Mε το φτωχό μου το μυαλό

Με την αυστηρότητα της λατινικής γλώσσας και λογικής, όταν ο Κλαύδιος έγραφε τις αναμνήσεις από τη ζωή του είχε δεσμευτεί ότι θα αναφερθεί μόνο σε γεγονότα στα οποία είτε ήταν αυτόπτης μάρτυς είτε του τα μετέφεραν άλλοι. Μια προσπάθεια για εξιστόρηση του χρονικού των επεισοδίων της Λεωφόρου, όπως τα πληροφορήθηκα από όσους τα έζησαν και όπως μπόρεσαν να τα αντιληφθούν.

Επειτα από τους συνηθισμένους ψευτοτσαμπουκάδες της αρχής του ματς, στην προσπάθεια να πάρει η μία ομάδα τον αέρα της άλλης, σημείο τριβής ήταν η αριστερή γραμμή της άμυνας της ΑΕΚ. Οποτε ο Καραγκούνης έπαιρνε την μπάλα και κέρδιζε φάουλ, ο Λορένσο Σέρα Φερέρ διαμαρτυρόταν ότι κάνει θέατρο. Ανεξάρτητα από το αν είχε δίκιο ή άδικο, οι διαμαρτυρίες δεν είχαν αποδέκτη τον διαιτητή, όπως συνηθίζεται από τους προπονητές, αλλά τον παίκτη. Ο «τυπάρας» είχε φορτώσει όταν στο 43ο λεπτό έγινε η φάση με τον Παπασταθόπουλο. Ο Καραγκούνης μπορεί να τραβάει τη φανέλα του Παπασταθόπουλου, αλλά σε καμία περίπτωση το φάουλ ήταν τόσο βίαιο ώστε να δικαιολογεί την αντίδραση του Φερέρ, που έκανε παρατήρηση στον Καραγκούνη. Διατηρώντας το δικαίωμα του παίκτη να δέχεται παρατηρήσεις μόνο από τον δικό του προπονητή, ο Καραγκούνης είπε στον Φερέρ να σταματήσει και να κάτσει κάτω. Οταν πήρε την κίτρινη κάρτα, συμπεραίνοντας ότι οφειλόταν στη μουρμούρα του Φερέρ έκανε την κίνηση «θα τα πούμε...».

Πηγαίνοντας προς τα αποδυτήρια, ο Καραγκούνης κινήθηκε προς τον Φερέρ. Στη μέση και στον ρόλο του ειρηνιστή μπήκε ο Δέλλας, που λόγω φιλίας με τον «Κάρα» από την Εθνική προσπάθησε να τον απομακρύνει φιλικά. Ο βοηθός του Πεσέιρο, Πέδρο Καϊσίνια, αγνοώντας τη σχέση των δύο παικτών, νόμισε ότι πήγαιναν να τσακωθούν και μπήκε στον τσαμπουκά. Ο Φερέρ με τη σειρά του τσαμπουκαλεύτηκε με τον Καϊσίνια. Στη μέση μπήκε ο Βέλιτς, που έβρισε τον Φερέρ. Ο Φερέρ έβρισε τον Βέλιτς. Ο Βέλιτς έριξε μια μπουνιά που έπιασε ξώφαλτσα ένα μέλος του προπονητικού τιμ της ΑΕΚ, σύμφωνα με τους περισσότερους φροντιστή. Το επεισόδιο έγινε μπροστά στα αποδυτήρια της ΑΕΚ και στον καβγά μπλέχτηκαν οι παίκτες, που άρχισαν να πετάνε αντικείμενα. Τελικά κάποιος έκλεισε τη σιδερένια πόρτα και για να μη συνεχιστεί το επεισόδιο ο Βέλιτς παρακολούθησε το δεύτερο ημίχρονο από καμαράκι στην κερκίδα.

