Γιατί το ντέρμπι είναι Κόκκαλης vs Ριβάλντο

Μία από τις δημοσιογραφικές «συνταγές» συγγραφής ενός κειμένου είναι η δημιουργία ηρώων. Το χτίσιμο μιας ιστορίας πάνω σε πρόσωπα. Είναι πιο εύκολο για τους αναγνώστες να ταυτιστούν με πρωταγωνιστές, με ήρωες, ακόμα και με αποδιοπομπαίους τράγους.

Στην ιστορία αυτή, το αντάμωμα του Κόκκαλη με τον Ριβάλντο στο Καραϊσκάκη, δεν εφαρμόζεται αναγκαστικά η «συνταγή» αυτή. Μία μέρα πριν από τη σέντρα του ντέρμπι η σκέψη πολλών πάει αυτομάτως εκεί. Στην πρώτη επίσκεψη του Ριβάλντο στο γήπεδο όπου λατρεύτηκε, στην πρώτη φορά κατά την οποία ο Σωκράτης Κόκκαλης από τη σουίτα του θα τον δει με φανέλα άλλης ομάδας...

Το καλοκαίρι του 2004 ο Σωκράτης Κόκκαλης βρήκε μια καταπληκτική ευκαιρία να γιγαντώσει τη λαϊκή απήχησή του, ντύνοντας στα ερυθρόλευκα τον Ριβάλντο. Ο Ολυμπιακός έμπαινε στο ανακαινισμένο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», το οποίο ο ίδιος ο πρόεδρος είχε πει ότι θα είναι φθηνότερο από την ομάδα σε λίγα χρόνια. Ποια καλύτερη επισφράγιση της υπόσχεσης αυτής από τη μεταγραφή του Βραζιλιάνου; Ο «Ρίμπο» είχε μείνει ελεύθερος μετά την ταλαιπωρία του στη Μίλαν και το πέρασμά του από τη Βραζιλία και άκουγε από συλλόγους της Μεγάλης Βρετανίας (Μπόλτον, Σέλτικ) προτάσεις, οι οποίες όμως συνοδεύονταν και από μια απαραίτητη δοκιμαστική περίοδο. Για τον εγωισμό ενός εκ των κορυφαίων παικτών της ηπείρου μόνο και μόνο το αίτημα τη δοκιμής αποτέλεσε τροχοπέδη για την ολοκλήρωση μιας τέτοιας μεταγραφής.

Δεν είναι σαφές ότι ο Ριβάλντο ήξερε πού ερχόταν όταν αποφάσισε να υπογράψει το συμβόλαιό του με τον Ολυμπιακό. Ακόμα και το κάλεσμα του Ζιοβάνι δεν είναι απαραίτητο ότι τον είχε πείσει. Εκείνο που ήταν βέβαιο γι' αυτόν ήταν το γεγονός ότι στον Ολυμπιακό θα ζούσε και πάλι σαν βασιλιάς, κάτι το οποίο του είχε λείψει πολύ και έψαχνε διακαώς. Ηξερε και κάτι ακόμα. Ο πρόεδρος «τρελαινόταν» για τους Λατίνους παίκτες και κυρίως για τους Βραζιλιάνους. Ηξερε ότι στον Ολυμπιακό θα του γίνουν όλα τα χατίρια.

Ο Ριβάλντο δεν έκανε λάθος. Λατρεύτηκε τόσο από τον κόσμο όσο και από τον πρόεδρο του Ολυμπιακού. Από την πλευρά του ο Κόκκαλης είχε πετύχει διάνα. Ο κόσμος και τα ΜΜΕ είχαν ήδη ξεχάσει την απώλεια του πρωταθλήματος λίγους μήνες πριν και όλοι σχολίαζαν ότι ο Ολυμπιακός με την απόκτηση του Ριβάλντο δείχνει τον δρόμο της προόδου και στις υπόλοιπες ομάδες λίγο μετά την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στην Πορτογαλία.

