Ενα χρόνο μετά...

Θα μπορούσε να είναι μία παραγοντική μετεμψύχωση του Ρομπέν των Δασών. Ο άνθρωπος που τα βάζει με την καθεστηκυία τάξη και μοιράζει το ψωμί που βγάζει στους φτωχούς και τους καταφρονεμένους. Ενας αθεράπευτα ρομαντικός που επιμένει ότι το ποδόσφαιρο πρέπει να ξαναγίνει παιχνίδι και να αποτινάξει την ετικέτα της «μπίζνας».
Κάπως έτσι ο Μισέλ Πλατινί είδε πέρυσι (σαν σήμερα) το όνομα του σε 27 «μαγικά χαρτάκια» που τον εξέλεγαν νέο πρόεδρο της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας.

Υποσχέθηκε ότι θα αλλάξει τον κόσμο, χωρίς να αλλάξει ο ίδιος. Ενα χρόνο μετά, όλοι ξέρουν ότι τουλάχιστον το προσπάθησε. Αλλού τα κατάφερε, αλλού όχι. Πάντως σίγουρα έμεινε ο ίδιος. Το βράδυ της Τετάρτης ανέβηκε στα έδρανα του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου στο Στρασβούργο. «Βοηθήστε με να απαλλάξω το ποδόσφαιρο από τα δεσμά του χρήματος», είπε. «Βοηθήστε με να το ξανακάνουμε παιχνίδι», πρόσθεσε και όλοι μίλησαν για ένα οραματιστή που μοιάζει εκτός εποχής. Στον ένα χρόνο της θητείας του δεν πέτυχε και λίγα. Εσβησε τη σκιά της G-14, που απειλούσε με αυτονομία και ανεξάρτητη λίγκα. Λίγο νερό στο δικό του κρασί, λίγο σε αυτό των ομάδων και η χρυσή τομή βρέθηκε. Προσπάθησε να περάσει το δικό του σχέδιο για το Τσάμπιονς Λιγκ, με πρόσβαση στους κυπελλούχους, με πρόσβαση για ομάδες από όλες τις χώρες. Το σχέδιο του παραήταν πρωτοποριακό για τους «προύχοντες». Ξανά λίγο νερό στο κρασί, όμως η βασική ιδέα του νέου format έχει την ιδέα Πλατινί. Ελυσε τον γόρδιο δεσμό με το θέμα των διεθνών παικτών που εγκαταλείπουν τους συλλόγους τους, βρίσκοντας τρόπο με μια αποζημίωση να μένουν όλοι ικανοποιημένοι. Για τον ίδιο, όμως, αυτά δεν είναι τίποτα. Υπάρχουν χιλιάδες πιο σημαντικά ζητήματα άλυτα.

Η βία, το ξέπλυμα χρήματος μέσω του ποδοσφαίρου, τα στημένα παιχνίδια, ο ρατσισμός και η ξενοφοβία, το ντόπινγκ, οι παράνομες προσεγγίσεις ομάδων σε ανήλικους ποδοσφαιριστές. Το νέο του όραμα το παρουσίασε στα αλσατικά έδρανα. Τη δημιουργία μιας ποδοσφαιρικής Ιντερπόλ. Ενός ενιαίου πανευρωπαϊκού αστυνομικού σώματος, που θα έχει φακελωμένο κάθε χούλιγκαν της γηραιάς ηπείρου, που θα έχει στόχο την καταπολέμηση της διαφθοράς, του παράνομου ξεπλύματος, του παράνομου στοιχήματος. Οι εγχώριες κυβερνήσεις αντιδρούν, το νομοθετικό πλαίσιο διαφέρει από χώρα σε χώρα. Περιμένετε, όμως. Την 1η Ιουλίου η προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης περνά σε γαλλικά χέρια. Ο Πλατινί έχει ήδη πλευρίσει την υπουργό Εσωτερικών Μισέλ Αλιό-Μαρί και το θέμα προχωρά. Παραφράζοντας τον Σωκράτη θα λέγαμε ότι ο Μισέλ είναι σαν την αλογόμυγα που ενοχλεί το δυνατό, αλλά νωθρό άλογο...

