Ελιγμοί και συμβιβασμοί του Πλατινί

Φαντάζομαι ότι όλοι έχετε πληροφορηθεί τις αλλαγές που καθιερώνει η ΟΥΕΦΑ στο Τσάμπιονς Λιγκ. Αλλαγές που είναι προϊόντα των ελιγμών και των συμβιβασμών του Πλατινί.

Ο πρόεδρος της ΟΥΕΦΑ στις διαπραγματεύσεις λειτουργεί σαν γνήσιος πολιτικός. Μπορεί να θέτει μαξιμαλιστικούς στόχους ή αιτήματα για να έχει το περιθώριο να υποχωρήσει ή να φανεί ότι θυσιάζει κάποια από τα αιτήματά του. Η πρώτη «σύγκρουση» του Πλατινί ήταν αυτή που όλοι περίμεναν. Με τους μεγάλους συλλόγους.

Θυμίζω ότι ο Μισέλ Πλατινί, πριν από την εκλογή του και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, είχε υποστηρίξει ότι το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο δεν μπορεί να γίνει ποδόσφαιρο μόνο των πλουσίων. Ο ίδιος είχε δεσμευτεί ότι σε περίπτωση που εκλεγεί, θα φροντίσει να προστατεύσει τους «μικρούς» χωρίς παράλληλα να καταστρέψει την πολύ καλή εικόνα -και τα καλά χρήματα- που έχει δημιουργήσει το Τσάμπιονς Λιγκ. Και η πρόκληση δεν ήταν καθόλου εύκολη.

Μία από τις πρώτες δηλώσεις του, η οποία ακούστηκε ανεδαφική, ήταν εκείνη με την οποία καλούσε την G 14 να αυτοδιαλυθεί και κάλεσε τα μέλη της να ενταχθούν σε μία νέα επιτροπή που θα δημιουργεί η ίδια η ΟΥΕΦΑ, ένα φόρουμ στο οποίο θα ακούγονται οι απόψεις των ισχυρών συλλόγων. Η αυτοδιάλυση της G 14 θα χαροποιούσε ιδιαίτερα τόσο τη ΦΙΦΑ όσο και την ΟΥΕΦΑ, μια και η G 14 έχει φέρει σε δύσκολη θέση και τις δύο ομοσπονδίες, με την περίπτωση του Μαροκινού ποδοσφαιριστή Ούλμερς που αγωνίζεται στη βελγική Σαρλερουά.

Μία υπόθεση που έχει φθάσει στο ευρωπαϊκό δικαστήριο και η κατάληξη της οποίας, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, θα είναι ευνοϊκή για τη Σαρλερουά και την G 14, που τη στηρίζει σε αυτή τη δικαστική διαμάχη. Τη σπουδαιότερη, μετά την προσφυγή Μποσμάν, για το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Και ενώ η G 14 περιμένει την απόφαση του δικαστηρίου που θα τη δικαιώσει, συζητεί παράλληλα και τη διεύρυνσή της. Κάτι που θα της έδινε πολύ μεγαλύτερη δύναμη και θα πίεζε ακόμα περισσότερο την ΟΥΕΦΑ, που φυσικά δεν θα ήθελε να χάσει τον έλεγχο του παιχνιδιού.

Ο Πλατινί, ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά τη δύναμη που έχει το οργανωμένο λόμπι, είχε αποφασίσει να αποδυναμώσει την G 14 και να δώσει στους ισχυρούς συλλόγους ένα βήμα έκφρασης μέσα στη δομή της ΟΥΕΦΑ. Την ίδια στιγμή ο Γάλλος παράγοντας, από τον καιρό που ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του, άρχισε να καλλιεργεί τις σχέσεις του με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ευρωκοινοβούλιο, για τον πολύ απλό λόγο ότι είχε κατανοήσει πως είναι «φύσει» σύμμαχοί του.

Αλλωστε, όλα τα ζητήματα ανταγωνισμού που διέπουν τον κόσμο των επιχειρήσεων –κατ' επέκταση και των ποδοσφαιρικών επιχειρήσεων– περνούν από τις Βρυξέλλες, που προτιμούν για συμμάχους τους «θεσμικούς» συνομιλητές, όπως η ΟΥΕΦΑ, από τις οργανωμένες ομάδες συμφερόντων. Τα λόμπι. Στην κατεύθυνση της υπονόμευσης της ενότητας της G 14 εργαζόταν εδώ και καιρό η Τσέλσι -που δεν ήταν μέλος της-, όπως και η Λιόν με την Μπάρτσα, οι οποίες προτιμούσαν τη σύμπλευση με την ΟΥΕΦΑ, εφόσον -φυσικά- δεν θίγονταν τα συμφέροντά τους.

Ο Πλατινί δούλεψε αυτή την προοπτική συνειδητά και με σχέδιο. Μόλις την περασμένη Παρασκευή ο πρόεδρος της Ρεάλ, ο Ραμόν Καλντερόν, δήλωσε ότι οι νέες προτάσεις της ΟΥΕΦΑ αλλά και η όλη πολιτική του Πλατινί δείχνουν ότι οι ισχυροί σύλλογοι δεν χρειάζεται, πλέον, να δραστηριοποιούνται για την προάσπιση των συμφερόντων τους σε ενώσεις τύπου G 14. Αν αυτό δεν είναι ομολογία διάλυσης της G 14, είναι σίγουρα ένδειξη περιθωριοποίησής της. Και αν κάτι τέτοιο συμβεί, θα πρόκειται για μία μεγάλη νίκη του Πλατινί.

