Διαχειριστές και καταφερτζήδες

Ο προϋπολογισμός του Ολυμπιακού, σε σχέση με τον αντίστοιχο του Αρη, είναι κάπου 50 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερος. Συγχωρήστε μου την υπερβολή, αλλά συμμεριστείτε τη. Ο πτωχός πλην φιλόδοξος τέως αυτοκράτωρ της Θεσσαλονίκης θα πανηγύριζε, αν μπορούσε να προσελκύσει στον Βορρά παίκτες όπως ο Παπαμακάριος, ο Μαυροκεφαλίδης, ο Τσακαλίδης ή ο Καυκής. Στο Φάληρο αυτοί δεν είναι παρά οι τελευταίοι τροχοί της χρυσής αμάξης.

Η Ευρωλίγκα βρίσκεται στην 8η αγωνιστική της. Ο Ολυμπιακός των δισεκατομμυρίων και ο Αρης των φραγκοδίφραγκων έχουν όμοια αποτελέσματα. Κερδίζουν μέσα και χάνουν έξω. Οι «κίτρινοι», μάλιστα, πέτυχαν και μία νίκη εκτός έδρας, επί της Λεμάν στη Γαλλία. Αν δεν είχαν υποστεί αναπάντεχο πατατράκ από την Αρμάνι Τζινς στη Θεσσαλονίκη, ο απολογισμός του Αρη θα ήταν στην πραγματικότητα καλύτερος από αυτόν του Ολυμπιακού. Ακόμα και με πρόωρο αποκλεισμό μπορεί να κινδυνεύσουν οι «ερυθρόλευκοι», αν στραβώσουν οι αγώνες με τη Βίρτους στην Ιταλία ή την Πρόκομ στην Πολωνία.
«Θέλω να γίνουμε ΤΣΣΚΑ», φέρεται να είπε ο Πίνι Γκέρσον.

Τώρα που τελειώνει το 2007 και πλησιάζει η ώρα να απονείμουμε βραβεία, να θυμηθούμε να αναδείξουμε αυτή την ατάκα ως «κοτσάνα της χρονιάς». Η ΤΣΣΚΑ είναι εξίσου πλούσια με τον Ολυμπιακό, αλλά έχτισε το μικρό θαύμα των τελευταίων ετών πάνω σε αρχές, πρόγραμμα, φιλοσοφία. Οχι με παχιά λόγια, ούτε με τυχαίες μεταγραφές. Ακόμα και όταν αναγκάζεται να παίξει αποδεκατισμένη, βγαίνει στον αφρό χάρη στους αυτοματισμούς της και στη σφραγίδα του προπονητή. Πριν από δύο εβδομάδες η ΤΣΣΚΑ άλωσε το απόρθητο επί 30 αγώνες κάστρο της Τάου παίζοντας δίχως τους Παπαλουκά, Σμόντις, Σισκάουσκας, Ζεβροσένκο. Οσοι απέμειναν, εφάρμοσαν το σχέδιο του Μεσίνα άψογα, με προσήλωση, καθαρό μυαλό και σιγουριά. Και έκαναν παρέλαση στη Βασκόνια.

Στον Ολυμπιακό, πάλι, κάθε μέρα είναι διαφορετική από την προηγούμενη και κυλάει ανάλογα με τη συζυγία των πλανητών. Λείπει ο Γκριρ και η ομάδα παίζει καλύτερα, αφού ο Μπλέικνι της δίνει ισορροπία. Μένουν στα «πιτς» οι Πρίντεζης, Βασιλόπουλος και βελτιώνεται η άμυνα, αντί να συμβεί το αντίθετο. Είναι τόσο και τέτοιο το ταλέντο που συγκεντρώθηκε φέτος στο ΣΕΦ, ώστε συχνά βγάζει την ομάδα ασπροπρόσωπη δίχως βοήθεια από τον πάγκο. Ακόμα και το καλό, όμως, προκύπτει εκτός προγράμματος. Διότι απλούστατα πρόγραμμα δεν υπάρχει.

Σε τέσσερα συνεχή εκτός έδρας παιχνίδια ο Ολυμπιακός κατέρρευσε στο φινάλε επειδή βρέθηκε ακυβέρνητος τις δύσκολες στιγμές. Οταν η εξέδρα κοχλάζει, δεν αρκούν το πάθος και η έμπνευση των παικτών. Χρειάζεται και καθοδήγηση από τον προπονητή. Ενα σύστημα για εύκολο σουτ, μια άμυνα που θα αιφνιδιάσει τον αντίπαλο, μια αλλαγή ικανή να αλλάξει τα δεδομένα. Οχι «πάμε γερά», ούτε «εμπρός, παλικάρια μου». Αυτά τα έκανε ο Αλέφαντος, έναντι μάλιστα πινακίου φακής.
Οι τελευταίες επιθέσεις του Ολυμπιακού στη Σιένα και στη Βιτόρια καταδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος και καθρεφτίζουν την εικόνα της ομάδας. Οι παίκτες μιλούν για προπονήσεις-χαβαλέ και δεν βρίσκουν να πουν καλή κουβέντα για τον προπονητή τους. Στην καλύτερη περίπτωση, θα τον χαρακτηρίσουν «ικανό μάνατζερ». Οπως, όμως, επισημαίνει ένας φίλος, «manager» στα αγγλικά δεν σημαίνει μόνο διαχειριστής. Σημαίνει και καταφερτζής...