Ο πειρασμός να τον ξαμολήσεις στο χορτάρι...

Το μικρό διάστημα έως το φινάλε της χρονιάς, ότι απομένουν μονάχα 12 αγώνες στο πρωτάθλημα (συν έξι, για όσους μετά εμπλακούν στα πλέι οφ), αυτό δίνει την πρωτοφανή ιδιαιτερότητα στην τρέχουσα περίοδο αγοραπωλησιών. Οσοι ψωνίζουν στο «παράθυρο» του Ιανουαρίου είναι φυσικό να το σκέπτονται. Σήμερα αποκτάς παίκτη, αύριο οι παίκτες φεύγουν, που λέει ο λόγος, διακοπές...

Η ΑΕΚ σε τούτη τη συγκυρία, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, πλήρωσε πολλά χρήματα (με κριτήριο τον πεπερασμένο ορίζοντα μπροστά) για να φέρει στη Σούπερ Λίγκα το, με διαφορά, μεγαλύτερο αίνιγμα της σεζόν. Η απάντηση του αινίγματος, όποια κι αν είναι, κοστίζει 300 χιλιάρικα «εδώ και τώρα». Και δεν θα δοθεί, εάν το ποντάρισμα άξιζε τον κόπο και τα λεφτά, πριν από τον Απρίλιο.

Αυτό είναι το «κακό» με τα στοιχήματα. Αποφασίζεις, αν θα το παίξεις, «στη στιγμή». Υστερα, περιμένεις να δεις. Δεν θα 'θελα, ομολογώ, να ευρίσκομαι στη θέση όσων καλούνται στην ΑΕΚ να αποφασίσουν. Ο Καλόν, όσο μείνει στη χώρα, μοιάζει καταδικασμένος να... του μετράνε αποδοχές διαιρούμενες διά των συμμετοχών. Πόσα ματς θα (προλάβει να) παίξει. Ιδίως τι θα (βρει ευκαιρία να) προσφέρει.

Υπό την πολλαπλάσια πίεση της έλλειψης ανέσεων, χρόνου και περιθωρίων θα κληθεί να ζήσει (με τον Καλόν) και η ΑΕΚ. Ο πειρασμός να τον ξαμολήσεις στο χορτάρι, όταν τα πράγματα θα έχουν φρακάρει, θα 'ναι μεγάλος. Το 'κανε ο Ολυμπιακός, άρον άρον, με τον Μπελούτσι. Ενώ απεναντίας ο Αρης, με τον Μάρσιο Αμορόσο, μπορεί να κάνει ολίγη υπομονή.

Στις δύσκολες αποφάσεις η μοναδική βοήθεια είναι τα δεδομένα. Ενα, το σίγουρο κίνητρο του Αφρικανού να ανασύρει τον εαυτό του απ' την αφάνεια. Δύο, επίσης βέβαιον, το επίπεδό του. Τεράστια προσόντα. Ισχύει (τόσο το «ένα» όσο και το «δύο») και για τον Κρουπί απ' την Ακτή Ελεφαντοστού, που... έπεσα κάτω όταν έμαθα ότι τον πήρε ο Λεβαδειακός!

Τρίτο (δεδομένο), η σπιρτάδα που οπωσδήποτε λείπει στη γραμμή πυρός, κι ας είναι η πιο παραγωγική στις 18 αγωνιστικές έως τώρα της «Ενωσης». Η ΑΕΚ στο επιθετικό οπλοστάσιό της δεν έχει έκρηξη. Ο Καλόν σε fit συνθήκες έχει. Μπορεί να δώσει το διαφορετικό. Αυτό που ο αντίπαλος θα υποχρεωθεί να υπολογίσει. Στα αδιέξοδα που η ΑΕΚ κάποιες φορές θα συναντήσει απέναντι σε κλειστές άμυνες η διεισδυτικότητα του Καλόν είναι δυνητικά έξτρα λύση.

Σε έξι παιχνίδια απ' τα δώδεκα να το κάνει, είναι... διαφορά. Αλλά, το σημειώσαμε ήδη, η διαφορά είναι δαπανηρή. Εξι φορές στις δώδεκα είναι εκδοχή από μετριοπαθής έως συγκρατημένα αισιόδοξη. Και να επιβεβαιωθεί, η τιμή τής κάθε φοράς φτάνει τα 50 χιλιάρικα! Λεφτά καλά ξοδεμένα, υπό την έννοια του αντικρίσματος, μόνον εάν η ΑΕΚ τερματίσει πρώτη. Λεφτά (λίγο έως πολύ) πεταμένα, στα άλλα ενδεχόμενα σενάρια.

Τα υπόλοιπα (είναι ήσσονος σημασίας και) βρίσκονται. Αυτά για τον χαρακτήρα ή για την ενταξιμότητά του είναι τα εύκολα. Οχι πως δεν κουβαλά στο παιχνίδι του τα κλασικά άναρχα στοιχεία του μέσου «υπό τη Σαχάρα» Αφρικανού, αλλά εκεί θα παίξουν ρόλο (δίπλα στο δικό του ζεστό κίνητρο) ο προπονητής, οι πρωτοκλασάτοι συμπαίκτες, το περιβάλλον.

Για τον χαρακτήρα, ο Καλόν είναι η τυπική περίπτωση του κλειστού και ήσυχου ανθρώπου. Πώς θα τον μεταχειριστείς, είναι κομβικό. Αλλά ότι είναι... αντιδημοσιογραφικός, αυτό δεν σημαίνει ελάττωμα. Για ελάττωμα το βλέπουν μόνον... οι δημοσιογράφοι και, κοντά σ' αυτό, βρίσκουν να κολλήσουν άλλα δέκα! Ενώ για τον δημοσιογραφικό ποδοσφαιριστή αβίαστα θα πουν και δυο-τρεις καλές κουβέντες παραπάνω.

Αντιδημοσιογραφικός έως φοβικός είναι και ο Νίκος Σπυρόπουλος. Ηταν, κάποτε, ο Δημήτρης Σαραβάκος ή ο Στέλιος Μανωλάς. Δεν είναι λόγος να το συζητεί κανείς.