H πιο χρήσιμη ροζ «ήττα»

Ποτέ άλλοτε μια νίκη του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ δεν έμοιαζε τόσο με ήττα, όσο η χθεσινή επί της Παρτίζαν. Αλλά τι πειράζει; Από τις ήττες που αφήνουν γεύση νίκης, σαφώς προτιμότερες οι νίκες που δίνουν και τροφή για σκέψη.
Σκέψη και δουλειά. Τα προηγούμενα χρόνια, ο Παναθηναϊκός έτρεχε σαν υπερταχεία μεταξύ Οκτώβρη-Γενάρη και αφιέρωνε το ξεκίνημα του νέου έτους σε μίνι προετοιμασία με βάρη και όλα τα σχετικά εν όψει των καθοριστικών ανοιξιάτικων αναμετρήσεων. Φέτος δεν έχει τέτοια πολυτέλεια. Ούτε την πρωτιά του ομίλου του έχει εξασφαλίσει, ούτε μπάσκετ πειστικό έχει παίξει. Από τις 5 εντός έδρας νίκες του στην Ευρωλίγκα, καμία δεν σημειώθηκε με διαφορά μεγαλύτερη των 10 πόντων.

Το πρόβλημα «χημείας» παραμένει αισθητό και τα ερωτηματικά ουκ ολίγα. Τουλάχιστον, αποφεύγονται τα πατατράκ. Η Παρτίζαν δεν είναι η πρώτη ομάδα που θεωρεί τον εαυτό της άτυχο έπειτα από ήττα από τον πρωταθλητή Ευρώπης. Αυτή μάλιστα έχασε δύο ευκαιρίες, όχι μία. Ξεχάσατε το δραματικό φινάλε του πρώτου αγώνα στο Βελιγράδι;
Τότε, ο Παναθηναϊκός απώλεσε το χαμόγελο της τυφλής θεάς την κρίσιμη στιγμή, μια που ο Βελίτσκοβιτς σούταρε ελεύθερος και αστόχησε. Χθες, βρέθηκε φύλακας άγγελος που έσωσε τους πρωταθλητές Ευρώπης. Οταν ο Παλάσιο βρέθηκε φάτσα με το καλάθι 2,5 δευτερόλεπτα πριν από το τέλος, άπλωσε τα χέρια του και τα βρήκε αδειανά. Ο αθεόφοβος Διαμαντίδης δικαίωσε τον τίτλο του κορυφαίου Ευρωπαίου αμυντικού με κίνηση κομπιούτερ. Και μόνη αυτή θα μπορούσε να αποτελεί επιχείρημα των εκλεκτόρων εις το διηνεκές!

Η μπάλα όμως γλίστρησε από τα δάχτυλα του Δημητράκη, βγήκε έξω και έδωσε στην Παρτίζαν δεύτερη ευκαιρία για τη μεγάλη απόδραση. Είχαν γνώση οι φύλακες. Ο Ομπράντοβιτς κατάλαβε ότι οι Σέρβοι θα δοκίμαζαν μια «λόμπα» προς τον θηριώδη Πέκοβιτς, έστειλε τον αλτικό Ουίνστον να σταθεί δίπλα στο σέντερ της Παρτίζαν και καθάρισε την μπουγάδα. Ο Αμερικανός άλλαξε την πορεία της μπάλας και προστάτευσε τη νίκη.

Αλλα καλά λόγια δεν βρίσκω να γράψω. Ο Παναθηναϊκός κόλλησε σε μια απλή ζώνη α λα Γκέρσον, έχασε κάθε έννοια ρυθμού και λογικής και αποδείχθηκε ανήμπορος να αξιοποιήσει διαφορές 15-16 πόντων. Ο καλός ΠΑΟ δεν θα κινδύνευε ποτέ να χάσει αγώνα από το 59-45 του 33ου λεπτού. Ο Γιασικεβίτσιους τον κράτησε όρθιο με προσωπικές ενέργειες όταν οι Σέρβοι πλησίασαν απειλητικά, αλλά κόντεψε να χύσει μόνος την καρδάρα με το γάλα. Τα τρία λάθη του στο τελευταίο λεπτό άγγιξαν τα όρια του ασυγχώρητου. Αν έκανε τέτοια κανένας Τόμιτς τα χρόνια του Ιωαννίδη στον Ολυμπιακό, θα βρισκόταν τώρα κλειδωμένος σε κανένα αμπάρι στον Πειραιά!

Ο Ομπράντοβιτς, βέβαια, σπάνια αντιδρά έτσι. Η επόμενη μέρα θα βρει τον Παναθηναϊκό σε φάση ενδοσκόπησης και ανασυγκρότησης. Οπως έχω ξαναγράψει πολλές φορές, ορισμένες ήττες είναι χρησιμότερες από τις νίκες. Οταν συνδυάζονται με ροζ φύλλο, γίνονται ακόμα πιο ευπρόσδεκτες!