Η καλύτερη ενδεκάδα του πρώτου γύρου

Η ενδεκάδα μου παίζει 4-3-3, όπως μου αρέσει να παίζουν οι ομάδες που υποστηρίζω. Πάμε να τη δούμε.

Τερματοφύλακας

Κάνει σπουδαίο πρωτάθλημα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας ο Αμπάρης στην Τρίπολη. Είναι πολύ καλός φέτος ο Χαλκιάς, εκτός από κάποιες λίγες μαύρες βραδιές. Είναι σταθερός στον Ατρόμητο ο Μιχαηλίδης. Ο Μάχο μου αρέσει πιο πολύ από τον Μορέτο. Αποκάλυψη είναι ο Τζόρβας. Ο Γκσπούρνιγκ αντικατέστησε στην Ξάνθη υπέροχα τον Μάλαρτζ, που κάνει καλή χρονιά στον ΠΑΟ. Ομως ο καλύτερος όλων ήταν ο Αντώνης Νικοπολίδης, στην καλύτερη ίσως σεζόν του.

Δεξί μπακ

Δεν υπάρχουν πολλά σπουδαία δεξιά μπακ στο πρωτάθλημα. Ο Νέτο είναι σπουδαίος, αλλά μόνο επιθετικά, όπως και ο Ράμος. Ο Σνάουτνερ είναι καλός, αλλά χτυπάει συνέχεια. Ο Γκαλίτσιος βελτιώνεται από ματς σε ματς. Ο Νίλσον όλο και ανεβαίνει. Ο Τοροσίδης πρέπει να βελτιώσει το αμυντικό παιχνίδι του. Κάνει σπουδαίο πρωτάθλημα ο Μανιάτης του Πανιωνίου, που έμαθε τη θέση σε χρόνο ρεκόρ. Θέλω να επιβραβεύσω την προσαρμοστικότητά του.

Αριστερό μπακ

Ο Ραούλ Μπράβο απογοήτευσε. Από τον Αρουαμπαρένα περιμέναμε όλοι πιο πολλά. Ο Σέριτς έχει σκαμπανεβάσματα, ο Πάντος είναι πασπαρτού, ο Ζεάν Κάρλος του Αστέρα Τρίπολης είναι πιο πολύ χαφ, όπως και ο Φλάβιο, ο Σπυρόπουλος είναι ο γνωστός καλός παίκτης, αλλά η αποκάλυψη του πρωταθλήματος είναι ο Αουρέλιο του Αρη, που κάνει εξαιρετική δουλειά και επιθετικά.

Στόπερ

Ο Ανατολάκης κάνει μια χαρά πρωτάθλημα. Ο Σαριέγκι είναι στρωτός παίκτης. Ο Μελίσσης στον ΠΑΟΚ προοδεύει. Ο Παπαδόπουλος του Αρη το παρακάνει με τη σκληρότητά του. Οι δύο στόπερ του Αστέρα (Ψωμάς, Μοσχογιάννης) είναι ένα από τα μυστικά του. Ο Μαλαγένιο είναι ο καλύτερος από τους ξένους που πήρε ο Ηρακλής το καλοκαίρι. Ο Ζεβλάκοφ ως στόπερ είναι καλύτερος απ' ό,τι ως ακραίος μπακ. Ομως ο καλύτερος στη θέση είναι ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος, μία από τις ατραξιόν του πρωταθλήματος.

Λίμπερο

Ο Σέζαρ είναι του ύψους ή του βάθους. Ο Πλετς είναι πεσμένος. Ο Νταμπίζας παραμένει όλη η άμυνα της ΑΕΛ. Ο Μόρις είναι πιο σταθερός από πέρυσι. Ο Δέλλας είναι πιο γρήγορος. Ο Κατσαμπής είναι ο μισός Ηρακλής και ο Ζουέλα βγάζει μάτια στην Ξάνθη. Ο Ρονάλντο του Αρη αποδεικνύει ότι με αυτό το όνομα μπορείς να είσαι και σπουδαίος αμυντικός. Ομως ο τίτλος του καλύτερου πάει στον Πάρι Αντζα: είναι η χρονιά του.

Αμυντικό χαφ

Το πρωτάθλημά μας είναι γεμάτο κόφτες. Στους διακριθέντες βάζω τον Τάσιτς (Εργοτέλης), τον Καρντόσο, που στη μέρα του τρώει παιδιά (Αστέρας), τον Ρίκκα (Ξάνθη) και τον Μάκο, που στον Πανιώνιο κάνει ό,τι του ζητάει ο Λίνεν. Τρεις άλλοι, όμως, είναι σούπερ: ο Λεντέσμα, που παίζει λίγο, ο Νάτσο Γκαρσία, που συνδυάζει σκληρότητα και οργανωτικές ικανότητες, και ο Μάτος, που είναι απλώς ο καλύτερος.