Στην εξιστόρηση των στοιχείων μόνο οι λεπτομέρειες διαφέρουν. Αν ο Βέλιτς είπε τον Φερέρ «γουρούνι», αν οι παίκτες της ΑΕΚ πέταξαν πετσέτες ή μπουκάλια και αν κάποιος επιτέθηκε στον Βέλιτς και τα σχετικά. Αφήνοντας, λοιπόν, την ξερή εξιστόρηση, πάμε σε μερικές εκτιμήσεις για το πώς άρχισε ο καβγάς.

Πρώτον, δεν ξέρω τι έχει στο κεφάλι του ο Φερέρ, αλλά ένα πράγμα που σίγουρα έχει είναι ότι νομίζει πως μπορεί να διδάσκει σε όλους συμπεριφορά και να τους λέει τι να κάνουν. Εκτός του ότι μιλάει συνέχεια στον τέταρτο διαιτητή, πρακτική που ακολουθούν κι άλλοι προπονητές, έχει την συνήθεια να σηκώνει το δαχτυλάκι και να το κουνάει στους αντίπαλους παίκτες. Επίσης, έχει την συνήθεια να λέει στους αντίπαλους προπονητές να κάτσουν κάτω, όπως έκανε και με τον Γιοβάνοβιτς στο ματς με τον Ηρακλή. Συνυπολογιζομένου του γεγονότος ότι δεν είναι ο συμπαθέστερος των ανθρώπων, ακόμα και στους ίδιους του τους παίκτες, οι αντίπαλοι πολύ εύκολα στραβώνουν με τη συμπεριφορά του. Εάν ο Φερέρ δεν είχε κάνει τις παρατηρήσεις στον Καραγκούνη, τα επεισόδια της ανάπαυλας του ημιχρόνου δεν θα είχαν γίνει. Οπως και δεν θα είχαν επεκταθεί αν ο Γιάσμινκο Βέλιτς είχε λιγότερη αντιπάθεια στη διοίκηση της ΑΕΚ, από την οποία πιστεύει ότι αναίτια απολύθηκε. Επίσης, δεν θα είχε δημιουργηθεί η όμορφη ατμόσφαιρα που εν μέρει οδήγησε στο επεισόδιο Δέλλα - Ν'Ντόι.

Το επεισόδιο Δέλλα - Ν'Ντόι ξεκινάει από μια επικίνδυνη κίνηση του δεύτερου. Ο Ν'Ντόι δεν ρίχνει εσκεμμένη αγκωνιά, αλλά κάνει κάτι χειρότερο. Αφήνοντας το χέρι ελεύθερο για να χτυπήσει στο πρόσωπο τον Δέλλα, πηδάει για κεφαλιά με όλη την ταχύτητα που έρχεται. Για να υπολογιστεί η επικινδυνότητα του να πέφτεις πάνω στον άλλον τη στιγμή που βρίσκεται εκτεθειμένος στον αέρα, ας σημειωθεί ότι τέτοιο μαρκάρισμα επιτρέπεται μόνο στο αυστραλιανό ράγκμπι, ενώ στο αμερικανικό ποδόσφαιρο το μαρκάρισμα του wide receiver επιτρέπεται μόνο όταν το πόδι του ακουμπήσει το έδαφος. Ο λόγος είναι ότι όπως ο παίκτης είναι τεντωμένος, τα πλευρά του είναι εκτεθειμένα σε τραυματισμούς. Ακόμα χειρότερα, μπορεί να προσγειωθεί άγαρμπα και να τραυματιστεί σοβαρά, όπως έγινε στην περίπτωση του Λεοντίου από τον Λούα Λούα.

