Aγγίζει τα όρια της διαστροφής

Αν βρέθηκε φίλος του Ολυμπιακού που άντεξε να δει έως το τέλος το χθεσινό ναυάγιο στα παγωμένα νερά του Σόποτ, ας μας στείλει τα στοιχεία του και θα τον βάλουμε σε γυάλα για παρακολούθηση. Οχι μόνο θυμήθηκε το μπάσκετ μέσα στην τούρλα της ποδοσφαιρικής «τεσσάρας» και του αναπόφευκτου νέου φονικού, αλλά υπέβαλε εαυτόν και στο μαρτύριο του χθεσινού αγώνα με την Πρόκομ. Αγγίζει τα όρια της διαστροφής.

Εγραφα χθες ότι η Αρμάνι Τζινς είναι από τις χειρότερες ομάδες που έχω παρακολουθήσει στα γήπεδα της Ευρωλίγκας. Η χθεσινή Πρόκομ ήταν ακόμα πιο θλιβερή, τουλάχιστον όμως είχε το ελαφρυντικό της απουσίας των Αμερικανών της. Δεν μου πάει η καρδιά να προσθέσω ότι «ελλείψεις είχε και ο Ολυμπιακός». Για μια ομάδα με τέτοιο προϋπολογισμό και τόσους πρωτοκλασάτους παίκτες ο χθεσινός αγώνας θα έπρεπε να είναι παιχνιδάκι, έστω χωρίς τον Μασιγιάουσκας, τον Πρίντεζη, τον Τσακαλίδη. Στο κάτω κάτω, κορυφαίος του παίκτης στο Σόποτ ήταν ο μέχρι πρότινος 12ος Λουκάς Μαυροκεφαλίδης.

Ο Ολυμπιακός, όμως, ήταν ο συνήθης Ολυμπιακός του Γκέρσον. Μια ομάδα χωρίς προσανατολισμό, χωρίς πλάνο, χωρίς ρόλους, χωρίς λογική και χωρίς καθοδήγηση. Οι δώδεκα χρυσοπληρωμένοι του άσοι και ο «Μίδας» προπονητής του πιάστηκαν αιχμάλωτοι από ένα μόνο παίκτη, τον Γκούροβιτς. Και από 6-7 κατσαπλιάδες, δίπλα στους οποίους ο ξεχασμένος Χαρίσης, μολονότι ντεφορμέ, έμοιαζε με φωτεινό φάρο.
Το σκορ του τελευταίου λεπτού ήταν 8-1 υπέρ της Πρόκομ. Σε αυτό το διάστημα ο Ολυμπιακός έχασε 3 αμυντικά ριμπάουντ, έκανε 1 επιθετικό φάουλ με τον ασυγκράτητο Γκριρ και αχρήστευσε την τελευταία του ευκαιρία, όταν στο 61-59 ο Τεόντοσιτς έλαβε εντολή να αστοχήσει επίτηδες στη δεύτερη βολή (ώστε να διεκδικήσουν οι συμπαίκτες του επιθετικό ριμπάουντ). Απέμεναν όχι δύο ή τρία, αλλά... 10 δευτερόλεπτα. Αμφιβάλλω αν έχει ξαναγίνει ποτέ πουθενά, να χαθεί εσκεμμένα μία βολή τόσο νωρίς. Τους αγώνες της Εθνικής μας στα τελευταία Ευρωμπάσκετ δεν τους είδε ποτέ ο φίλος Πίνι;

Εν τέλει, η καταστροφή του φετινού Ολυμπιακού ήταν η παραλίγο νίκη του επί του Παναθηναϊκού στον τρίτο τελικό των περσινών πλέι οφ της Α1. Ο νοών νοείτω.

Ο Παναθηναϊκός, εν τω μεταξύ, κάνει ό,τι μπορεί για να στρέψει τους δικούς του οπαδούς στον ίσιο δρόμο. Το μήνυμα του Ομπράντοβιτς και των παικτών του είναι σαφές και ηχηρότατο: «Αφήστε την ταλαιπωρία του ποδοσφαίρου και ελάτε στο μπάσκετ. Μόνο από εμάς θα δείτε προκοπή και χαμόγελο». Ή μήπως όχι; Τέσσερα γκολ παθητικό η ασπρόμαυρη μπάλα, τέσσερα ευρωπαϊκά τρόπαια ενεργητικό η πορτοκαλί. Αλλά είπαμε, το οπαδιλίκι αγγίζει ώρες ώρες τα όρια της διαστροφής. Οποιος πηγαίνει τακτικά στη Λεωφόρο αλλά αγνοεί το ΟΑΚΑ είναι, με το συμπάθιο, αδιόρθωτος.

Ξέγνοιασε χθες και ο Αρης με την ήττα της Τσιμπόνα από τη διπρόσωπη Μακάμπι στο Ζάγκρεμπ. Καιρός δεν ήταν; Από σήμερα ξεκινάει προετοιμασία για τον επόμενο γύρο. Απ' ό,τι φαίνεται, χρειάζεται αρκετός χρόνος για να μπουν στο πνεύμα της ομάδας οι δύο καινούργιοι.