Ντρίμπλα από αριστερά, αλλά όχι μόνο

Η αλήθεια είναι ότι η παρουσίαση άφησε αρκετά κενά και πολλές απορίες. Ο Τζίγκερ ήθελε να γνωρίζουμε, αλλά να μην ξέρουμε –το έχει κάνει κι άλλες φορές. Πολλές φορές στις επικοινωνιακές πρωτοβουλίες του συνηθίζει να κάνει γνωστό κάτι κρατώντας για τον εαυτό του (και πιστεύω για τους συνεργάτες του) κάποιες λεπτομέρειες. Το 'κανε στην παρουσίαση κάποτε του πενταετούς πλάνου του Παναθηναϊκού: το 'πε, αλλά δεν θέλησε να πει τι αυτό προβλέπει. Το έχει κάνει εν μέρει και στην περίπτωση του γηπέδου: στην πρώτη παρουσίαση του σχεδίου για τον Βοτανικό είχε πει ότι αν συμφωνήσουν ο δήμος, η ΚΑΕ και ο Ερασιτέχνης, υπάρχει έτοιμο ένα σχέδιο χρηματοδότησης, αλλά δεν το παρουσίασε –το μάθαμε πολύ αργότερα. Το αποκορύφωμα αυτού του τύπου της μυστικοπάθειας το είχαμε στην ιστορία της ProZone. Τότε είχε πει ότι θα υπάρξει ένα αντικειμενικό σύστημα αξιολόγησης των διαιτητών μέσω εταιρείας του εξωτερικού, χωρίς όμως να μας πει τι ακριβώς είναι αυτό και πώς λειτουργεί. Τρέχαμε και δεν φτάναμε για να καταλάβουμε τι θα κάνει και μαζί μας και κάποιοι διαιτητές και διαιτητοπατέρες, που έλεγαν τότε ότι ο Τζίγκερ έφτιαξε «ηλεκτρονική παράγκα». Περασμένα, όχι ξεχασμένα.

Ταλαιπωρία

Φαίνεται ότι του Γιάννη Βαρδινογιάννη του αρέσει το πόκερ και εν μέρει και η ταλαιπωρία των δημοσιογράφων. Ενας άλλος στη θέση του θα εμφανιζόταν στη συνέντευξη Τύπου της περασμένης Τρίτης με το εταιρικό σχεδιάγραμμα της First Portuguese Football Players Fund ή της Global Soccer Investments, των δύο εταιρειών invested management που συνεργάζονται με την Πόρτο, και θα άφηνε τους ρεπόρτερ με ανοιχτό το στόμα. Θα μπορούσε, επίσης, να φέρει και το παράδειγμα της αγοράς και της πώλησης του Κουαρέσμα και να εξηγήσει ότι όποιος έβαλε 50.000 ευρώ για να έχει ένα μερίδιο της αξίας του παίκτη πριν από τέσσερα χρόνια, σήμερα θα έχει δεκαπλασιάσει τα λεφτά του. Σε μια χώρα που όλοι αγαπούν τον τζόγο, θα προξενούσε τουλάχιστον έκπληξη. Αντίθετα, προτίμησε να μην είναι απολύτως σαφής και υποσχέθηκε να παρουσιάσει μελλοντικά λεπτομέρειες. Γιατί; Πιθανότατα διότι το αφεντικό του ΠΑΟ θέλει να δείχνει ότι κάτι μηχανεύεται, χωρίς να νιώθει και ότι πρέπει επαρκώς να εξηγήσει τα πώς και τα γιατί. Ισως αυτού του είδους η μυστικοπάθεια να του έμεινε από τον καιρό που έτρεχε με αγωνιστικά αυτοκίνητα –στα μηχανοκίνητα είναι κανόνας.