Πώς μπορούσε λοιπόν μια τέτοια επένδυση να αφεθεί στην τύχη της; Οταν ο Βραζιλιάνος, ύστερα από άσχημες εμφανίσεις της ομάδας, έκανε αρνητικά σχόλια κατά των εκάστοτε προπονητών, ο Κόκκαλης θεωρούσε πως είχε δίκιο. Η κοινή πορεία τους δεν έδειχνε να απειλείται από τίποτα. Για να γίνει μάλιστα ακόμα πιο ζεστή, ο Κόκκαλης αποφάσιζε και αλλαγή του προπονητή (Μπάγεβιτς), ο οποίος δεν «συμφωνούσε» τακτικά με τον «παικταρά» του.

Αν και μία από τις υποσχέσεις που ακούστηκαν κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του Σόλιντ από τον Σωκράτη Κόκκαλη ήταν η συμμετοχή του Ολυμπιακού στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, οι περισσότεροι ήξεραν ότι άλλη ήταν η προτεραιότητα του προέδρου του Ολυμπιακού. Η εντός των τειχών κυριαρχία. Οι φιέστες, οι τίτλοι, η δημιουργία μιας ομάδας που μένει στην ιστορία για την κατάκτηση συνεχών πρωταθλημάτων. Γι' αυτόν τον στόχο ο Ριβάλντο ήταν υπεραρκετός. Η προσωπική απόδοσή του στα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό (κυρίως) αλλά και με την ΑΕΚ στο διάστημα της παρουσίας του στο Καραϊσκάκη και η συνεισφορά του σε ματς στα οποία φαινόταν να «κολλάει» ο Ολυμπιακός πρόσθεσαν άλλα τρία πρωταθλήματα στην τροπαιοθήκη του συλλόγου.

Αν ρωτήσεις τον Κόκκαλη τι έγινε πέρυσι το καλοκαίρι, πιθανότατα θα σου απαντήσει ότι για όλα υπεύθυνη είναι η αχαριστία του Ριβάλντο. Τον έκανε ποδοσφαιρικό βασιλιά, τον πλήρωσε αδρά και αυτός αποφάσισε να φερθεί με τον τρόπο που όλοι ξέρουν. Την ίδια απάντηση θα δώσει πιθανότατα και ο «Ρίμπο». Στήριξε τον πρόεδρο με την άφιξή του στην Ελλάδα, έκανε τον Ολυμπιακό μακράν την πιο εμπορική ομάδα στην Ελλάδα, έφερε τρία πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα με δικά του γκολ.

Η καθυστέρηση απάντησης του Σωκράτη Κόκκαλη στο αίτημα για ανανέωση του συμβολαίου του Βραζιλιάνου, σε συνδυασμό με την εκπεφρασμένη πρόθεση του παίκτη να μείνει στην ομάδα, ψύχρανε τις σχέσεις των δύο ανδρών. Επιπροσθέτως, ο Ριβάλντο ήθελε να ανοίξει και άλλου είδους δουλειές με τον Ολυμπιακό. Ηξερε ότι το ποδοσφαιρικό μέλλον του είναι βραχύ και ήθελε να βοηθήσει την ομάδα στις μεταγραφές.

Το ραντεβού έπαιρνε συνεχείς αναβολές, μέχρι που φτάσαμε μια μέρα πριν από τη φιέστα του προηγούμενου πρωταθλήματος στην αποκάλυψη του Ριβάλντο ότι αποχωρεί από την ομάδα. Είχαν προηγηθεί το ραντεβού των δύο πρωταγωνιστών και μία πρόταση από πλευράς Κόκκαλη, η οποία πρόσβαλε τον παίκτη. Ετσι λέει αυτός. Από την πλευρά του Ολυμπιακού πέρασε προς τα έξω ότι για τον Ριβάλντο τα πάντα είναι το χρήμα. Εξυπνα λειτουργώντας ο Βραζιλιάνος, πρόλαβε τις εξελίξεις ανακοινώνοντας πως τα χρήματα τα οποία του χρωστούσε η ΠΑΕ θα διατεθούν σε κοινωφελείς σκοπούς. Πεισματάρης ως είναι, θέλησε να χαλάσει και την καλύτερη μέρα του προέδρου. Ανακοίνωσε ότι δεν θα λάβει μέρος στη φιέστα κατάκτησης του πρωταθλήματος μετά το ματς με τον Ιωνικό.

