Ενα και μοναδικό καλό μαντάτο

Τρεις μήνες μετά το πρώτο τζάμπολ της Ευρωλίγκας, ήταν πια καιρός να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι. Οι ομάδες που αποκλείστηκαν δεν θα μας λείψουν. Σπάνια μαζεύτηκαν τόσα «μπάζα» στην κατά τεκμήριο ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ομάδες όπως η Βίρτους, η Πρόκομ, η Ροάν, η Μπρόζε, η Λεμάν, η Αρμάνι Τζινς, η Ολύμπια θα έπαιζαν ρόλο κομπάρσου ακόμα και στο ελληνικό πρωτάθλημα. Στο δε ισπανικό, στο οποίο πέφτουν κορμιά, θα κινδύνευαν με υποβιβασμό.

Ακόμα και ορισμένες από αυτές που συνεχίζουν, με τρανό παράδειγμα τη Φενερμπαχτσέ, μοιάζουν με λαθρεπιβάτισσες στο τρένο της β' φάσης. Οποιος πετύχει την ομάδα της Κωνσταντινούπολης στον όμιλό του, ξεκινάει μ' ένα χαμόγελο παραπάνω. Η καλή νεράιδα των ελληνικών ομάδων έστειλε την άλλοτε Ούλκερ όχι στο τελευταίο γκρουπ δυναμικότητας, στο οποίο στην πραγματικότητα ανήκει, αλλά στο τρίτο, μαζί με θηρία όπως η Μπαρτσελόνα, η Εφες, αλλά και η ισχυρή Ζαλγκίρις. Ποιος από τους δικούς μας θα τραβήξει το σωστό μπαλάκι;

Από το δεύτερο γκρουπ, προτιμότερος αντίπαλος μοιάζει η Σιένα, η οποία αντιμετωπίζει προβλήματα τραυματισμών και χημείας. Ωστόσο, η νίκη της στο Φάληρο προσγείωσε όσους βιάστηκαν να την ξεγράψουν. Η Τάου δεν είναι η περσινή Τάου, η Μάλαγα βρίσκει σιγά σιγά τον γνωστό εαυτό της, η Μακάμπι ετοιμάζεται για εκτόξευση με την επιστροφή του Βούιτσιτς.

Το ερώτημα εδώ είναι: ποιος μπορεί να βγάλει «διπλό» απέναντι σε ομάδα αυτής της τετράδας; Στη Βιτόρια, στη Μάλαγα, στο Τελ Αβίβ και στη Σιένα, ου παντός πλειν ες Κόρινθον. Ο Ολυμπιακός πιθανότατα θα διάλεγε Ιταλία (όπου παραλίγο να νικήσει τον Δεκέμβριο), ο Αρης μάλλον Μάλαγα (μια και έμαθε τα κατατόπια με τη διπλή του εκστρατεία πέρυσι και φέτος), ο Παναθηναϊκός οποιονδήποτε. Θα του έστελνε και το dvd του προχθεσινού αγώνα με τη Ρεάλ για να τον φοβερίσει!
Θεωρητικά, δεν πρόκειται να βρεθούν δύο ελληνικές ομάδες στον ίδιο όμιλο της β' φάσης. Επειδή, όμως, Ολυμπιακός και Αρης κατόρθωσαν να βρεθούν στο τελευταίο γκρουπ δυναμικότητας (ειδικά για τους «ερυθρόλευκους» πρόκειται για μικρό θαύμα), ίσως αποδειχθεί αναπόφευκτη τέτοιου είδους σύγκρουση. Οταν φτάσει εκεί χαμηλά η διαδικασία, οι επιλογές γίνονται περίπου αυτόματες. Ο Παναθηναϊκός δεν θέλει ούτε Ολυμπιακό ούτε Αρη. Προτιμά τη Λοτομάτικα ή την Παρτίζαν, μολονότι μαρτύρησε φέτος τόσο στη Ρώμη όσο και στο Βελιγράδι.

Ο Ολυμπιακός και ο Αρης κοιτάζουν το κορυφαίο γκρουπ δυναμικότητας και διαλέγουν δίχως δεύτερη σκέψη Λιέτουβος Ρίτας, δηλαδή τη θεωρητικά ασθενέστερη από τις τέσσερις επικεφαλής. Ξέρουν ότι τη διαφορά μεταξύ πρόκρισης στα πλέι οφ και αποκλεισμού μπορεί να την κάνει ένα μεγάλο «διπλό». Το Βίλνιους μοιάζει στα χαρτιά πιο ευάλωτο όχι μόνο από τις υπόλοιπες έδρες του πρώτου γκρουπ (ΟΑΚΑ, Μόσχα, Μαδρίτη), αλλά και από αυτές του δεύτερου (Μάλαγα, Σιένα, Τελ Αβίβ, Βιτόρια).

Ωραία όλα αυτά, για να περνάμε την ώρα, αλλά τον λόγο έχει η κληρωτίδα και μόνο αυτή. Ο Παναθηναϊκός ξεκινάει από θέση ισχύος, οι άλλοι δύο από μειονεκτική. Αλλά το σύστημα της διοργάνωσης επιτρέπει όνειρα για μια νέα αρχή, μια και όλες οι ομάδες αρχίζουν τον β' γύρο από μηδενική βάση, χωρίς να μεταφέρουν αποτελέσματα του χειμώνα. Ειδικά για τον Ολυμπιακό, αυτό είναι καλό μαντάτο. Ισως το μοναδικό.