Αγοράζει χρόνο για να βρει λύσεις

Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ έβγαλαν την Κυριακή στο γήπεδο της Τούμπας ένα πανό που έγραφε «Κωστάκη, ρίξε μας στη Δ' Εθνική να δούμε ποιος θα πέσει». Η αναφορά στον πρωθυπουργό ήταν τόσο επιθετική, ώστε κάποια κυβερνητικά στελέχη επισήμαναν στον Θοδωρή Ζαγοράκη ότι η αντιπαράθεση με την πολιτεία είναι λάθος δρόμος. Μαθαίνω ότι την περασμένη Κυριακή έγινε και μια συνάντηση μετά το ματς, στην οποία πρυτάνευσε η λογική «οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους». Ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ είπε ότι δεν θέλει να γίνει εχθρός με κανέναν και απλώς υπενθύμισε τα αιτήματά του. Χθες, για να φανεί και εμπράκτως ότι η ΠΑΕ ΠΑΟΚ δεν θέλει πόλεμο με κανέναν, υπέγραψε τη σχετική πολυσυζητημένη ρύθμιση και θα πληρώσει τις προβλεπόμενες από αυτή δόσεις για το ποσό του 1,9 εκατομμυρίου ευρώ που αντιστοιχεί στα βεβαιωμένα χρέη.

Ρεπορτάζ

Επειδή η ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα ώστε να την προσπερνάμε με απλές τοποθετήσεις υπέρ ή κατά του ΠΑΟΚ (ή υπέρ ή κατά του κράτους, το ίδιο ακριβώς είναι), έψαξα χθες να δω τι προβλέπει ο νόμος –ο νόμος στην προκειμένη περίπτωση είναι η ρύθμιση που έφτιαξε για το χατίρι του ΠΑΟΚ ο Γιώργος Ορφανός. Εκεί, λοιπόν, ανακάλυψα ότι το αίτημα του ΠΑΟΚ να μπει τώρα για τα βεβαιωμένα χρέη και να βάλει σε αυτή τη ρύθμιση όσα στη συνέχεια τελεσιδικήσουν δεν είναι άτοπο: θα 'λεγα ότι απλώς εκφράζεται λίγο άστοχα. Στην προκειμένη περίπτωση ο νόμος δίνει στην ΠΑΕ το συγκεκριμένο δικαίωμα, με έναν όμως όρο που στη συζήτηση μέχρι τώρα δεν είχε γίνει κατανοητός. Η ρύθμιση προβλέπει ότι αν ο ΠΑΟΚ χάσει υπόθεση στο δικαστήριο, θα πρέπει να πληρώσει για το νέο βεβαιωμένο χρέος όλα τα χρήματα που θα πλήρωνε αν είχε βάλει στη ρύθμιση το χρέος μέχρι τις 31 Οκτωβρίου. Προσοχή: ο νομοθέτης δεν ζητάει από την ΠΑΕ να πληρώσει όλα τα χρήματα του χρέους, αλλά το ποσό που σε δόσεις θα πλήρωνε αν είχε ρυθμίσει το χρέος στις 31 Οκτωβρίου και μέχρι την ημέρα έκδοσης της απόφασης. Θα χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμα για να γίνει το πράγμα κατανοητό. Αν ο ΠΑΟΚ είχε ρυθμίσει ένα χρέος της τάξης των 12 εκατομμυρίων ευρώ, θα 'πρεπε να πληρώνει σε δόσεις 100 χιλιάδες ευρώ τον μήνα, αρχής γενομένης από τον Νοέμβριο. Αν προσφύγει γι' αυτό στο δικαστήριο και χάσει έπειτα από δέκα μήνες την υπόθεση, θα πρέπει να πληρώσει 100.000 ευρώ επί 10 (δηλαδή τις απλήρωτες λόγω προσφυγής δόσεις), ίσον 1.000.000 ευρώ ακατέβατα! Οπως καταλαβαίνει εύκολα κανείς, ο νομοθέτης της ρύθμισης δίνει τη δυνατότητα στον ΠΑΟΚ να κερδίσει χρόνο, αλλά ταυτόχρονα του λέει και να προετοιμαστεί ώστε κάποια στιγμή να είναι σε θέση να πληρώσει για τη διευκόλυνση. Εξυπακούεται πως στην προκειμένη περίπτωση όσο περισσότερο καθυστερήσουν τα δικαστήρια τόσο πιο πολλά θα είναι τα χρήματα που κάποια στιγμή θα κληθεί να καταβάλει cash ο ΠΑΟΚ!

Δυσκολία

Αυτό το γεγονός νομίζω ότι στάθηκε αιτία ενός επικοινωνιακού μικροπανικού στον ΠΑΟΚ. Οι άνθρωποι του Ζαγοράκη, που στελεχώνουν την ΠΑΕ, βρέθηκαν μπροστά σε μια αληθινή ηθική δυσκολία. Μην ξεχνάμε ότι όλοι τους είναι μέλη μιας προσωρινής διοίκησης. Αν δεν μπορέσουν να βάλουν τάξη στο χάος, το πολύ πολύ να φύγουν. Δεν είναι, όμως, ανέντιμοι, ούτε τυχοδιώκτες και επ' ουδενί δεν θέλουν να κερδίσουν αυτοί χρόνο για να κάνουν το κομμάτι τους και την ίδια στιγμή να προετοιμάσουν μια «καυτή πατάτα» για τον επόμενο. Την ίδια στιγμή οι διοικούντες την ΠΑΕ μετρούν και τους φίλους τους. Προφανώς τα όσα ζητούν μπορεί να κριθούν υπερβολικά ή και παράλογα, όμως το θέμα δεν είναι οι απαιτήσεις της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, είναι τι θα κάνει η πολιτεία: για την ώρα το κράτος απαντάει με σιωπή. Δεν αποκλείω κάποιοι να είδαν και την υπογραφή της ρύθμισης με ανακούφιση. Το αξίωμα του Μάκη («ο επόμενος πληρώνει τον προηγούμενο») βρίσκει εφαρμογή και για το κράτος…

Αυτονόητο

Κάποιος θα πει ότι το κράτος οφείλει να κάνει το αυτονόητο, δηλαδή να επιδιώξει την πτώχευση της ΠΑΕ, αν αυτή δεν συνετιστεί με τις επιταγές του. Η θέση είναι ενδιαφέρουσα, μόνο που κάποιος κρατικός παράγοντας θα πρέπει να την πάρει πάνω του και να την ανακοινώσει δημόσια. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον σε αυτή την περίπτωση να δούμε και την αντίδραση της ομάδας και την αντίδραση της κοινής γνώμης. Αν υπάρχει υπουργός να πάρει το ρίσκο, καλώς να το κάνει.

Κάλεσμα

Για την ώρα, πάντως, άλλα πράγματα γίνονται. Πριν από λίγες μέρες ο ΠΑΟΚ κάλεσε τους βουλευτές Θεσσαλονίκης για να τους παρουσιάσει τις θέσεις του. Κάποιοι, ειδικά από τη μαχόμενη Αριστερά, δεν πήγαν, προτιμώντας το κρυφτούλι, που είναι και ωραίο σπορ, αν και όχι τόσο αριστερό. Υποθέτω ότι θα κάνουν επερωτήσεις με την ασφάλεια της κάλυψης της αστικής Βουλής. Από αυτούς που πήγαν κανείς δεν μίλησε για υπερβολικές απαιτήσεις της ΠΑΕ και κανείς δεν υπερασπίστηκε το Υπουργείο Οικονομικών ή την εφορία! Πώς, λοιπόν, όταν οι ίδιοι οι βουλευτές δεν έχουν το κουράγιο να υποστηρίξουν δημόσια την προβλεπόμενη νομιμότητα, υπάρχει απαίτηση από τον ΠΑΟΚ ή τους οπαδούς του να μην έχουν απαιτήσεις;