Πέφτοντας άγαρμπα και έχοντας φάει την ανάποδη, ο Δέλλας αντιδρά ανθρώπινα, αλλά χωρίς την αυτοσυγκράτηση που απαιτούν οι κανόνες του ποδοσφαίρου. Σηκώνεται και ακολουθεί τον Σενεγαλέζο ψιθυρίζοντάς του δυο φωνήεντα. Ο Ν'Ντόι γυρίζει και ο Δέλλας στον τσαμπουκά πέφτει πάνω του. Το αν και κατά πόσο τον χτυπάει είναι αμφίβολο. Είναι, όμως, σαφές ότι δεν τον χτυπάει τόσο όσο να χτυπιέται σαν γατάκι που το πάτησε τριαξονικό, όπως κάνει ο Ν'Ντόι για να προκαλέσει την αποβολή του Δέλλα. Οπερ και εγένετο, διότι αυτό που φαίνεται στην τηλεόραση είναι αυτό που πρέπει να έχει δει και ο επόπτης. Κάποιον που στον τσαμπουκά μιλάει και κουτουλάει στον αντίπαλο. Και αν δεν θέλεις να μπλεχτείς με αποβολές δεν ψιθυρίζεις φωνήεντα, όπως μπορεί να διαβεβαιώσει και ο σέξι Μπρούνο Τσιρίλο, που ψιθυρίζοντας γλυκόλογα στο αυτί του Τζενάμο είχε δει την κόκκινη κάρτα του Καλόπουλου, και πάλι έπειτα από υπόδειξη του επόπτη, άλλο που αθωώθηκε από το βίντεο.

Ο Δέλλας, λοιπόν, αποβάλλεται, αλλά έχει το ελαφρυντικό του βρασμού ψυχής στο παιχνίδι. Το ελαφρυντικό χάνεται όταν περιμένει τον Ν'Ντόι στη φυσούνα. Οπου, σύμφωνα με τους περισσότερους, μαγκώνει τον Σενεγαλέζο από τη φανέλα την ώρα που περνάει. Οι τάπες των παπουτσιών του Ν'Ντόι μαγκώνουν ή γλιστράνε στη μοκέτα, πέφτει κάτω, αλλά ψιλές δεν έπεσαν, αφού μπήκαν στη μέση παίκτες και τους χώρισαν.

Κλείνω το θέμα με μερικές εκτιμήσεις. Πρώτον, έχουμε τη σύγκρουση δύο ελάχιστα δημοφιλών χαρακτήρων. Ανεξαρτήτως του ότι οι παίκτες υπερασπίστηκαν τον Φερέρ, κάτι που γίνεται για κάθε παίκτη και προπονητή που του επιτίθεται αντίπαλος, η πράξη δεν έγινε από την αγάπη που του τρέφουν. Σε ιδιωτικές συζητήσεις υπάρχει παίκτης που αποκαλεί τον Φερέρ «χουντικό» για τον τρόπο της συμπεριφοράς του, ενώ πέραν των σχολίων για την προπονητική ικανότητά του στα δύο χρόνια που βρίσκεται στην ΑΕΚ, δεν βρέθηκε κάποιος να μιλήσει για τον καλό χαρακτήρα του. Ακόμα και συνεργάτες που ο ίδιος είχε διαλέξει, όπως ο Πεπ Αλομάρ, παραιτήθηκαν επειδή δεν άντεχαν τον χαρακτήρα του Ισπανού. Φυσικά, πολλοί επιτυχημένοι προπονητές δεν έχουν συμπαθή χαρακτήρα, ούτε είναι και ανάγκη να έχουν, μια και το αντικείμενο δεν είναι να παίρνουν διαγωνισμούς δημοφιλίας, αλλά τίτλους. Ο κακός, όμως, χαρακτήρας βοηθάει στα επεισόδια. Οπως βοηθάει όταν ένας μυστήριος συγκρούεται με έναν άλλον.

Ανεξαρτήτως, επίσης, της απόδοσης του Γιάσμινκο Βέλιτς ως τεχνικού διευθυντή, δεν είναι ακριβώς ο άνθρωπος που θα έβγαινες μαζί του αν ήθελες να διασκεδάσεις. Εκτός του ότι είναι αγέλαστος, έχει τη συνήθεια να προσπαθεί να ψαρώσει τον συνομιλητή του αλλάζοντας αναίτια συμπεριφορές και κουβαλάει μέσα του το αίσθημα του αδικημένου. Ως συνήθως, όπως όλοι οι αδικημένοι, όταν βλέπει αυτούς που νομίζει ότι τον αδίκησαν ξεσπάει απότομα.

