Τζεπέτο ή μπαρμπα-Στάθης;

Παρακολουθώ όλη αυτή τη φασαρία που γίνεται με τον Θέμο, το «Θέμα» και το DVD και δεν αντέχω άλλο, θέλω να εξομολογηθώ: το DVD στον Ανδριανό το πήγα εγώ…

Αφού είμαι βιτσιόζος, εγώ φταίω; Οταν έμαθα ότι υπάρχει DVD με ερωτικές περιπτύξεις του Ζαχόπουλου, έκανα ότι ήταν δυνατόν για να φτάσει στα χέρια μου. Τέτοιο σπάνιο θέαμα δεν μπορούσα να το χάσω.

Μετά, αφού το καταχάρηκα, σκέφτηκα να το πάω στου Μαξίμου. Κάποιοι κακοί λένε ότι δεν κάνει τίποτα αυτή η κυβέρνηση. Διαφωνώ. Το πήγα στον Ανδριανό, να το δείχνει ο πρωθυπουργός στους κοινούς συκοφάντες και να καμαρώνει με τα κατορθώματα των ανθρώπων του…
Αλλωστε, αν την σήμερον ημέραν ο άνδρας δεν δει καμιά τσόντα και λίγη μπάλα, πώς θα περάσει η μέρα; Το κυβερνητικό έργο του Καραμανλή είναι η αποθέωση της ανδρικής κουλτούρας - ένα πράγμα σαν το «Esquire»! Ο άνθρωπος πριν πάει στην Ινδία έβλεπε τσόντες και γύρισε για να δει το Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός! Sex, ταξίδια και ποδόσφαιρο: ό,τι γουστάρει ο σύγχρονος άνδρας…

Επειδή έχω μια ανεξήγητη διάθεση για εξομολογήσεις, θα 'θελα, φίλε αναγνώστη, να μοιραστούμε μια ανοιχτή πρόσκληση στο πρόσωπό μου. Δημοσιεύτηκε την εβδομάδα που πέρασε στην καλή εφημερίδα «Η ΠΡΑΣΙΝΗ». Ο αρθογράφος της τελευταίας σελίδας (ελπίζω ότι η επιλογή δεν είναι ιεραρχική), με το πρωτότυπο και δύσκολο σε σύλληψη ψευδώνυμο ο «Πρασινοφρουρός», μου ζητούσε μια φωτογραφία μου με γυναίκα και για αντάλλαγμα θα με κερνούσε ένα μπουκάλι στα μπουζούκια.

Αν και βρίσκω την πρότασή του πολύ μπανάλ και άκρως νεοπλουτέ, δεν μπορώ να φανώ αγενής και τουλάχιστον να μην αντιπροτείνω κάτι πιο μοντέρνο, ξεκαθαρίζοντας συγχρόνως ορισμένα βασικά, που πιθανότατα αγνοεί. Η προτίμησή μου, λοιπόν, στο ανδρικό φύλο, χωρίς να αποκλείεται το γυναικείο, αρκεί να είμαι πάντα το ασθενές φύλο στη σχέση, έχει δηλωθεί ανοιχτά από τις πρώτες εμφανίσεις μου. Τώρα αν κάποιος κρίνεται γκομενιάρης και αρσενικός από τον αριθμό των φωτογραφιών του με το άλλο φύλο, τότε με την ίδια λογική οι φωτογράφοι μοντέλων θα ήταν οι μεγαλύτεροι πήδουλες του πλανήτη. Συνεπώς, βρίσκω λάθος το κριτήριο...

Τώρα, όσον αφορά το κέρασμα, έχω να πω τα εξής. Αν είναι να βγούμε, να πάμε στα μπουζούκια, να πιούμε ό,τι μπόμπα κυκλοφορεί στην πιάτσα και μετά να με πιάσει το κεφάλι, το στομάχι, να πλακωθώ στα φάρμακα, στις ασπιρίνες και στα άλλα αναλγητικά, βοηθώντας έτσι τον «Πρασινοφρουρό» να εξασφαλίσει από τον εργοδότη του τον επόμενο μισθό, καλύτερα να βγω απευθείας με τον εργοδότη, να έχω και τα φάρμακα τζάμπα…