Η... ελληνική πλευρά του
Στον ένα χρόνο θητείας του Πλατινί στην ΟΥΕΦΑ φάνηκαν εμπράκτως οι άριστες σχέσεις που έχει με την ελληνική πλευρά.
Σε αυτό το διάστημα πρόλαβε: Α) Να πάρει μαζί του τον Θόδωρο Θεοδωρίδη, ο οποίος εδώ και τρεις ημέρες είναι και επίσημα ο νέος διευθυντής ομοσπονδιών της ΟΥΕΦΑ στη θέση του Ισραηλινού Γιάκομπ Ερελ. Β) Να προτείνει υψηλό πόστο στον Βασίλη Γκαγκάτση, το οποίο αρνήθηκε ευγενικά ο πρόεδρος της ΕΠΟ επειδή δεν ήθελε να ζήσει μόνιμα στο εξωτερικό, αλλά πιθανότατα θα επανέλθει με υποψηφιότητα στις εκλογές της εκτελεστικής επιτροπής της ΟΥΕΦΑ το 2009. Γ) Να αυξήσει σε σημαντικό βαθμό τη συμμετοχή Ελλήνων παραγόντων στις επιτροπές της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας. Δ) Να δηλώσει στη «SportDay» την επομένη του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ στο ΟΑΚΑ ότι θα ήθελε να γίνει το συντομότερο δυνατό κι άλλος τελικός στην Ελλάδα.

Αυτά είναι μόνο τέσσερα (από τα πολύ περισσότερα) παραδείγματα που φανερώνουν του λόγου το αληθές: ο Μισέλ Πλατινί είχε, έχει και θα εξακολουθήσει να έχει άριστες σχέσεις με την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία.
Η ελληνική... παροικία στην ΟΥΕΦΑ αναμένεται να μεγαλώσει πολύ σύντομα, μια και ο Αλέξης Δέδες αναμένεται να αναλάβει υψηλό πόστο στον τομέα των media.

Για το Τσάμπιονς Λιγκ
Είχε το μεγαλόπνοο σχέδιο με τη συμμετοχή των κυπελλούχων , μείωση εκπροσώπησης των χωρών που βάζουν τώρα τέσσερις ομάδες στη διοργάνωση και περισσότερες ευκαιρίες στους μικρούς. Το σχέδιο του χρειάστηκε αναπροσαρμογή, αλλά η κεντρική ιδέα είχε χροιά Πλατινί.

Τι είπε και τι έπραξε
Ο προεκλογικός αγώνας του Μισέλ Πλατινί βασίστηκε σε μια απλή κεντρική ιδέα: «Το ποδόσφαιρο μα επιστρέψει στους ποδοσφαιριστές». Ποδόσφαιρο είναι η Πρέμιερσιπ, ποδόσφαιρο είναι και το πρωτάθλημα της Αρμενίας. Πρωταγωνιστές είναι αυτοί που παράγουν και όχι οι κουστουμάτοι παράγοντες που τρέχουν από δεξίωση σε δεξίωση. Πάμε να θυμηθούμε τι έταξε, τι έπραξε και τι έχει αφήσει ακόμα στη μέση…

Για την εκπροσώπηση των χωρών
Είχε υποσχεθεί αύξηση των μελών της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΟΥΕΦΑ, ούτως ώστε να υπάρχει πιο αντιπροσωπευτική εκπροσώπηση όλων των γεωγραφικών περιοχών της Ευρώπης. Το έκανε πράξη.

Για τις σύγχρονες πληγές
Είχε υποσχεθεί αυστηρότερες ποινές σε κρούσματα ρατσισμού, ξενοφοβία, τα παράνομα κεφάλαια που εισάγουν ιδιοκτήτες ομάδων αμφίβολης προέλευσης, το ντόπινγκ, το παράνομο στοίχημα, οι παράνομες αμοιβές μάνατζερ. Οντως οι ποινές είναι αυστηρότερες, αλλά η παρανομία είναι σαν τη Λερναία Υδρα.

Για την G 14
Είχε υποσχεθεί προσπάθεια συμβιβασμού, ώστε το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο να μην οδηγηθεί σε σχίσμα. Οντως, σε συνεργασία και με τη ΦΙΦΑ και η G-14 αποτελεί παρελθόν και οι ομάδες είναι ευχαριστημένες, μιας και θα παίρνουν αποζημιώσεις για τους διεθνείς τους, θα συμμετέχουν στον καταρτισμό του ετήσιου προγράμματος και θα έχουν μεγαλύτερο λόγο στις αποφάσεις με τη νέα διευρυμένη ομοσπονδία ευρωπαϊκών συλλόγων, που θα περιλαμβάνει πάνω από 100 επιφανή κλαμπ από όλη την Ευρώπη.