Σκάουτινγκ

Επί της ουσίας, η ίδρυση μιας τέτοιου είδους εταιρείας, που θα δίνει τη δυνατότητα στον καθένα να επενδύσει, αν θέλει, στην αποτελεσματικότητα του σκάουτινγκ του ΠΑΟ αγοράζοντας μερίδια ταλαντούχων ποδοσφαιριστών με μεταπωλητική αξία, έχει κάποια νομικά και κάποια πρακτικά προβλήματα. Το νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας μιας τέτοιου τύπου εταιρείας (ή ενός τέτοιου τύπου fund –για να το λέμε το πράγμα και στη γλώσσα του Ανδρέα Βγενόπουλου) είναι ελαφρώς αδιευκρίνιστο και σίγουρα προς διερεύνηση: κάτι που γίνεται στην Πορτογαλία δεν γίνεται απαραίτητα παντού. Το μεγαλύτερο, όμως, πρόβλημα είναι στην περίπτωση αυτή πρακτικό: ο ΠΑΟ δεν είναι ομάδα που πουλάει. Τα τελευταία χρόνια ο Παναθηναϊκός έχει πουλήσει μόνο τον Γιούρκα Σεϊταρίδη στην Πόρτο. Δεν αμφιβάλλω ότι προσανατολίζεται στον εντοπισμό νέων παικτών (Ν'Ντόι, Σιμάο, Δημούτσος ήρθαν φέτος), όμως ακόμα η πολιτική του απέχει πάρα πολύ από αυτή της Πόρτο, που κάθε χρόνο πουλάει πανάκριβα πέντε τουλάχιστον ποδοσφαιριστές.

Ουσία

Αυτή είναι για μένα η ουσία της υπόθεσης. Με εντυπωσίασε, ωστόσο, η κάλυψή της. Μπορώ να καταλάβω την πρώτη πρόχειρη ανάγνωση (όλο αυτό έγινε για να τη βγούμε του Βγενόπουλου από αριστερά…), όμως εκπλήσσομαι από τη γενικότερη προχειρότητα των συμπερασμάτων. Δεν ξέρω αν ο Τζίγκερ θα τη φτιάξει την «ΠΕΚ» του, όμως η πρότασή του είχε –αν μη τι άλλο– κάποια στοιχεία μοντέρνας επιχειρηματικότητας. Δεν ξέρω αν μια τέτοια εταιρεία θα ήταν χρήσιμη στον ΠΑΟ, πιστεύω όμως ότι θα ήταν ιδιαιτέρως αποτελεσματική π.χ. στον ΠΑΟΚ. Αν αύριο εμφανιζόταν κάποιος και πόνταρε μέσω ενός τέτοιου fund στο σκάουτινγκ του Ζήση Βρύζα π.χ., θα είχε τη δυνατότητα να βοηθήσει τον ΠΑΟΚ χωρίς να μπλέξει με τα χρέη του. Θα μπορούσε π.χ. να δώσει στον τεχνικό διευθυντή του ΠΑΟΚ δύο εκατομμύρια ευρώ για να αγοράσει παίκτες υποθηκεύοντας μια πιθανή υπεραξία τους και θα περίμενε την εξέλιξή τους. Εκεί που έχουν πάει οι τιμές, δύο να έβγαιναν θα είχε διπλασιάσει το κεφάλαιό του!

Δύσκολα

Στην Ελλάδα όταν ακούς τη φράση «ποδόσφαιρο και επιχειρηματικότητα» φαντάζεσαι διάφορους μπαταχτσήδες προέδρους να μαδάνε τον ΟΠΑΠ και να παρακαλάνε το κράτος ή την ΕΡΤ. Στην προκειμένη περίπτωση, ο Τζίγκερ παρουσίασε κάτι φρέσκο –κάτι που μπορεί σε λίγα χρόνια να είναι χρήσιμο, όχι μόνο στις ΠΑΕ, αλλά και σε οποιονδήποτε θέλει να επενδύσει στο ποδόσφαιρο.