Κυρίως έχω ανάγκη ένα Ταβόρ. Δεν το λέω τυχαία. Οπως άκουσα από τον Κώστα Βερνίκο στην ανεπανάληπτη από κάθε άποψη περιγραφή του ντέρμπι της Κυριακής, ο Ολυμπιακός έχει σέντερ φορ τον Ταβόρ ή Νταβόρ Κοβάσεβιτς. Κάτι μου λέει ότι το Ταβόρ ήταν μια σημειολογική επισήμανση του πολυβραβευμένου δημοσιογράφου σε όλους αυτούς που αναγκάζονται να παρακολουθούν τις περιγραφές του…

Οπως και να 'χει, φίλε αναγνώστη, ένα Ταβόρ είναι στις μέρες μας σαν το ζακετάκι. Το έχεις πάντα μαζί σου για καλό και για κακό. Τις περισσότερες φορές το χρειάζεσαι. Ιδιαίτερα όταν βλέπεις στην «Αθλητική Κυριακή» τις πονηριές του καθηγητή Βαρούχα. Το τελευταίο κόλπο του δαιμόνιου διαιτητή έχει ως εξής: πριν αρχίσει την ανάλυση των επίμαχων φάσεων του ελληνικού πρωταθλήματος παρουσιάζει με σαρδόνιο χαμόγελο την γκάφα ενός διαιτητή από κάποιο πρωτάθλημα του εξωτερικού. Μετά καταλήγει θριαμβευτικά στο συμπέρασμα ότι λάθη γίνονται παντού, φοράει τα γάντια του και αρχίζει τα μαγικά του.

Ο Βαρούχας μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει. Κίνδυνος να κυκλοφορήσει κάποιο DVD από αυτά που πλέον βρομάνε στην αγορά, με τα καλύτερα σφυρίγματα του Βαρούχα όταν ήταν εν ενεργεία, δεν υπάρχει, μια και ουδείς τον θυμάται! Αν υπήρχε, θα το πρόβαλλαν τα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης και πολύ φοβάμαι ότι ο Βαρούχας θα ήταν ο μόνος και ο πρώτος συγχρόνως διαιτητής (;) που θα είχε καταφέρει να κάνει λαμπρή διεθνή καριέρα όντας εν αποστρατεία…

Από τα καταπληκτικά της χθεσινής αγωνιστικής ήταν οι δηλώσεις του ποδοσφαιριστή Σάλμον, που όταν τον ρώτησαν για το πέναλτι που πήρε η ομάδα του απάντησε «the penalty was a gift», δηλαδή «το πέναλτι ήταν δώρο του διαιτητή». Κατά τον τρομερό μεταφραστή, ο παίκτης του ΠΑΟΚ είπε πως «πιστεύω ότι ήταν πέναλτι»! Τιμή σε αυτόν τον άνθρωπο, που αποκατέστησε την αλήθεια και έσωσε τον Νοτιοαφρικανό από τον απόλυτο εξευτελισμό του φερ πλέι. Αλλωστε, γι' αυτό οι ομάδες δίνουν μεταφραστές στους ξένους παίκτες: για να λένε οι παίκτες ό,τι θέλουν οι ομάδες!

Στο επόμενο επεισόδιο ο Σάλμον θα εξηγήσει αναλυτικά τους λόγους που πρέπει στον ΠΑΟΚ να χαριστούν όλα τα χρέη προς το Δημόσιο, ξεκινώντας με τη φράση «this is an absurd request…».

Εν τω μεταξύ, στην ΑΕΚ όλοι ασχολούνται με τον εικονιζόμενο «Δον Λορένσο» Σέρα Φερέρ. Παλιά, όταν ήταν ο κορυφαίος προπονητής που ήρθε στην Ελλάδα, κάποιοι διέκριναν την ομοιότητά του με τον Γιώργο Παπαδάκη ή τον Γιώργο Παπανδρέου. Σήμερα, που είναι στα κάτω του, κάποια παλιόπαιδα τον αποκαλούν «Τζεπέτο», υποστηρίζοντας ότι μοιάζει με τον μπαμπά του Πινόκιο!

Πιο σκληρός είναι ο φίλος μου ο Κώστας, που τον αποκαλεί μπαρμπα-Στάθη. Κυρίως διότι έχει βάλει πολλούς παίκτες στην κατάψυξη…