Στοίχισαν οι απουσίες στον Αρη, απρόσμενα καλός ο Λεβαδειακός

Ο αγώνας για τον Αρη ήταν σημαντικός για δύο λόγους. Πρώτον, με τις πολλές και σημαντικές απουσίες που είχε έπρεπε να πείσει πως έχει το βάθος για να αντεπεξέλθει στις συνθήκες του αγώνα. Δεύτερον, έπρεπε να πείσει πως παιχνίδια που θεωρητικά είναι στα μέτρα του μπορεί να τα πάρει και να παραμείνει ανάμεσα στους μεγάλους της Αθήνας ακόμα και με τόσο σοβαρές απουσίες.

Ο Αρης δεν τα κατάφερε και εξήγηση υπάρχει. Πρώτα απ' όλα ο Βασίλιεφ έπαιξε πολύ έξυπνα. Απλωσε στα άκρα της επίθεσης τους Ντιμπαλά και Σίσιτς, που στο ένας με έναν απέναντι στα μπακ του Αρη είχαν το πάνω χέρι, και στη μεσαία γραμμή έριξε τρεις ανασταλτικούς μέσους που έστειλαν το παιχνίδι στη δύναμη. Ο Μπάγεβιτς δεν είχε τον Νάτσο Γκαρσία, που διαθέτει στοιχεία δυναμισμού, και ο Νεμπεγλέρας μόνος του δεν ήταν σε θέση να καλύψει όλα τα κενά που άφηναν οι Σιστόν και Ιβιτς, οι οποίοι έπαιζαν μπροστά του.

Το παιχνίδι δεν το έχασε ο Αρης, αλλά το κέρδισε ο Λεβαδειακός, διότι ήταν σαφώς πιο ψυχωμένος, αλλά και πολύ πιο διαβασμένος από τον αντίπαλό του. Η άνοδος του Ιβιτς στο δεύτερο ημίχρονο δεν έδειξε ικανή να αλλάξει τα δεδομένα, ενώ πρέπει να προσεχτεί ιδιαιτέρως και η πολύ μέτρια εμφάνιση της αμυντικής τετράδας των «κιτρίνων». Οσον αφορά τους γηπεδούχους, είναι προφανές πως ο Βασίλιεφ γνωρίζει καλά τις δυνατότητες της ομάδας του και παίζει σύμφωνα με αυτές.