Οι «κακοί» μαθητές των σπουδαίων κολεγίων

Οταν ένας Ελληνας προπονητής επιλέγει έναν Αμερικανό παίκτη, δίνει μεγάλη βάση στο κολέγιο που έπαιζε: «Επαιζε στο Ντιουκ, το Νορθ Καρολάινα ή το Μίσιγκαν Στέιτ, ε, τότε έχει τεράστια μπασκετική παιδεία», είναι αυτό που συνήθως λέγεται από τους προπονητές. Και τύποις και κατ' ουσίαν έχουν δίκιο. Οταν διδάσκεσαι το μπάσκετ από τους καλύτερους, τότε αν μη τι άλλο εφοδιάζεσαι με στοιχεία, που σπουδαστές-παίκτες άλλων κολεγίων δεν θα αποκτήσουν πιθανόν ποτέ.

Πολλές φορές, όμως, οι καλοί μαθητές-παίκτες μόλις φύγουν από το κολέγιο, αποδεικνύονται άνθρακες. Στην Ελλάδα είναι φέτος τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Ενας εξ αυτών είναι ο Τζέρι ΜακΝαμάρα. Πριν από 4 χρόνια έφθασε με το Σίρακιους στην κορυφή του NCAA, έχοντας βέβαια εκείνη η ομάδα ως μεγάλο αστέρι και καθοριστικότερο παράγοντα της επιτυχίας τον Καρμέλο Αντονι. Στον Ολυμπιακό πέρυσι δεν τα κατάφερε, έχοντας βέβαια το μειονέκτημα της συμμετοχής μόνο στα ευρωπαϊκά ματς. Φέτος στον Πανιώνιο μία από τα ίδια. Ασχετα με το ποιος τελικά έφταιγε, ο ΜακΝαμάρα αποδείχτηκε ανεπαρκής.

Οχι στο ίδιο επίπεδο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ακολούθησε την πορεία που «έπρεπε» ο Ουίλιαμ Εϊβερι. Επελέγη πριν από πολλά χρόνια Νο 14 στο ντραφτ, βγαίνοντας από το περίφημο Ντιουκ. Τρία χρόνια στη Μινεσότα ούτε ακούμπησε. Πήρε τον δρόμο για την Ευρώπη, όπου είναι μέχρι σήμερα, δίχως να κάνει τίποτα το σπουδαίο.

Ο Ματίν Κλιβς, σήμερα του Πανιωνίου, απλώς πέρασε περισσότερα χρόνια στο ΝΒΑ, χωρίς όμως ποτέ να παίξει κάποιο σημαντικό ρόλο. Νο 14 κι αυτός στο ντραφτ, πρωταθλητής στο Μίσιγκαν Στέιτ το 2000, μάλιστα το κολέγιο έχει αποσύρει προς τιμήν του τη φανέλα του (όπως και του Μάτζικ Τζόνσον...), αλλά εις το πηλίκον σχεδόν μηδέν.

Τέλος, και μιλάμε πάντα για φρέσκα παραδείγματα, ο Λι Χάμφρεϊ του ΠΑΟΚ συνεχίζει την... παράδοση. Πέρυσι και πρόπερσι πήρε το πρωτάθλημα στο NCAA με το Φλόριντα. Στον ΠΑΟΚ μετά δυσκολίας μπορεί να βάλει κάποια από τα αγαπημένα του τρίποντα.

Βεβαίως, υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος. Απόφοιτοι σπουδαίων κολεγίων έκαναν και κάνουν μεγάλη καριέρα. Από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι θα περιμέναμε από τέτοια φημισμένα πανεπιστήμια οι «φούσκες» να είναι λίγες. Είναι, όμως, αρκετές...