Διαβάζοντας κάποιες κρίσεις των εφημερίδων για τη διαιτησία του Κασναφέρη στο ματς του ΠΑΟ με την Ξάνθη κατάλαβα ότι ο συγκεκριμένος διαιτητής το δικαίωμα στο λάθος το έχει χάσει προ πολλού. Το τελευταίο ματς στο οποίο του αναγνωρίστηκε ότι έκανε ένα ανθρώπινο λάθος ήταν αυτό ανάμεσα στην ΑΕΚ και τη Λάρισα. Τότε δεν είχε επίσης δει το πέναλτι του Αρουαμπαρένα στον Πάρα, αλλά η φάση είχε κριθεί διαφορετικά: όλοι σχεδόν είπαν ότι ο διαιτητής δεν είδε τι έγινε γιατί κοίταζε την μπάλα. Η κρίση εκείνη ήταν μια εξαίρεση στον κανόνα.
Γιατί δεν έδωσε ο Γιώργος Κασναφέρης το πέναλτι στον Παναθηναϊκό; Η απλούστερη των απαντήσεων είναι στην προκειμένη περίπτωση και η αλήθεια: γιατί δεν είδε τη φάση καλά και δεν ήταν 100% σίγουρος. Το ίδιο είχε κάνει και στο «Κλεάνθης Βικελίδης», όταν δεν είχε δώσει πέναλτι στο κράτημα του Ντάρκο Κοβάσεβιτς από τον Παπαδόπουλο. Κι εκεί δεν είχε δει καλά τι έγινε, γιατί ο επιθετικός του Ολυμπιακού και ο αμυντικός του Αρη ήταν καλυπτόμενοι από δύο παίκτες που ακολουθούσαν τη φάση. Υπάρχει τίποτα καινούργιο με βάση αυτές τις αποφάσεις;
Φυσικά και υπάρχει: το καινούργιο είναι ότι ο Κασναφέρης όταν έχει αμφιβολίες δεν σφυρίζει υπέρ του μεγάλου, είτε αυτός είναι ο Ολυμπιακός είτε ο ΠΑΟ. Γιατί; Πιθανότατα γιατί σκέφτεται την υστεροφημία του ή γιατί πλέον έχει τόσους φίλους παντού και δυσκολεύεται να τους ευχαριστήσει όλους.
Αυτό συμβαίνει, αλλά αμφιβάλλω αν ο διαιτητής μπορεί να πείσει κάποιον από τους επικριτές του.
Σπίτι
Είναι τρομερό αυτό που συμβαίνει με τον Κασναφέρη. Οι άλλοι διαιτητές, όλοι οι άλλοι διαιτητές, παραπέμπονται και ενίοτε τιμωρούνται -κάποιοι πάνε και στο σπίτι τους: ο Κασναφέρης αυτή τη σκληρή μεταχείριση έχει σταματήσει να την έχει προ πολλού.
Δεν τον γράφω μόνο εγώ «κύριο αρχιδιαιτητή» -έτσι τον αποκαλούν και αρκετοί συνάδελφοί του. Από το ματς ΑΕΚ – Λάρισα μάλιστα, όταν τιμωρήθηκε ο Θανάσης Ζαχαριάδης, ο παρατηρητής του, γιατί του έβαλε άριστα και βγήκε λάδι αυτός, μεταξύ των διαιτητών κυκλοφορεί ως ανέκδοτο ότι την επόμενη φορά που ο Γιώργαρος θα τα κάνει θάλασσα, για να μην τον παραπέμψουν θα τιμωρηθεί ο ίδιος ο Ψυχομάνης, του οποίου ο Γιώργος είναι προϊστάμενος!
Οπως λένε και κάποια παλιόπαιδα, «ο αυτού και ο αντ' αυτού»!
Ασυλία
Κάποιος μπορεί να πει ότι αυτό το δικαίωμα της προνομιακής μεταχείρισης ο Κασναφέρης το απέκτησε χάρη στη μεγάλη καριέρα του. Μπούρδες. Μεγάλη καριέρα είχε κι ο Τεροβίτσας και δεν τον κάλυψε κανείς. Μεγάλη καριέρα έχει κι ο Βασσάρας, αλλά στην πειθαρχική εμφανίζεται κανονικά. Μεγάλη καριέρα έχει κι ο Τσίκινης, αλλά οι δικαιολογίες του για τις δύο κάρτες στον Σκούφαλη δεν έπιασαν τόπο. Η διαφορά του Κασναφέρη με όλους αυτούς είναι ότι ο Κασναφέρης, επειδή είναι περισσότερο πολιτικός και λιγότερο διαιτητής, όπως όλοι οι πολιτικοί έχει ασυλία.
Κέντρο
Ελα όμως που η πολιτική έχει κι ένα κακό: σου δίνει μεν τη δυνατότητα της ασυλίας και το δικαίωμα της παρεμβατικότητας, πλην όμως σε φέρνει και στο επίκεντρο της προσοχής. Το χειρότερο είναι ότι όταν είσαι πολιτικός τελείς υπό κρίση διαρκώς και αδιαλείπτως.
Στην περίπτωση του Κασναφέρη εδώ και χρόνια κάθε σφύριγμά του αναλύεται στην πιάτσα με κριτήρια που ξεπερνούν τα συνηθισμένα. Σπανίως εξετάζεται αν είχε καλή οπτική γωνία ή αν κάτι του απέσπασε την προσοχή: όλοι ψάχνουν στα σφυρίγματά του μια πρόθεση που δεν είναι απλά η «πολιτική του», αλλά η κατεύθυνση ολόκληρου του κόσμου που διοικεί το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Από τα σφυρίγματα του Κασναφέρη δεν κρίνεται το πρωτάθλημα (όπως κουτά πιστεύουν κάποιοι), αλλά «πωλείται» η αξιοπιστία του: αν ο Κασναφέρης (που εδώ και χρόνια διευθύνει τα δυσκολότερα ματς) τα πάει καλά, τότε αρχίζουν οι (κωμικές κατά βάση) διακηρύξεις περί προόδου της διαιτησίας, αν τα πάει άσχημα υπάρχει αναξιοπιστία και «παράγκα».
Μάτια
Δεν υπερασπίζομαι τον Κασναφέρη, δεν το 'χει ανάγκη. Ισα ίσα που τον κατηγορώ. Τον κατηγορώ γιατί ειδικά τα τελευταία χρόνια νιώθει ενεργό και ιδρυτικό μέλος μιας παρεούλας που νομίζει ότι κρατά τις τύχες του ελληνικού ποδοσφαίρου στα χέρια της, ψάχνοντας διαρκώς για «φερετζέδες». Ενας τέτοιος «φερετζές» είναι ο Ρεχάγκελ και η Εθνική, ένας άλλος «η Σούπερ Λίγκα», ένας τρίτος «το αυτοδιοίκητο», ένας τέταρτος η αγία αθλητικογραφία, που αποτελείται από σκληρούς σχολιαστές που κατουριούνται πάνω τους χωρίς να τολμούν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους. Ωραίοι είναι οι φερετζέδες και πολύ βολικοί για όσους τρομάζουν με τα μούτρα τους, αλλά ο κόσμος έχει μάτια και βλέπει.
Δύο
Γιατί ξεσηκώθηκε μέσω των μιντιακών εκφραστών του ο Παναθηναϊκός με το μη καταλογισμό πέναλτι στον Σαλπιγγίδη; Γιατί εν προκειμένω στην απόφαση του Κασναφέρη να χαρίσει τα κουκούτσια της αμφιβολίας του στην Ξάνθη αυτοί που καταλαβαίνουν είδαν ότι όλο αυτό το αλισβερίσι του ΠΑΟ με τους εγγυητές της αναξιοπιστίας δεν πρόκειται να βγάλει πουθενά! Αν ο Κασναφέρης, δηλαδή ο πλέον προβεβλημένος από το συνάφι διαιτητής, δεν σου δίνει ένα πέναλτι γιατί δεν είναι βέβαιος για την παράβαση, τότε οι αντιπροεδρίες και οι λογιών λογιών μεσολαβήσεις και υποχωρήσεις όχι απλώς πάνε στράφι, αλλά σου στερούν και το δικαίωμα να μιλάς, να καταγγέλλεις και να διαφοροποιήσαι. Κυρίως η όλη στάση του διαιτητή είναι ένα σημάδι ότι στην ιεραρχία των αγαπητικών της εξουσίας θα είσαι δεύτερος: το ρημάδι το πρωτάθλημα δεν μπορούν να το κερδίσουν δύο…
Πίτουρα
Ο παρατηρητής του αγώνα έβαλε στον Κασναφέρη 7,2. Το ότι δεν θα τον παρέπεμπε ήταν βέβαιο, όπως βέβαιο είναι ότι αυτός ο χαμηλός βαθμός είναι και μήνυμα -σε άλλες εποχές μπορεί να του έβαζαν και άριστα! Ελα όμως που ο Κασναφέρης δεν παίρνει γραμμή κι αυτό μάλλον στον ΠΑΟ το κατάλαβαν. Το θέμα είναι γιατί μπλέκουν με τα πίτουρα. Στην πραγματικότητα δεν κινδυνεύουν μήπως τους φάει ο Κασναφέρης. Αλλοι είναι οι κότες...
ProZone 10
Ενώ η καρδιά του ποδοσφαίρου και της ελληνικής διαιτησίας χτυπούσε στην Ελβετία, οι διαιτητές διηύθυναν -με κόπο είναι η αλήθεια- τα ματς της δέκατης αγωνιστικής:
Κασναφέρης (ΠΑΟ – Ξάνθη 0-0): Γιατί δεν τον κάνουν επίτιμο δημότη της ακριτικής πρωτεύουσας;
Κουκουλάκης (Αρης – ΑΕΚ 0-1): Διανύουμε έτος Κουκουλάκη -έχω βαρεθεί να το λέω. Φάουλ στον Παπασταθόπουλο βέβαια δεν υπήρχε, αλλά η διαιτησία του ήταν άριστη.
Πολατιάν (ΟΦΗ – ΑΕΛ 0-0). Αφού δεν παρέπεμψαν τους επόπτες σε αυτό το ματς, καταργήθηκε κάθε λογική…
Τσίκινης (Πανιώνιος – Ηρακλής 1-1): Στη φάση του Σκούφαλη έσφαλε, μπερδεύτηκε, δεν είχε πρόθεση -λέω εγώ. Αλλά δεν είδε κι ένα πέναλτι στον Χλωρό που έβγαζε μάτια.
Γερμανάκος (Αστέρας Τρίπολης – ΠΑΟΚ). Καλός ο Μιχάλης. Τη χάρισε βέβαια δύο φορές τη δεύτερη κίτρινη στον Μπαλάφα, αλλά δεν έγινε και κάτι.
Σπάθας (Καλαμαριά – Λεβαδειακός 2-0). Αριστο το Ηλιάκι, θρίαμβος Δαμήλου, που άρχισε πάλι τα μαγικά περσινά. Περπατάει πάνω στο νερό και περνάει με ποδήλατο το ναρκοπέδιο…
Φωτιάδης (Βέροια – Εργοτέλης 1-1). Δεν βγάζει κόκκινη στον Κόλτζο κι αυτός ένα λεπτό αργότερα ισοφαρίζει! Και του βάζει ο κάποτε αρχιδιαιτητής Γιαννόπουλος και σχεδόν άριστα. Τι να πούμε τι, τι να τραγουδήσουμε…
Κοντογιαννίδης (Ατρόμητος – Ολυμπιακός 1-3). Αν η αποβολή του Νικοπολίδη δεν ήταν στο 0-3 κι αν ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού δεν εξέτιε την ποινή στο ματς με τον Διαγόρα, θα είχε βάλει το καλό του κοστούμι και θα είχε περάσει από την πειθαρχική. Αλλά όταν ο Ολυμπιακός κάνει το πρώτο «διπλό» εκτός έδρας είναι όλοι μέσα στην τρελή χαρά…
Σκούφος
Παρα τα θρυλούμενα, ο Ντέμης Νικολαΐδης εμφανίστηκε με σκούφο τεραστίων διαστάσεων στη συνέντευξη Τύπου στο «Κλεάνθης Βικελίδης» γιατί είχε ένα χτύπημα στο κεφάλι κι όχι γιατί με όσα άκουσε από τους παρατηρητές της Σούπερ Λίγκας του πέσανε τα μαλλιά…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.