Ο Ολυμπιακός πανηγύριζε την κατάκτηση ενός ακόμα πρωταθλήματος, αλλά ο κόσμος διαμαρτυρόταν για την απομάκρυνση του αγαπημένου του παίκτη. “Ο Ριβάλντο είναι ο κορυφαίος παίκτης που έχει πατήσει στην Ελλάδα και πρέπει να παίζει μόνο στον Ολυμπιακό”, ήταν μια άποψη που κυκλοφορούσε εκείνες τις ημέρες στα ραδιόφωνα και τα αθλητικά στέκια, από οπαδούς του Ολυμπιακού, φυσικά. Ο ίδιος ο Βραζιλιάνος, για να οξύνει την κατάσταση, σκεφτόταν να κάνει δική του φιέστα και να πανηγυρίσει τον τίτλο παρέα με τον κόσμο που τον λάτρευε στη Ριζούπολη. Η συμβουλή ενός ανθρώπου που στέκεται από την πρώτη μέρα στο πλάι του -«μην το χοντραίνεις, ασ’ το να περάσει»- λειτούργησε καταλυτικά κι έτσι η φιέστα αυτή δεν έγινε ποτέ.

Ο Ριβάλντο πήρε μεταγραφή στην ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός το έριξε στους Αργεντινούς, ξεχνώντας τη βραζιλιάνικη παράδοσή του. Σίγουρα δεν είναι τυχαίο ότι ο «Ρίμπο» μεταμόρφωσε την «Ενωση» σε ένα από τα φαβορί για τον τίτλο του πρωταθλητή. Ισως να μην είναι τυχαίο ότι με την αλλαγή συνταγής ο Ολυμπιακός άλλαξε πρόσωπο στις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις του.

Η ΑΕΚ στην πρώτη θέση της βαθμολογίας και ο Ολυμπιακός στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ. Για να μείνει στην πρώτη θέση η «Ενωση» χρειάστηκε τη συμβολή του Βραζιλιάνου, ιδιαίτερα στα τελευταία ματς. Η εκτέλεση του δικού του φάουλ στο «Κλεάνθης Βικελίδης» και η απόδοσή του στο εντός έδρας ματς με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς ήταν ένα έμμεσο μήνυμα. Το άμεσο το είχε δώσει λίγο καιρό πριν, θυμίζοντας με δηλώσεις του στον Τύπο ότι σε όποια ομάδα πάει παίρνει πρωτάθλημα. Γνωρίζοντας τη σημασία του timing, έκανε σαφές με κάθε τρόπο ότι επιστρέφει στο Καραϊσκάκη με διαθέσεις άγριες.

Στην πρόκληση αυτή δεν μπορούσε να μην αντιδράσει ο Σωκράτης Κόκκαλης. Ακόμα και το μεθύσι της μεγαλειώδους νίκης και πρόκρισης εις βάρος τη Βέρντερ δεν τον έκανε να ξεχάσει το αντάμωμα με τον Ριβάλντο. «Νικήστε τον και βάλτε όσα γκολ μπορείτε περισσότερα», το μήνυμα που έστειλε στους παίκτες του. Δεν είναι μπουχτισμένος από ευρωπαϊκές επιτυχίες, ούτε θεωρεί ανέφικτο να του γίνει κριτική ανάλογη με αυτή που είχε γίνει λίγα χρόνια πριν στον Αγγελο Φιλιππίδη («στην Ελλάδα κάνουμε τη δουλειά μας, στην Ευρώπη το κέφι μας»), απλώς τη συγκεκριμένη στιγμή η μεγαλύτερη νίκη γι' αυτόν θα είναι απέναντι σε εκείνον που τον αμφισβήτησε. Απέναντι σε εκείνον που τον έκανε -έστω και προσωρινά- να χάσει το μεγάλο λαϊκό έρεισμά του...