Συγγνώμη, αλλά... θα το ξανακάνουμε

Οσοι έχουν μνήμη δυνατή, θα θυμούνται ότι βίντεο σαν αυτό της περασμένης Κυριακής έχει εμφανιστεί στο ΟΑΚΑ και στο πρόσφατο παρελθόν. Τότε σατίριζε όχι μόνο τον Ολυμπιακό, αλλά και τις υπόλοιπες ομάδες της Α1, με χιούμορ και αισθητική βουτηγμένα στη φτήνια. Αν δεν απατώμαι, το προσβλητικό κλιπ είχε προβληθεί πριν από έναν αγώνα με το Μαρούσι. Διαμαρτυρήθηκαν περισσότεροι από ένας. Ο επίσημος Παναθηναϊκός υποχρεώθηκε να ζητήσει συγγνώμη. Οταν λέμε «συγγνώμη», είθισται να εννοούμε ότι παρόμοιο ολίσθημα δεν πρόκειται να επαναληφθεί.

Ωστόσο, «στην Ελλάδα του 2007 τα πάντα επιτρέπονται και τα πάντα απαγορεύονται». Δανεισμένος ο αφορισμός από τη χθεσινή ανακοίνωση του τμήματος μάρκετινγκ της ΚΑΕ Παναθηναϊκός. Ανακοίνωση συγγνώμης; Οχι δα. Ανακοίνωση θρασύτατης διαμαρτυρίας, για την... άδικη μεταχείριση, από «το σύνολο του αθλητικού Τύπου». Προφανώς δεν περιλαμβάνονται σε αυτό οι εφημερίδες που έγραφαν το πρωί της Δευτέρας για «πίπες», για «ηδονές», συγχέοντας ανεπανόρθωτα το πράσινο με το ροζ.

Τα ίδια, θα μου πείτε, κάνουν και... οι άλλοι. Πράγματι. Η εμπνευσμένη σάτιρα του αθλητικού Τύπου δεν γνωρίζει από χρώματα.

Ηταν, λέει, αθώα σάτιρα. Σιγά μην το έφτιαξε και ο Λαζόπουλος το επίμαχο κλιπάκι της περασμένης Κυριακής. Εάν αυτά συνέβαιναν στη δικομανή Αμερική ή οπουδήποτε αλλού υπάρχουν νόμοι και κανονισμοί (που να εφαρμόζονται κιόλας...), το κατά τ' άλλα δραστήριο και φιλόδοξο τμήμα μάρκετινγκ του πρωταθλητή Ευρώπης θα έτρεχε τώρα πανικόβλητο για να αποφύγει τις μηνύσεις. Οποιος αποκαλεί δημόσια έναν άνθρωπο «καραγκιόζη», κινδυνεύει να θεωρηθεί αυτουργός λόγω -ή έργω, στη συγκεκριμένη περίπτωση- εξύβρισης.

«Να είστε καλοπροαίρετοι», καλεί εκείνους που θίχτηκαν και όσους ουδέτερους καυτηρίασαν η ανακοίνωση του Παναθηναϊκού. Πού θα βρεθεί καλή προαίρεση εάν απαντήσει με παρόμοια «σάτιρα» ο Ολυμπιακός στο ντέρμπι του β' γύρου; Ή, για να μιλήσω με απτά παραδείγματα, πόσο διασκέδασε ο επίσημος Παναθηναϊκός με τις γελοιότητες του Ολυμπιακού σε εκείνο τον 5ο τελικό που δεν έγινε ποτέ, το 1993, με τις κότες και τις στριπτηζούδες; Τα ίδια έλεγαν και τότε ο σημερινός υφυπουργός Αθλητισμού και οι συν αυτώ. «Καλοπροαίρετη σάτιρα». Θα τη ζήλευαν και οι Μόντι Πάιθον.

Μου αρέσει το χιούμορ της εξέδρας όταν ξεφεύγει από τη χυδαιότητα. Γελάω πολύ όταν ακούω κάποιο αστείο σύνθημα, άσχετα με τον χρωματισμό και την προέλευσή του. Αλλά η γραμμή που χωρίζει τη σάτιρα από τον χλευασμό είναι πολύ λεπτή και δυσδιάκριτη για ανθρώπους που ζουν εκ των ένδον τον πρασινοκόκκινο φανατισμό. Το τελευταίο που χρειαζόμαστε είναι ενέργειες που πυροδοτούν την οργή των χούλιγκανς, ντυμένες μάλιστα με επίσημο μανδύα. Ο Γκέρσον και ο Ελληνιάδης αύριο-μεθαύριο θα ξεχάσουν το προσβλητικό βίντεο. Οι βάρβαροι της κερκίδας μπορεί να το θυμούνται χρόνια.

«Ανθρωποι που δεν περνούν ούτε έξω από γήπεδο μπάσκετ έχυσαν κιλά μελάνης», διαμαρτύρεται το τμήμα μάρκετινγκ του Παναθηναϊκού. Ας αρχειοθετήσει και αυτή την ένσταση, από κάποιον που μπαινοβγαίνει στα γήπεδα εδώ και 25 χρόνια. Και ας θυμηθεί, ότι με το βίντεο της Κυριακής δεν γέλασε στο ΟΑΚΑ κανείς.