Να ιδρυθεί πάραυτα το «ΣΩΣΤΕ»...

Ας μη χρονοτριβούμε: διαιτησίας το ανάγνωσμα, μέρος δεύτερο, και ιδού οι… ρηξικέλευθες προτάσεις που προαναγγείλαμε.

Πρώτη: εφόσον, όπως γράφαμε χθες, τα «ανεμολόγια» της γκρίνιας κάθε εβδομάδα καθορίζουν ποιος έχει σειρά να «αποζημιωθεί», γιατί να μένουν εκτεθειμένοι οι διαιτητές που «αφουγκράζονται» με ευαισθησία ό,τι ψελλίζει το timing; Ας θεσμοθετηθεί κάτι σαν το jumpball στο μπάσκετ: μία φορά γίνεται ο «καβγάς». Στις υπόλοιπες το βελάκι δείχνει τίνος είναι η σειρά. Ηρεμα, απλά, πολιτισμένα.

Δεύτερη: η εφαρμογή του προαναφερθέντος μέτρου προϋποθέτει συμφωνία επί ορισμένων ειδικότερων θεμάτων. Παράδειγμα: μια ομάδα αδικείται, διότι ο διαιτητής καταλογίζει σε βάρος της πέναλτι λανθασμένα. Εάν την επόμενη εβδομάδα στον αγώνα της ίδιας ομάδας δεν γίνει κάποια φάση που να «μυρίζει» πέναλτι στην περιοχή των αντιπάλων, πώς θα αποκατασταθεί η δικαιοσύνη; Μία λύση είναι ο «καθορισμός ισοτιμιών». Πώς το λέγαμε παλιά, όταν παίζαμε μπάλα στις αλάνες; «Στα τρία κόρνερ πέναλτι». Ε, κάτι ανάλογο. «Πέναλτι δεν μας προκύπτει. Τι λέτε; Ρεφάρουμε εάν σε δύο δύσκολες φάσεις ανακαλύψουμε οφσάιντ σε φαρμακερές επιθέσεις των άλλων; Πώς είπατε; Μόνο εάν βγαίνουν τετ α τετ, διαφορετικά χρωστάμε κι ένα φάουλ στο ημικύκλιο της περιοχής των αντιπάλων; Εντάξει, έκλεισε». Αλλη λύση είναι η λίστα αναμονής: η αδικηθείσα ομάδα περιμένει καρτερικά έως ότου τύχει παιχνίδι του οποίου η ροή θα καταστήσει εφικτή την «επανόρθωση-καρμπόν» (ό,τι σου πήραν χθες, σου δίνουν –ακριβώς- σήμερα), δίχως να γελάσει και το παρδαλό κατσίκι. Εξυπακούεται ότι σε περιπτώσεις μακράς αναμονής θα υπολογίζεται και ο ανάλογος τόκος. «Επτά αγωνιστικές περιμέναμε, κύριος, ούτε ΑΕΛ να ήμασταν… Βάλτε κάτι ακόμα».

Τρίτη: επειδή τα ανθρώπινα λάθη των διαιτητών –ίσως και η ξεροκεφαλιά ορισμένων εξ αυτών- θα αίρουν ενίοτε την απόλυτη τήρηση των ισορροπιών, καλό είναι να συσταθεί ένα «Συμβούλιο της Επικρατείας» του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, στο οποίο θα κατατίθενται προσφυγές και ενστάσεις για θέματα διαιτησίας -και μόνο. Δεν θα ονομάζεται ασφαλώς ΣτΕ, θα μπορούσε όμως κάλλιστα να βαφτιστεί «ΣΩΣΤΕ». Σωτήριο Συμβούλιο Τρελαμένου Επαγγελματισμού –ή αν προτιμάτε «Τρελαμένης Εξισορρόπησης».

Τέταρτη: το «ΣΩΣΤΕ» δεν θα ασχολείται μόνο με τα παράπονα των ομάδων που θεωρούν ότι «είχαν λαμβάνειν» κάτι παραπάνω, αλλά και με τις ενστάσεις όσων ΠΑΕ έχουν «έννομο συμφέρον» να διαμαρτύρονται για αγώνες άλλων. «Σύμφωνα με το πρόγραμμα, ήταν σειρά του Πανιώνιου να πάρει ένα –τουλάχιστον- καλό σφύριγμα την Κυριακή, στον αγώνα με τον ΟΦΗ. Δεν το πήρε. Κατά συνέπεια, εμμέσως πλην σαφώς, ζημιωθήκαμε όλες εμείς οι ΠΑΕ που υπογράφουμε την παρούσα ένσταση, ως ανταγωνίστριες του ΟΦΗ στον αγώνα για την παραμονή μας στη μεγάλη κατηγορία. Κύριοι του "ΣΩΣΤΕ", στον υγιή ανταγωνισμό λύτρωση δώστε. Με τιμή, οι ΠΑΕ (κατ' αλφαβητική σειρά) Απόλλων Καλαμαριάς, Εργοτέλης, Ηρακλής, Λεβαδειακός».

Πέμπτη: κάποια στιγμή πρέπει κι ο πολιτικός κόσμος να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν. Ας ενταχθούν, λοιπόν, στο «ΣΩΣΤΕ», ως επίτιμα μέλη, πολιτικοί που παθιάζονται για καλή διαιτησία «σαν γεναριάτικοι γάτοι» -κατά μία έκφραση της Μάρως Κοντού σε παλιά κινηματογραφική κωμωδία. Οι παθιασμένοι «μπουκαδόροι του Γενάρη», ο βετεράνος -τέως βουλευτής- του ΠΑΣΟΚ Γ. Τσακλίδης (Ιανουάριος 1997, Καβάλα) κι ο «φρέσκος» Θ. Καράογλου (Ιανουάριος 2008, Θεσσαλονίκη) δικαιούνται στο έπακρο την εν λόγω τιμή. Κύρος, σοφία, ενέργεια, εμπειρία…