Αριστερό χαφ

Ο Τζόρτζεβιτς παίζει περισσότερο ως οργανωτής. Ο Σίσιτς τα πήγε περίφημα στη Λιβαδειά. Ο Ιβανσιτς έκανε κάποια σπουδαία ματς, αλλά σε κάποια άλλα χάθηκε. Ο Στολτίδης ως μέσα αριστερά έκανε σπουδαία έναρξη και χτύπησε πάνω στο καλύτερο. Ο Μαντούκα χάνεται μακριά από το ΟΑΚΑ και ο Μπαϊάνο μακριά από την Τούμπα. Ο Λουτσιάνο στη μέρα του μπορεί να σε τρελάνει. Σταθερή αξία για τα μέτρα του ελληνικού πρωταθλήματος παραμένει ο Ριβάλντο, ακόμα κι αν και φέτος, όπως και πέρυσι, δεν κάνει τη διαφορά στα ντέρμπι.

Δεξί χαφ

Η Βέροια έχει τον σπουδαίο Κριβοκάπιτς και γύρω του ο Ματζουράκης προσπαθεί να χτίσει μια μεσαία γραμμή. Ο Καραγκούνης ταλαιπωρείται όταν παίζει στην άκρη. Ο Πατσατζόγλου έχει μεταπτώσεις, όπως και ο Γραμμόζης στον Εργοτέλη, ενώ ο Μαυρογενίδης είναι συγκινητικός. Ξεκίνησε πολύ καλά ο Πόι στην Ξάνθη και είναι σπουδαίος ο Σίμιτς του ΟΦΗ. Αληθινή απόλαυση ο Γιώργος Γεωργιάδης, για τον οποίο αξίζει τον κόπο να παρακολουθείς τα ματς του ΠΑΟΚ.

Εξω δεξιά

Ο Γκαλέτι ξεκίνησε εντυπωσιακά, αλλά κουράστηκε γρήγορα. Ο Ρομέρο προσπαθεί για το καλύτερο, αν και η θέση του είναι άλλη. Ο Μπρίτο στην Καλαμαριά χορεύει κόσμο και το ίδιο αναμένεται να κάνει ο Ζαϊρί στον δεύτερο γύρο. Περίμενα πιο πολλά από τον Κάλβο και τον Χαβίτο, που ξέρουν πολύ καλά τη θέση, στην οποία μου αρέσει πολύ ο Σαλπιγγίδης, που δεν θα μπορούσε να λείπει από την καλύτερη ενδεκάδα του πρώτου γύρου.

Εξω αριστερά

Ο Λούα Λούα μοιάζει να παίζει καλύτερα δεξιά ή ως ελεύθερος. Ο Μπούσι δεν κάνει το περσινό πρωτάθλημα. Ο Φελίπε του Αρη είναι μικρός το δέμας αλλά δαιμόνιος, το ίδιο και ο Κιντάνα. Λίγες είναι οι ομάδες που παίζουν με εξτρέμ και γι' αυτό θα δώσω τη θέση στον Φιλόμενο του Αστέρα, που δεν είναι έξω αριστερά, αλλά θα ήταν άδικο να έλειπε από την ενδεκάδα των καλύτερων.

Σέντερ φορ

Ο Μπλάνκο παίζει λίγο και σκοράρει πολύ. Ο Σάλμον παίζει πολύ και δεν βρίσκει δίχτυα. Ο Τζεμπούρ κάνει μεγάλη χρονιά, αλλά δεν επιτρέπεται να αποβάλλεται για ανοησίες. Ο Κόκε δεν έκανε προετοιμασία και αυτό του στοίχισε. Ο Νουαφόρ παίζει και για τον «απόντα» Ντρούλιτς. Ο Μπακαγιόκο χάνει τα άχαστα. Ο Τόμας Ρατζίνσκι προσφέρει μαθήματα για το πώς παίζεται η θέση. Οπως κάνει και ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς, που αποδεικνύει ότι οι μεγάλοι παίκτες δεν έχουν ηλικία.
ΥΓ.: Να μην το ξεχάσω. Μια κατηγορία μόνοι τους είναι οι παίκτες που δεν έχουν θέση! Γι' αυτούς θα γράψω κάτι αύριο.

