Barcelona: mes que un club

Στην αντίληψη πολλών το ποδόσφαιρο δεν πρέπει να εμπλέκεται με την πολιτική, λες και το ποδόσφαιρο είναι μία κοινωνική δραστηριότητα που αναπτύσσεται και εξελίσσεται in vitro. Η άποψη αυτή είναι προφανώς αστήρικτη, αφού η πολιτική επηρεάζει τα πάντα. Πάρα πολλές ομάδες, ιδίως στο εξωτερικό, έχουν αναπτύξει σοβαρή κοινωνική δράση.

Αυτή η κοινωνική δράση μπορεί να εκτείνεται από την οικονομική βοήθεια με τη μορφή υποτροφιών (ή οποιαδήποτε άλλη μορφή) μέχρι την υποβοήθηση της ομαλής ένταξης μεταναστών στην τοπική κοινωνία. Ακόμα και η πιο απλή μορφή κοινωνικής παρέμβασης, όπως η οργάνωση μιας μέρας εθελοντικής αιμοδοσίας, συνιστά πολιτική παρέμβαση.

Μία ομάδα, που παρά τα όσα πιστεύουν πολλοί δεν είναι μία απλή ανώνυμη εταιρεία, σε αυτούς τους καιρούς, που το ποδόσφαιρο δίνει προτεραιότητα στην οικονομική διάσταση του παιχνιδιού, συνεχίζει να διατηρεί εκείνα τα χαρακτηριστικά που συνοδεύουν το μότο που συνοδεύει το όνομά της. Είναι η Μπαρτσελόνα, mes que un club (κάτι περισσότερο από μία ομάδα).

Πριν από λίγες μέρες και πιο συγκεκριμένα στις 26 του περασμένου μήνα, ο πρόεδρος της Μπάρτσα, συνοδευόμενος από μία αντιπροσωπία της ομάδας που αποτελούσαν διοικητικά στελέχη και κάποιοι ποδοσφαιριστές, εγκαινίασε ένα πρότυπο κέντρο για τον αθλητισμό και την εκπαίδευση παιδιών. Το κέντρο, του οποίου την κατασκευή και τη λειτουργία χρηματοδοτεί εξ ολοκλήρου η ισπανική ομάδα, βρίσκεται στην πόλη Ρίτσαρντ Τολ, στον Βορρά της Σενεγάλης, 550 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα της χώρας, Ντακάρ.

Ο σκοπός του κέντρου, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Μπάρτσα, Χουάν Λαπόρτα, δεν είναι να βρεθεί ο επόμενος Ετό ή ο επόμενος Ντρογκμπά. Στόχος του κέντρου είναι να δοθεί η δυνατότητα στα μη προνομιούχα παιδιά της αφρικανικής αυτής χώρας να αποκτήσουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, τη βασική περίθαλψη -αφού το κέντρο προσφέρει και πρωτοβάθμια ιατρική φροντίδα- και παράλληλα να μπορέσουν να κοινωνικοποιηθούν καλύτερα μέσα από τις αθλητικές δραστηριότητες και ειδικά το ποδόσφαιρο.

Η ίδρυση του κέντρου, που είναι το δεύτερο αυτής της μορφής που ιδρύει η Μπαρτσελόνα μετά το πρώτο που ίδρυσε πέρυσι στην Αργεντινή, διαφοροποιείται από τις κλασικές ποδοσφαιρικές ακαδημίες που ιδρύουν οι μεγάλοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι σε όλο τον κόσμο. Είναι ενταγμένο στον σχεδιασμό που γεννήθηκε από τη συνεργασία της ισπανικής ομάδας με τον ΟΗΕ και πιο συγκεκριμένα με τη UNICEF, για την καταπολέμηση της φτώχειας και την επίτευξη των στόχων που έθεσαν τα Ηνωμένα Εθνη μέχρι το 2015, με το πρόγραμμα «ανάπτυξη στη νέα χιλιετία».

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της UNICEF, στη Σενεγάλη υπάρχουν περισσότερα από 100 χιλιάδες παιδιά που γυρνούν στους δρόμους ζητιανεύοντας, χωρίς να πηγαίνουν σχολείο. Πολύ συχνά ο τρόπος ζωής τους και η διατροφή τους τα καθιστούν πολύ ευάλωτα στις ασθένειες. Στο κέντρο που ίδρυσε η Μπάρτσα υπάρχουν ισλαμιστές δάσκαλοι, αφού το Ισλάμ είναι η επικρατούσα θρησκεία στην περιοχή.

Το Τολ, που είναι μία πόλη 160 χιλιάδων ανθρώπων, μαστίζεται από τη φτώχεια και καλωσόρισε την πρωτοβουλία της Μπαρτσελόνα, η οποία δύο χρόνια πριν είχε ιδρύσει και χρηματοδοτήσει ένα κέντρο υγείας στη συγκεκριμένη πόλη. Το κόστος των εγκαταστάσεων του κέντρου ξεπέρασε τις 130 χιλιάδες ευρώ και είναι το πρώτο από μία σειρά ανάλογων κέντρων που θα ιδρύσει ο ισπανικός σύλλογος στην Αφρική.

Να υπενθυμίσω ότι η Μπάρτσα για μία τετραετία ακόμα θα διαφημίζει στις φανέλες της τη Unicef. Ομως, δεν πρόκειται να γεμίσει με ευρώ το ταμείο της. Το αντίθετο θα συμβεί. Η ισπανική ομάδα θα προσφέρει κάθε χρόνο στη Unicef ένα ποσό που θα ισούται με το 0,7% των ετήσιων ακαθάριστων εσόδων της. Ποσό που μπορεί να φτάνει το 1,5 εκατομμύριο ευρώ ετησίως.

Επίσης, από το 1994 η Μπάρτσα ίδρυσε ένα πολιτιστικό ίδρυμα με την ονομασία Fundacion Futbol Club Barcelona και, όπως αναφέρεται στο καταστατικό του, σκοπός του είναι η προαγωγή της αθλητικής, πολιτιστικής και κοινωνικής διάστασης του αθλητικού συλλόγου της Μπαρτσελόνα. Το ίδρυμα αυτό, που χρηματοδοτείται από τα έσοδα του συλλόγου και από δωρεές, έχει ρίξει το βάρος του κυρίως στη φιλανθρωπική δράση και δικαιώνει αυτό που είναι η Μπάρτσα. Κάτι περισσότερο από ένας ποδοσφαιρικός σύλλογος.

Περί ικοδομών κε Μεσογιακόνε...

Ομολογό ότη ώντος είμε αναμεμηγμενομπλεγμένος στο ζήτημα τον Μεσογιακόνε μέχρις τα μπούνια, καθόσον είνε γνωστό της πάσοι ότι στις ελέφθερες όρες μου ασχολούμε με εργολαβικά ζητήματα λόγο του χόμπη που έχο με τις ικοδομές.

Η ανατοληκές περιοχές, οι παραθαλάσιες κυρίος της Ατικής, είνε τιγκαρησμένες με δικά μου δημηουργύματα που ιπσόθηκαν εν μία νιχτί, χάρη σε ιδικήν τεχνογνοσήαν ανέγερσης που κατέχο αποκλυστικός, όστε να γίνετε ο πελάτης παρακάμπτον πολεοδομήες κε αστυνομουνίες, μετά εφκολίας.

Η ιδική τεχνογνοσήα που είμε κατέχον οφίλετε σε ιδικήν ράτσαν τσιμέντου, προσοπικής μου επινωύσεος, που είνε πήζον κε στεγνόνον αφτομάτος εις το φος της νυχτός. Επίσις, είμε έχον εχτεταμένες γνοριμίες εις άπαντα τα πολεοδομικά κέντρα, όστε να γίνετε δινατή η διεφκόλινση του πελάτη, με μήαν μικράν επυβάρυνσην, καλύφτουσα ίσα ίσα το κόστος τον χαρτοσήμονε.

