Κοπιάστε λοιπόν, κύριε Βαρεζάο

Παίκτες που σχεδόν απέκλειαν τη συμμετοχή τους στους καλοκαιρινούς αγώνες της Εθνικής τώρα μιλούν ιδιωτικά -για «φίφτυ φίφτυ πιθανότητες». Αλλοι που έμοιαζαν αφοσιωμένοι έως εγκλωβισμένοι στις σκληρές υποχρεώσεις των συλλόγων τους, τώρα υπόσχονται ένα διαφορετικό καλοκαίρι. Κάποιοι που μιλούσαν για την Εθνική κάπως αποστασιοποιημένα εν όψει Προολυμπιακού τουρνουά δεν λένε πια «η ομάδα», λένε «εμείς». Οι φίλοι του μπάσκετ μοιάζουν ενθουσιασμένοι, με πρώτους τους «Πελαργούς», οι οποίοι κηρύσσουν πανστρατιά και ψάχνουν ήδη εισιτήρια για το Πεκίνο. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος πανηγυρίζει, αφού απέδειξε τη δύναμή του στα παρασκήνια, σε μια δύσκολη και αμφίρροπη μάχη.

Η ανάληψη του Προολυμπιακού τουρνουά ήταν το πιο ευχάριστο νέο για το ελληνικό μπάσκετ και την Εθνική μας ομάδα, η οποία θα πρέπει πια να θεωρείται φαβορί για ένα από τα τρία εισιτήρια που οδηγούν στο Πεκίνο. Θα μας κοστίσει κάτι παραπάνω φυσικά, αλλά μιλάμε για χρήμα το οποίο θα ανανεώσει τα κύτταρα της «επίσημης αγαπημένης» των Ελλήνων φιλάθλων, σε μια καμπή κρίσιμη.

Μετά τις απίστευτες -και τελικά με υποτυπώδες αντίκρισμα- σπατάλες των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και τα πεταμένα λεφτά για το καλαμπουράκι των Μεσογειακών Αγώνων του 2012, το κονδύλι που απαιτείται για τη διεξαγωγή του Προολυμπιακού τουρνουά μπάσκετ είναι αυτό που στην Αμερική χαρακτηρίζουν «money well spent». Χρήμα που πιάνει τόπο.

Τα έσοδα, άλλωστε, δεν θα είναι αμελητέα. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, τα εισιτήρια θα γίνουν ανάρπαστα, ενώ η δημοφιλέστατη στις μέρες μας Εθνική ομάδα μπάσκετ θα προσελκύσει νέες χορηγίες και διαφημίσεις. Αυτή θα είναι η παρθενική επίσημη εμφάνισή της μπροστά στο ελληνικό κοινό μετά τους Ολυμπιακούς του 2004 και το πρώτο μεγάλο τουρνουά μπάσκετ εθνικών ομάδων ανδρών που θα γίνει εδώ μετά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1998. Δέκα χρόνια δεν είναι λίγα. Ούτε βέβαια βλάπτει να αφιερώσουμε μια καταγάλανη εβδομάδα στο εθνικό μας σπορ, ανάμεσα στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και τον ορυμαγδό των Ολυμπιακών Αγώνων.

Το σύστημα διεξαγωγής του Προολυμπιακού δεν είναι κακό, ούτε όμως ιδανικό. Οι ομάδες θα χωριστούν σε 4 ομίλους των τριών, από τους οποίους θα συνεχίσουν στην επόμενη φάση δύο. Εως εδώ καλά, αφού δίνεται δεύτερη ευκαιρία σε όποιον τυχόν υποστεί μια ήττα στο ξεκίνημα.

Η παγίδα κρύβεται στους «προημιτελικούς» του τουρνουά, οι οποίοι είναι μία-κι-έξω, δίχως δικαίωμα εξιλέωσης στους ηττημένους. Κατά πάσα πιθανότητα, η Εθνική μας έχει μπροστά της ένα κρισιμότατο παιχνίδι με κάποια Νέα Ζηλανδία ή Βραζιλία ή Καναδά ή Πουέρτο Ρίκο ή ίσως Γερμανία, στην 3η αγωνιστική του Προολυμπιακού. Από αυτά τα «προημιτελικά» προκρίνονται οι 4 νικητές, για να βγάλουν τα μάτια τους στο τέλος, ώστε να μείνει εκτός νυμφώνος όποιος γνωρίσει δύο ήττες στο τελευταίο διήμερο.

Καταλαβαίνετε πόσο σημαντικός μπορεί να αποδειχθεί ο ρόλος του κοινού στις δύσκολες βραδιές. Ειδικά αν παίξει η Εθνική με τη Βραζιλία και βρει απέναντί της εκείνον τον παλικαρά τον Βαρεζάο, θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι!