Ο... επικίνδυνος Σέρα Φερέρ

Την προηγούμενη εβδομάδα είχα γράψει ότι ο Φερέρ οδήγησε την ΑΕΚ στην πρώτη ήττα της στο πρωτάθλημα όχι γιατί κατ' ανάγκη έκανε λάθος επιλογές, αλλά επειδή αγχώθηκε χωρίς λόγο στο ματς με τον Ηρακλή και προχώρησε σε κινήσεις πανικού. Χθες οδήγησε την ΑΕΚ στη δεύτερη ήττα μόνος του. Οχι απλώς αγχώθηκε, όχι απλώς φοβήθηκε, αλλά τα έκανε τόσο μούσκεμα όσο δεν τα έχει κάνει προπονητής σε ντέρμπι τα τελευταία χρόνια. Και μάλιστα πριν καν αρχίσει το ντέρμπι.

Κατ’ αρχάς, επέλεξε ένα άλλο, νέο σύστημα, τύπου 4-5-1. Δεύτερον, έβαλε δεξί μπακ ένα στόπερ προφανώς για να σταματήσει τα πολύ γρήγορα ακραία χαφ του Παναθηναϊκού, τα οποία επίσης ο Φερέρ φανταζόταν ότι θα έπαιζαν πάνω στη γραμμή... Ολα αυτά ο Καραγκούνης και ο Δημούτσος, όπως ασφαλώς ξέρει ο Φερέρ, δεν τα κάνουν ούτε στο PlayStation. Ο Ισπανός αφαίρεσε και τον Μπλάνκο από την αρχική σύνθεση και ανεξάρτητα από το αν είπε στους παίκτες του «πάμε να νικήσουμε», επί της ουσίας τους είχε ξεκαθαρίσει ότι «παιδιά η ισοπαλία μάς κάνει γιατί μένουμε κορυφή». Οποιος παίζει για το «Χ» συνήθως χάνει και ο Φερέρ έχασε. Εχασε γιατί αλλοίωσε την εικόνα της ομάδας του, γιατί δεν χρησιμοποίησε το πλεονέκτημά της σε σχέση με τον Παναθηναϊκό, που είναι τα ακραία μπακ της, έχασε γιατί έδωσε στους παίκτες του ΠΑΟ να καταλάβουν ότι η ΑΕΚ ήρθε για να κάτσει πίσω. Επιπλέον, ο Φερέρ κατάφερε να εμφανίσει στον αγωνιστικό χώρο μία ομάδα που ήταν λιγότερο φρέσκια από αυτή του Παναθηναϊκού, που έπαιζε την Πέμπτη το βράδυ στην Κοπεγχάγη.

Κατά την άποψή μου και ο Πεσέιρο έκανε λάθος στο αρχικό σχήμα, αλλά είχε τουλάχιστον ένα σχέδιο. Να βάλει όσο το δυνατόν λιγότερους παίκτες από αυτούς που έπαιξαν στην Κοπεγχάγη. Εβαλε λοιπόν Μάντζιο και «Σάλπι». Και επειδή μετά το αποτέλεσμα κρινόμαστε όλοι, εγώ πριν από το αποτέλεσμα έλεγα ότι η επιλογή του Μάντζιου ήταν λανθασμένη, όπως έλεγα ότι η επιλογή να μην παίξει ο Ιβανσιτς ήταν επίσης λανθασμένη. Το ότι ο Μάντζιος πέτυχε... ενάμισι γκολ δικαιώνει τον Πεσέιρο. Η παρουσία του Ν' Ντόι και του Ιβανσιτς στο διάστημα που έπαιξαν ίσως και να δικαίωνε εμένα, αν είχαν ξεκινήσει από την αρχή. Ο Πεσέιρο, κατά την άποψή μου, έκανε ένα ακόμα χοντρό λάθος, το οποίο έκρυψε η αποβολή του Δέλλα. Οταν μία ομάδα που κερδίζει κάνει και τις τρεις αλλαγές μέχρι το 67', παίρνει πολύ μεγάλο ρίσκο. Ενας τραυματισμός να υπάρξει και μένεις με δέκα. Μία αποβολή να υπάρξει στην άμυνα και δεν έχεις αντικαταστάτη για τον αμυντικό που έφυγε. Οπως έγινε όταν αποβλήθηκε ο Σέριτς και άρχισαν οι αλχημείες. Και φανταστείτε τι αλχημείες θα είχαμε αν αντί για το αριστερό μπακ έπαιρνε κόκκινη κάποιο στόπερ ή ακόμα χειρότερα ο τερματοφύλακας.

Σε γενικές γραμμές ο Πεσέιρο κέρδισε τη μάχη των πάγκων διότι ο Φερέρ «εγκλημάτησε» σε βάρος της ομάδας του. Ο Πορτογάλος ούτε φοβήθηκε ούτε έκανε τίποτα εξτρίμ κόλπα. Απλώς ρίσκαρε με τις αλλαγές και αποφάσισε να ξεκουράσει κάποιους ποιοτικούς παίκτες του και δικαιώθηκε γι' αυτό με βάση το αποτέλεσμα.