Η ανεγερστική-ικοδομική, η ετερήα η οπήα έχη την τημή να είμε ιδιοχτήτης της, κατέχη εικοσιπενταετή πήρα στον σχετικό κλάδο έχουσα πάρη δουληές σε περιοχές Πόρτο Ράφτη, Λούτσα, άνω κε κάτο, Λεγρενά, δίπλα αρχεολογικού χόρου, Καλήβια, Κερατέα, Ντράφι, λίγο Οροπό, Μάντρα, Αλεποχόρι, Πόρτο Κατσίκι κε Πόρτο σουβλάκι, ορηνόν Ασπρόπηργον, Ζεφήρη, Γεροβουνό κε Ανο Νέα Λιόσα, άπασες εντός σχεδίου κε νόμημες όσο γίνετε περισότερον κε όσον είνε φυσυκόν, εφικτώς.

Ημην μετέχον κε σε μεγάλας κυνοπραξίας που έκαναν μεγάλες επητυχίες εις εκσοτερικόν κε επίσις είμε μετέχον κε σε ρόλον συνβουλεφτικόν εις οργανοτικήν επιτροπή ανέγερσης οικοδομικόν δουληόν εις Πεκήνον. Είμε νομίζον, ότι γίνετε εφκόλος αντιληφτόν από τους αναγνόστας, ότη έχο εφθίνην μεγάλην για έγγερη παράδοσην των γηπέδον τον Μεσογιακόνε και επίσης πιστέβο εις βοήθεια της πολιτίας για ακσιοποίησιν μεγάλης δασόδους εχτάσεος εβρισκομένης κοντά σε Βόλον κε Λάρισα ονομαζούμενης Πήλιον.

Κατόπιν επησταμένης και επιτόπιας μελέτης είμε υπέφθυνος δηλόνων ότι τα οικόπεδα εις ος ανο περιοχήν ακσίζουν χρυσάφη κε πρέπει η υπεφθινος πολιτεία να ενεργίσει πάραφτα για αρση τυχον εμποδίον, όπος αποχαρακτηρισμή εχτάσεον για να χτίσο φιλοξενικάς μονάδας για τουρίστες εισρέβοντες ενόπση μεσογιακόνε. Αλλά περί τούτου θα επανέλθο συντόμος με γαμιστεράς προτάσεις.
Dr. Μητσάρας Φουρκέτας

Ασφάλεια vs ελευθερίας

Μόνο και μόνο η άποψη του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κ. Σανιδά, ότι όσοι, τυχόν, έχουν αντίθετη άποψη με τη γνωμοδότησή του για τη χρήση των καμερών από την Αστυνομία επικροτούν ή ανέχονται τα επεισόδια, είναι αρκετή για να μας δώσει μία ιδέα για το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένη η δικαιοσύνη των δικτατόρων. Ο κ. εισαγγελέας με τη γνωμοδότησή του αποκαλύπτει τη ζημιά που έγινε στον χώρο της Δικαιοσύνης με την κομματικοποίησή της. Τώρα έχουμε Δικαιοσύνη στην υπηρεσία της κυβέρνησης. Θυμίζω δύο περιστατικά. Οταν εγκαταστάθηκαν οι κάμερες, μας βεβαίωναν σε όλους τους τόνους ότι θα χρησιμεύσουν μόνο για τη ρύθμιση της κυκλοφορίας. Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων δύο φορές διαπίστωσε ότι οι αστυνομικές αρχές χρησιμοποιούσαν, παρανόμως, τις κάμερες για την παρακολούθηση διαδηλωτών. Κανείς δεν έχει μάθει πόσο συχνά οι αστυνομικές Αρχές παρανομούν στη χρήση των καμερών, αν έχουν αρχείο με διάφορα στιγμιότυπα από διαδηλώσεις ή αν σε αυτό το υλικό μπορούμε να έχουμε πρόσβαση και εμείς, όταν θέλουμε να καταγγείλουμε φαινόμενα αστυνομικής βαρβαρότητας. Το πρώτο βήμα για την ποινικοποίηση της διαφωνίας έγινε. Αντε με το καλό και στην ποινικοποίηση της σκέψης.