπ. Ο Συνεταιρισμός έχει ανάγκη το καθαρό προφίλ ώστε να επιτύχει εμπορικούς στόχους. Με background προέδρους-νταήδες θα δυσκολευτεί να τα καταφέρει.

Συνεπώς, η εσωτερική αυτοκάθαρση της Σούπερ Λίγκας πρώτα, μπροστά από μεγαλεπήβολα πρότζεκτ κάθαρσης της διαιτησίας, παραμένει (στα μισά του δεύτερου χρόνου ζωής) να είναι «ένα ζήτημα». Ανοιχτό.