Κέρδος της ΑΕΚ ο αφηνιασμένος Ριβάλντο

Tο ατού της ΑΕΚ είναι το ατελείωτο ρόστερ της, το μειονέκτημα ο μεσσιανισμός του προπονητή της, ο οποίος προσπαθώντας να κάνει το δικό του χρησιμοποιεί παίκτες όπως ο Ταχτσίδης και ο Παυλύς, που είναι ελπιδοφόροι, αλλά αποκλείεται να παίξουν ρόλο στον χαμό της τριπλής κούρσας του δευτέρου γύρου.

Η μεγάλη δύναμη της ΑΕΚ όμως στην προσπάθειά της για την κατάκτηση του πρωταθλήματος είναι ο αφηνιασμένος Ριβάλντο. Είχες την αίσθηση ότι, πικαρισμένος από τα λόγια του Σωκράτη Κόκκαλη, που είχε μιλήσει για «κάποιους που πρέπει να μπουν στη θέση τους», αποφάσισε να κάνει τον πρόεδρο του Ολυμπιακού να κλάψει, όπως έκλαψε ο ίδιος όταν έφυγε.

Το ματς της ΑΕΚ είχε τελειώσει στο πρώτο 45λεπτο, όταν, ενώ προηγείτο 1-0, ο Λεβαδειακός έμεινε με 10 παίκτες. Αντίθετα και παρ’ όλο που στην Τούμπα το ματς έμεινε μέχρι τέλους στο 1-0, το ματς έμοιαζε να έχει τελειώσει πριν αρχίσει. Με τον Παναθηναϊκό να παίζει το αγαπημένο του πρέσινγκ μπροστά από την άμυνα και με τα χαφ του ΠΑΟΚ να είναι δεύτερης διαλογής, το ματς εξαρχής είχε χαθεί. Γιατί με το που κέρδιζαν την μπάλα τα χαφ του Παναθηναϊκού, αντιμετώπιζαν μια άμυνα που έπαιζε το σύστημα «τραχανάς». Απλωμένη σε όλο το πλάτος του γηπέδου και με διαδρόμους για να προπονηθεί στα σπριντ ο Σαλπιγγίδης, ήταν ό,τι έπρεπε για περισσότερα από ένα γκολ αν ο Παναθηναϊκός έπαιρνε ρίσκο.

Περισσότερο όμως από όλους τους διεκδικητές του τίτλου ο χαρακτήρας του Ολυμπιακού φάνηκε στο ματς με τον Αρη. Η καλή ενδεκάδα του Ολυμπιακού, αν νιώσει ότι πρέπει, μπορεί να κερδίσει οποιαδήποτε ελληνική και την πλειονότητα των ξένων ομάδων. Ο Λεμονής όμως, κάθε φορά που τη χρησιμοποιεί, αναγκάζεται να κρατάει την αναπνοή του μην τραυματιστεί κάποιος. Στο δεύτερο ημίχρονο, με την καλή ενδεκάδα του στο γήπεδο, ο Ολυμπιακός απέδειξε ότι το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι παικτών και λιγότερο προπονητών, κλείνοντας τον Αρη στην περιοχή του. Αν όμως υπάρχει ένα συμπέρασμα από το χθεσινό ματς, αυτό είναι η ποιότητα του Μπελούτσι. Με την ικανότητα να μοιράζει την μπάλα το ίδιο καλά στα δεξιά όπως και στα αριστερά, ο Μπελούτσι έδειξε ότι τα μοντέρνα «δεκάρια» δεν είναι απαραίτητα μιμόζες που παίζουν πίσω από τους επιθετικούς, αλλά μπορούν να κάνουν και το απαραίτητο τάκλινγκ. Η μόνη ανησυχία από την πρώτη εμφάνιση του Φερνάντο Μπελούτσι δεν είναι αν η αξία του είναι αρκετή για τον Ολυμπιακό, αλλά αν το ελληνικό πρωτάθλημα είναι αρκετό για την αξία του.