Υποκρισία

Να δείτε που θ' αρχίσω να τρέχω με τη «Θύρα 4» και να ζητάω διαγραφή χρεών. Τόση υποκρισία δεν την αντέχω…

Περί ψυχώσεων (μέρος 2ο)

Μου γράφει με αφορμή την ισοπαλία του Ολυμπιακού με τον Εργοτέλη ο φίλος Αντώνης Οικονόμου: «Είναι φορές που η αυστηρά τεχνική ανάλυση μιας κατάστασης αρκεί είτε για να την εξηγήσεις εκ των υστέρων είτε για να ανατρέξεις στην ιστορία της και να τεκμηριώσεις σχολαστικά όλα τα βήματα που προηγήθηκαν για να φτάσουμε έως εδώ. Επειδή, όμως, κάτι τέτοιο μπορεί να είναι επιτυχές μόνο σε εργαστηριακές συνθήκες, όταν πρόκειται για κάτι που δεν συντελείται σε αποστειρωμένο και κλειστό περιβάλλον η ανάλυση αυτή, αν και αναγκαία, δεν επαρκεί.

Ναι, ο Ολυμπιακός δεν έχει αξιόπιστο πάγκο και επομένως ο διπλός στόχος (καλή πορεία στην Ευρώπη, πρωτάθλημα ξανά στον Πειραιά) είναι πολύ δύσκολος.

Ναι, το ρόστερ έμεινε ημιτελές το καλοκαίρι και χρειάζεται ένας στόπερ επιπέδου και κάποιες αξιόπιστες προσθήκες παικτών ικανών να αντικαταστήσουν τον Γκαλέτι και τον Λεντέσμα.

Ναι, ο Ολυμπιακός πρέπει επιτέλους (!) να μάθει να αμύνεται κ.λπ.

Αλλά σ' αυτό το μέχρι χθες τουλάχιστον σχιζοειδές "ερυθρόλευκο" σύμπαν η απεμπλοκή από τις δύο εμμονές (του εγχώριου τίτλου και της συντριβής του προαιώνιου εχθρού) και την καταραμένη ψύχωση (της πρώτης εκτός έδρας νίκης στο Τσάμπιονς Λιγκ) έμοιαζε (επιτέλους!) σε όλους φέτος ως ο ώριμος εκ των ων ουκ άνευ όρος για να πάει η ομάδα ένα βήμα παραπέρα.

Η αρχή της χρονιάς φέρθηκε στους οπαδούς του Θρύλου γενναιόδωρα. Καλή μπάλα και θέαμα, νίκη στη Βρέμη, μεγάλη εμφάνιση στη Μαδρίτη και -6 στο ελληνικό πρωτάθλημα. Και μάλιστα χωρίς φανφάρες και άμετρη δημιουργία προσδοκιών. Μου θύμισε την πρώτη χρονιά του Μπάγιεβιτς: κύριος στόχος, να φτιαχτεί ομάδα και μετά βλέπουμε. Ποια καλύτερη συγκυρία για να μετατοπισθούν οι εμμονές στα "κιτρινόμαυρα" και τα "πράσινα" χαρακώματα και η ιασθείσα από το... γερμανικό σοκ ψύχωση να μη βαραίνει πλέον την ψυχή του κάθε γαύρου.

Αν είναι μια αποτυχία στην Κρήτη να μας οδηγήσει πάλι στα ίδια και τα ίδια, καλύτερα να παραιτηθούμε από τώρα, που είναι νωρίς, από τον καινούργιο δρόμο και να επιστρέψουμε στα... γνωστά. Για να μη σπαταλάμε τσάμπα και τον χρόνο μας. Αλλά συγγνώμη, σύντροφοι, από μια τέτοια οπισθοδρόμηση επιτρέψτε μου να μην... πάρω!».

Προσυπογράφω…