Η φιλολογία του rotation

Αν θυμάμαι καλά, ο πρώτος προπονητής που έδωσε μεγάλη σημασία στο rotation, και το αναβάθμισε μάλιστα σε τακτικό όπλο, ήταν ο Μουρίνιο. Ηταν μία κίνηση επιβεβλημένη, μια και οι αγωνιστικές υποχρεώσεις των ομάδων είχαν αυξηθεί σημαντικά και συνακόλουθα αυξήθηκε και ο αριθμός των ποδοσφαιριστών στο ρόστερ.

Η καλύτερη δυνατή διαχείριση του έμψυχου υλικού από τον προπονητή, που θα έπρεπε να λύσει τα προβλήματα της κούρασης και των τραυματισμών, θα μεγιστοποιούσε τη βαθμολογική συγκομιδή και, φυσικά, τις επιτυχίες. Οπως είναι κατανοητό, οι πλούσιες ομάδες, έχοντας και μεγαλύτερες οικονομικές δυνατότητες, μπορούσαν να συγκεντρώνουν πολλούς καλούς ποδοσφαιριστές (αρκετοί από τους οποίους έμεναν για μεγάλο χρονικό διάστημα στον πάγκο), στερώντας τους από τις λιγότερο ισχυρές.

Η αποτελεσματικότητα του rotation εξαρτάται και από τον αριθμό και από την ποιότητα των ποδοσφαιριστών. Ενας προπονητής που έχει στη διάθεσή του 20-24 παίκτες δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στη διαχείριση του υλικού του, αν η ομάδα του δεν έχει αυξημένες αγωνιστικές υποχρεώσεις. Αν, όμως, έχουμε να κάνουμε με μία ομάδα που εκτός από τις εγχώριες έχει και ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, οι 25 ποδοσφαιριστές, τουλάχιστον, είναι απαραίτητοι.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, βέβαια, παίζει ρόλο και η ποιότητα των αναπληρωματικών που θα κληθούν κάποια στιγμή να πάρουν τη θέση των βασικών. Αν παρακολουθήσει κάποιος τον τρόπο που χρησιμοποιούν το rotation οι προπονητές των τριών μεγάλων ομάδων του κέντρου, θα διαπιστώσει σημαντικές διαφορές. Οσον αφορά τον Ολυμπιακό, ο Λεμονής δεν έχει στη διάθεσή του τον αριθμό και -κυρίως- την ποιότητα των ποδοσφαιριστών που θα του επιτρέψουν να κάνει αποτελεσματική χρήση του rotation.

Στον ΠΑΟ ο Πεσέιρο φθάνει στην άλλη άκρη. Χρησιμοποιεί με υπερβολική συχνότητα το όπλο της εναλλαγής των ποδοσφαιριστών, με αποτέλεσμα να δημιουργεί κάποια προβλήματα στην αγωνιστική φυσιογνωμία της ομάδας. Στην ΑΕΚ ο Φερέρ ξεπερνά στην υπερβολή τον Πεσέιρο, αφού εκτός από rotation στους ποδοσφαιριστές κάνει και rotation στις θέσεις.

Αρκετές φορές έχουμε δει φέτος ποδοσφαιριστές να αγωνίζονται σε θέση τελείως διαφορετική από τη φυσική τους, με αποτέλεσμα το αλαλούμ στη συμπεριφορά της ομάδας να είναι απίστευτο. Γιατί καλό το rotation, αλλά μοιάζει με το αλκοόλ. Θέλει ρέγουλα.

Τα πρόστιμα και τα καρτέλ

Την περασμένη Παρασκευή ανακοινώθηκε το πρόστιμο που επέβαλε η επιτροπή ανταγωνισμού στο περίφημο καρτέλ του γάλακτος. Περίπου 48 εκατομμύρια ευρώ για 7 εταιρείες του κλάδου. Το πρόστιμο αφορά τις συμπράξεις, τις συμφωνίες μεταξύ των εταιρειών, τις λεγόμενες οριζόντιες. Ακόμα δεν έχουν εξεταστεί οι παραβιάσεις στις κάθετες συμπράξεις, στις συμφωνίες δηλαδή των εταιρειών με τα σούπερ μάρκετ. Ακούγοντας κάποιος το ύψος του προστίμου, ως καταναλωτής που παραπλανήθηκε κατ' επανάληψη, μπορεί να νιώσει μία ηθική ικανοποίηση. Που θα μπορούσε να μετατραπεί σε αγανάκτηση, αν μάθαινε ότι αυτό το πρόστιμο είναι αμφίβολο αν θα πληρωθεί κάποτε. Και αυτό για δύο κυρίως λόγους. Ο πρώτος, γιατί το βασικό έγγραφο που αποδείκνυε τη συμφωνία μεταξύ των εταιρειών «χάθηκε» και χρησιμοποιείται ένα αντίγραφο, πάνω στο οποίο έγιναν προσθέσεις και διορθώσεις. Ο δεύτερος, γιατί μία εταιρεία, η Vivartia, έχει προσφύγει κατά της επιτροπής ανταγωνισμού στο Συμβούλιο της Επικρατείας, θεωρώντας παράνομη την εκδίκαση της υπόθεσης, που άρχισε να εξετάζεται με άλλον κανονισμό και διαδικασία και με άλλον τελικά εκδικάστηκε. Αντε, εβίβα, λοιπόν, εις υγείαν των κορόιδων που πληρώνουν το ακριβότερο γάλα στην Ευρώπη.