Κόουτς

Δεν θα ήταν πλήρης η ανασκόπηση χωρίς αναφορά στους προπονητές. Ο Τάκης Λεμονής πληρώνει την επιλογή του μικρού ρόστερ αλλά και το έλλειμμα συνεργασίας που υπήρχε με τον Ιλια Ιβιτς το περασμένο καλοκαίρι.

Ο Ζοσέ Πεσέιρο ψάχνει να βρει τρόπους να ξεκλειδώνει κλειστές άμυνες: ο Παναθηναϊκός του είναι εξελίξιμος, αλλά κερδίζει (ή χάνει) 1-0 και όχι 4-3 όπως έλεγε.

Ο «Δον Λορένσο» Σέρα Φερέρ παρουσιάζει μια ομάδα παικτών χωρίς σφραγίδα προπονητή: πέρυσι η ΑΕΚ ήταν καλύτερη.

Για τον Ντούσαν Μπάγεβιτς τα όσα κάνει με τον Αρη στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι μάλλον εύκολα: η κλάση του και η πείρα του είναι εφόδια που λίγοι έχουν, όμως με τις προσθήκες της μεταγραφικής περιόδου του χειμώνα θα ανεβούν και οι απαιτήσεις.

Ο Φερνάντο Σάντος κάνει στον ΠΑΟΚ μια προετοιμασία που θα κρατήσει μήνες: κάποια πράγματα ήδη φαίνονται, όμως θα πρέπει γρήγορα να καταλήξει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει.

Ο Λίνεν έμπλεξε με το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και η κόπωση των παικτών του πληρώθηκε στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Χωρίς διακοπή χειμώνα, όπως πέρυσι, είμαι περίεργος τι είδους δεύτερο γύρο θα κάνει η ομάδα του. Ο Ογιος δεν κατάφερε να παρουσιάσει έναν Ατρόμητο όσο θεαματικός ήταν πέρυσι ο Αρης επί των ημερών του: το μεγαλύτερο και άλυτο πρόβλημα είναι ότι δεν έχει σέντερ φορ.

Ο Κεχαγιάς ξέρει καλά την ψυχολογία των παικτών της Ξάνθης: αν ο Πανόπουλος τον εμπιστευτεί, μπορεί να κερδίσει έναν καλό προπονητή.

Ο Γιώργος Δώνης βλέπει από το καλοκαίρι την ομάδα του να δημιουργεί και να χάνει ευκαιρίες: ίσως θα πρέπει να προβληματιστεί για το αν οι παίκτες του πρεσάροντας και παίζοντας διαρκώς επίθεση ξοδεύουν πάρα πολλή ενέργεια.

Ο Παράσχος σουλούπωσε τον ΟΦΗ σε χρόνο ρεκόρ, δηλαδή τον έμαθε να παίζει άμυνα. Ο Νίκος Καραγεωργίου δίνει ένα μεγάλο αγώνα, που δεν εκτιμάται από την εξέδρα του Εργοτέλη –και είναι κρίμα.

Ο Γιάννης Ματζουράκης άργησε να πάει στη Βέροια και ο Βασίλεφ έχει κάθε δίκιο να νιώθει ανασφαλής στον πάγκο του Λεβαδειακού.

Προφανώς αυτός που έκανε καλύτερα τη δουλειά του είναι ο εικονιζόμενος Πάουλο Κάμπος, ένας Βραζιλιάνος που λατρεύει το κατενάτσιο…

Αποτροπή

Η ανακοίνωση που έβγαλε ο Αρης εναντίον της ΕΡΤ3 θα μπορούσε να είναι βάση για να γράψει κάποιος μια κωμωδία! «Η σημερινή προσπάθεια να αποπροσανατολιστεί ο κόσμος του Αρη με την ψευδή ανακοίνωση από το δελτίο ειδήσεων της ΕΤ3 ότι ο Μάρσιο Αμορόζο έρχεται την Πέμπτη και όχι σήμερα, με σκοπό να αποτρέψει τους οπαδούς μας να υποδεχθούν τον ποδοσφαιριστή του Αρη, καταδεικνύει ότι το αθλητικό τμήμα της κρατικής τηλεόρασης της Θεσσαλονίκης μόνο αντικειμενικό δεν μπορεί να είναι», λέει κι εγώ φαντάζομαι χιλιάδες Αρειανούς να πηγαίνουν στο αεροδρόμιο μια μέρα αργότερα και να τα κάνουν λίμπα επειδή δεν ήρθε ο παίκτης...
(Ηρεμήστε, ρε παιδιά, γίνονται και λάθη…)