Το επόμενο θέμα είναι η αποβολή του Δέλλα. Πράγματι, ο Δέλλας έχει το ελαφρυντικό του επικίνδυνου παιξίματος του Ν'Ντόι, που μαζί με τη συμπεριφορά της κερκίδας –όπως με τον Αντζα, που στη διάρκεια του ματς του έβριζαν φιλικό πρόσωπο– εν μέρει δικαιολογεί την αποβολή. Επίσης, έχει το ελαφρυντικό του πρότερου εντίμου βίου, αφού, αν και μεγαλόσωμος, δεν μπλέκει σε τσαμπουκάδες. Χάνει, όμως, το δίκιο του όταν περιμένει για ξήγα εν ψυχρώ τον Ντόι. Επίσης, δεν στέκει η απαίτηση να καλέσει ο αθλητικός δικαστής τον Σενεγαλέζο σε απολογία. Ηθικά θα είχε δίκιο αν το ίδιο είχε ζητήσει και στην περίπτωση του Ράμος, που στο ματς με τη Λάρισα είχε πέσει προς το τέλος και χτυπιόταν, κάνοντας το ίδιο θέατρο με τον Ν'Ντόι. Ο Ράμος, φυσικά, το είχε κάνει για καθυστέρηση, αλλά αν ο διαιτητής τσίμπαγε και έδειχνε κόκκινη σε παίκτη της Λάρισας, ο Βραζιλιάνος τι θα έκανε; Θα σταμάταγε να κάνει το γατάκι και θα έλεγε στον διαιτητή ότι έκανε θέατρο;

Και αν υπάρχει κάτι που ανησυχεί, όχι μόνο την ΑΕΚ, αλλά και τον Παναθηναϊκό, τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ, είναι ο Αρης. Εγώ δεν λέω να πάρει πρωτάθλημα, αλλά να τερματίσει πρώτος στον πρώτο γύρο. Και να ρωτήσει κάποιος τον Ντουγιαντούσκο Μπάσκεβιτς, που έλεγε και ο Μάκαρος, αν είναι το φαβορί για το πρωτάθλημα. Και ο Μπάγεβιτς να απαντάει: «Τι με ρωτάτε, κύριε; Θέλετε να δημιουργήσετε άγχος στο ομάδα;». Τι να λένε τώρα οι υπόλοιποι τέσσερις, οι τρεις που τον είχανε και ο άλλος που δεν τον πήρε; Οτι και να πάρει το πρωτάθλημα ο Αρης θα είναι ντεμοντέ διότι ο Μπάγεβιτς είναι παρωχημένος; Δεν ξέρω αν ο Ντούσκος είναι σαν τις γυναικείες μπλούζες, που το ζαπονέ είναι φέτος πασέ και δεν φοριέται με αμπιγιέ εμφάνιση, ξέρω όμως κάτι άλλο.

Οτι για τον Μπάγεβιτς λέγανε όλοι ότι δεν μπορεί να δουλεύει με βεντέτες, αλλά ο Λεμονής δεν άφησε αναπληρωματικό βεντέτα στα αποδυτήρια για να μην έχει μουρμούρες. Οτι για τον Μπάγεβιτς λέγανε ότι δεν τον γουστάρουν οι παίκτες, αλλά τον Φερέρ δεν τον γουστάρουν ούτε μερικοί από τους συνεργάτες του. Οτι για τον Μπάγεβιτς λέγανε ότι δεν έχει τα φόντα για Ευρώπη, αλλά πανηγυρίζουν την επιτυχία επί της Κοπεγχάγης. Και ότι για τον Μπάγεβιτς λέγανε ότι στηρίζει μόνο τους Σέρβους και άφησε τον Ιβιτς στο ματς με τον Ατρόμητο στον πάγκο. Αντε και μια μέρα θα μετράμε τα επαγγελματικά πρωταθλήματα και στη στατιστική θα έχει δύο κολόνες. Από τη μία θα γράφει «Μπάγεβιτς», από την άλλη «Ολοι οι άλλοι». Και μη ρωτάτε σε ποια κολόνα θα υπάρχει ο μεγαλύτερος αριθμός...