Κρυμμένη ευλογία το ξεγύμνωμα

Κάθε φορά που ο Παναθηναϊκός σχηματίζει ένα αήττητο σερί σαν αυτό που τελείωσε χθες στη Ρώμη, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς κάνει από μέσα του μια ευχή: «Να χάσουμε έναν αγώνα, ώστε να προσγειωθούμε και να ψηλαφίσουμε τις αδυναμίες μας». Στην Αμερική, κάτι τέτοιες ήττες τις ονομάζουν «blessing in disguise», κρυμμένη ευλογία. Χάνεις λίγα, κερδίζεις περισσότερα.

Παρά το χθεσινό ξεγύμνωμα στη Ρώμη, ο Παναθηναϊκός παραμένει φαβορί για τη θέση της επικεφαλής ενός από τους 4 ομίλους της επόμενης φάσης. Μικρό το κακό το βαθμολογικό, εκτός αν τον πάρει η κάτω βόλτα στο εξής. Η κασέτα του αγώνα με τη Λοτομάτικα, όμως, αποτελεί το καλύτερο εφόδιο για φροντιστήριο τις μέρες των γιορτών.

Τα προβλήματα χημείας που από νωρίς επισήμαναν οι λιγότερο βιαστικοί και ορισμένες αδυναμίες όχι χτυπητές, αλλά οπωσδήποτε ανησυχητικές, έκαναν την εμφάνισή τους στο παλαιικό «Παλαέουρ» για πολλοστή φορά. Σε προηγούμενους αγώνες του, για παράδειγμα αυτόν με τη Ρεάλ στο ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός έλυσε το σταυρόλεξο την τελευταία στιγμή, χάρη στην προσωπικότητα και την πείρα των παικτών του ή στα τρικ του προπονητή του. Χθες, όμως, στέρεψαν τα θαύματα. Η Λοτομάτικα έγινε η πρώτη ομάδα που έριξε τον Παναθηναϊκό του 2007-8 στο καναβάτσο.

Οπως και στους προηγούμενους αγώνες του, ο ΠΑΟ παρουσίασε έλλειμμα ομοιογένειας όταν είχε τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους στο παρκέ. Ο Λιθουανός με τον προχωρημένο εγκέφαλο και το συγκριτικά προβληματικό κορμί κινείται σε διαφορετικές ταχύτητες και συχνά κάνει ζημιά στις ομάδες του. Παίζει σαν να έχει άγχος για να αποδείξει ότι άξιζε τον πακτωλό χρημάτων που δαπανήθηκε για την απόκτησή του.

Ετσι όμως γίνεται αρνητικός, ενώ συχνά ευνουχίζει τον Διαμαντίδη, ο οποίος χθες έμεινε άποντος για 35 λεπτά. Ο Ομπράντοβιτς είχε χτίσει αρχικά τον νέο Παναθηναϊκό δίχως Γιασικεβίτσιους και τώρα δυσκολεύεται να χωρέσει όλους τους αξιόλογους περιφερειακούς του στην ομάδα. Οποτε το κατορθώνει, αφήνει κενά στις ρακέτες, όπου το κουαρτέτο των Μπατίστ, Ντικούδη, Τσαρτσαρή, Ζίζιτς παραείναι «λάιτ» για τις απαιτήσεις των περιστάσεων. Ποιούμενος την ανάγκη φιλοτιμία, αλλά και ερωτευμένος με τα ελαφρά σχήματα, ο Ομπράντοβιτς χρησιμοποιεί συχνά τον Ουίνστον σε ρόλο δεύτερου ψηλού, μόνο που αυτό το κόλπο δημιουργεί άλλα κενά.
Ο νεαρός Αμερικανός, άλλωστε, ακόμα και στον Πανιώνιο έπαιζε γκαρντ. Τι δουλειά έχει να παριστάνει το «τεσσάρι» σε ολόκληρο Παναθηναϊκό;

Ας μη σηκώσουν μαύρα πανιά οι φίλοι του «τριφυλλιού». Ηττες σαν τη χθεσινή είναι περίπου ευπρόσδεκτες όταν έρχονται Δεκέμβριο μήνα και διορθώνονται εύκολα. Ο Ολυμπιακός και ο Αρης δεν έχουν την πολυτέλεια να πετάνε βαθμούς στη θάλασσα, αλλά ο Παναθηναϊκός την έχει. Οι φύλακες, στην περίπτωσή του, έχουν γνώση.

Αντίθετα όμως με όσα μαρτυρούσαν οι οιωνοί του καλοκαιριού, η χρονιά μπορεί να αποδειχθεί πιο δύσκολη από την περυσινή. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έχει μπροστά του άφθονη δουλειά μέχρι να φτιάξει την ομάδα-όνειρο που ονειρεύονταν οι οπαδοί του ΠΑΟ, όταν έτρεχαν στο αεροδρόμιο για να υποδεχθούν τον «Μεσσία» Γιασικεβίτσιους. Αλήθεια, χρειαζόταν «Μεσσία» ο πρωταθλητής Ευρώπης;