Μάτια

Ομολογώ ότι δύσκολα θα έβαζα χρήματα σε μια εταιρεία τέτοιου τύπου, που θα λειτουργούσε παράλληλα με το σκάουτινγκ του ΠΑΟ, όχι γιατί δεν εμπιστεύομαι τον Βέλιτς ή τον Πεσέιρο, αλλά επειδή φαντάζομαι τον ξεσηκωμό που θα γινόταν αν ο Τζίγκερ αποφάσιζε να πουλήσει κάποιον καλό παίκτη! Ομως αν έφτιαχνε μια τέτοια εταιρεία ο Μανέλ Φερέρ, που στον Αρη και στον Ηρακλή απέδειξε πως ό,τι ακουμπάει γίνεται χρυσός, θα τα 'βαζα τα λεφτά μου με κλειστά μάτια…

Πάει κι αυτός

Πάει κι ο Γιώργος Ζολώτας, μας αποχαιρέτησε. Ο 38χρονος διαιτητής από τη Θεσσαλονίκη, μηχανολόγος και απόφοιτος του Πολυτεχνείου, για πρώτη φορά σφύριξε αγώνα της μεγάλης κατηγορίας την περίοδο 2005-06 και ήταν το ματς Ιωνικός - Λάρισα 1-1: τα είχε πάει περίφημα. Την επόμενη χρονιά ήταν διαιτητής σε οκτώ αγώνες πρωταθλήματος και φέτος σε τρεις. Συνολικά έχει διευθύνει 12 αγώνες στη μεγάλη κατηγορία, 22 στη Β' Εθνική και 8 στη Γ' Εθνική: όπως καταλαβαίνετε, η ανέλιξή του υπήρξε ταχύτατη. Ηρθε κι έφυγε πάρα πολύ γρήγορα.

Το παράδοξο στην ιστορία του Ζολώτα είναι ότι με βάση τις εκθέσεις της ProZone, πέρυσι ήταν ο καλύτερος διαιτητής του πρώτου γύρου και ο τρίτος καλύτερος σε όλο το πρωτάθλημα! Φέτος το αστέρι της Pro, όπως ελαφρώς ειρωνικά τον αποκαλούσαν κάποιοι συνάδελφοί του, τα 'κανε θάλασσα στο ματς Ατρόμητος - Λάρισα 2-0 κι από τότε βρέθηκε σε μια κατάσταση ομηρίας (αφού με δεύτερη τιμωρία πήγαινε σπίτι) και προφανώς δεν την άντεξε. Η αποχώρησή του μου δημιουργεί τεράστια ερωτήματα και θα 'πρεπε να δημιουργεί τέτοια και στον Ψυχομάνη, τον Γκαγκάτση κ.ά. Θα τον φωνάξει άραγε κανένας για να τον ρωτήσει τι του συνέβη; Νομίζω ότι η απάντησή του θα έχει ενδιαφέρον.

Η δική μου απορία είναι άλλη. Φέτος έφυγαν οικειοθελώς από τους πίνακες τρεις διαιτητές, ο Τεροβίτσας, ο Τσίκινης και τώρα ο Ζολώτας. Υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο που να έχει γίνει κάτι τέτοιο; Δεν το πιστεύω. Οπως δεν πιστεύω ότι για την ψυχολογική πίεση των διαιτητών φταίνε οι τηλεκριτικοί, όπως λέει ο Ψυχομάνης. Κάτι άλλο πρέπει να φταίει και ίσως ο Ζολώτας το ξέρει…

Εκδίκηση

Είναι έξω φρενών με τον Ντέμη Νικολαΐδη ο Κωνσταντίνος Τσακίρης. Το αφεντικό του Πανιωνίου δεν πήγε στη συνεδρίαση της Σούπερ Λίγκας για να μην τον δει –την ώρα που οι υπόλοιποι έλεγαν «πού είναι ο Ντέμης για να μας κοιτάξει στα μάτια;». Ο αντιπρόεδρος του Πανιωνίου, Γιάννης Οικονομάκης, είχε σαφείς οδηγίες να υπενθυμίσει στους εκπροσώπους της ΑΕΚ ότι ο Πανιώνιος κέρδισε καθαρά την Κυριακή και το 'κανε. Ο Τσακίρης του τα 'χει μαζεμένα του Νικολαΐδη από πέρυσι –όταν η ΑΕΚ αγόρασε τον Ενσαλίβα πληρώνοντας τη ρήτρα: το θεώρησε unfair. Και έχω την εντύπωση ότι είδε στη νίκη της Κυριακής μια μικρή εκδίκηση…