Λίγη σοβαρότητα πριν μας κάψει ο Θεός

Διάβασα σε χθεσινό δελτίο Τύπου ποια θα είναι τα θέματα του αυριανού Δ.Σ της Σούπερ Λίγκας. Εκανα και πλάκα με τον Αντώνη στο ράδιο. Επειδή καλή είναι η πλάκα, αλλά δουλειά μας είναι να βάζουμε σε κάθε ευκαιρία και κάποια ζητήματα στους υπευθύνους του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, δράττομαι της ευκαιρίας να προσθέσω μερικά θέματα στην ατζέντα.


Για το ζήτημα των τιμών που μπαίνουν στα εισιτήρια για τους οπαδούς των φιλοξενούμενων ομάδων καλά κάνουν και προβληματίζονται. Θα ήταν ορθότερο ο προβληματισμός όμως να αφορά γενικότερα την πολιτική για τα εισιτήρια. Οι τιμές είναι τσιμπημένες σε σχέση με το θέαμα και η συνήθεια μερικών ομάδων να μη δημοσιεύουν στις εκκαθαρίσεις τον αριθμό των διαρκείας εισιτηρίων απαράδεκτη. Προχθές διάβασα ότι δηλώθηκαν 34.000 εισιτήρια στα οκτώ ματς: πρόκειται για ένα μεγαλοπρεπέστατο ψέμα που αδικεί το πρωτάθλημα, του οποίου την εικόνα η Σούπερ Λίγκα πρέπει πρώτιστα να φροντίζει. Εχω κόλλημα με αυτές τις λεπτομέρειες γιατί πιστεύω ότι από αυτές προκύπτουν κρίσεις: πώς μπορεί π.χ. το φίλαθλο κοινό να πάρει στα σοβαρά εταιρείες που δηλώνουν ψευδή στοιχεία; Και πώς γίνεται ο ΟΠΑΠ π.χ. να δικαιολογήσει φαραωνικές χορηγίες για ένα πρωτάθλημα στο οποίο συμμετέχουν ομάδες που δηλώνουν ότι παρακολουθούν το σύνολο των αγώνων τους ελάχιστοι άνθρωποι;

Διάταξη

Διαβάζω επίσης ότι στην ημερήσια διάταξη υπάρχει πάλι το θέμα της διαιτησίας, για το οποίο είχε (λέει) χθες μια συνάντηση ο πρόεδρος της Σούπερ Λίγκας, Γιάννης Βαρδινογιάννης, με τον πρόεδρο της ΕΠΟ, Βασίλη Γκαγκάτση. Η συζήτηση αυτή μου θυμίζει την ιστορία του μικρού τσομπάνη του οποίου ο λύκος τελικά έφαγε τα πρόβατα. Κάθε τόσο μαζεύονται και συζητάνε μεταξύ τους για τη διαιτησία, την οποία διοικεί και εποπτεύει άλλος! Πέρυσι είχαν τρία αιτήματα και τους ικανοποιήθηκε το ένα. Αντί να πουν στον Γκαγκάτση «όλα ή τίποτα», δέχτηκαν τα ψίχουλα που τους πέταξε. Οταν ο Ψυχομάνης ακύρωσε ουσιαστικά την πρωτοβουλία τους (υποβιβάζοντας τον Μπίκα που οι ίδιοι εκλέξανε σε απλό μέλος της ΚΕΔ και βγάζοντας ο ίδιος τους πίνακες των παρατηρητών) δεν είχαν ούτε καν το κουράγιο να ζητήσουν εξηγήσεις. Σήμερα, λέει, πάλι θα συζητήσουν. Με ποιον άραγε; Και γιατί συζητάνε μεταξύ τους πράγματα που οι ίδιοι οι εκπρόσωποί τους δεν τολμάνε να βάλουν στο Δ.Σ. της ΕΠΟ, που είναι και αρμοδιότερο;

Κάψιμο

Οχι ότι δεν υπάρχουν θέματα προς συζήτηση. Τον τελευταίο μήνα τοποθετήθηκαν δύο φορές σε ματς διαιτητές που στην καθημερινότητά τους αντιμετώπιζαν δράματα. Το ότι οι διαιτητές αυτοί δεν δήλωσαν κώλυμα είναι η μία όψη του προβλήματος -η άλλη είναι ότι αυτός που τους ορίζει υπήρξε ανενημέρωτος ή επιπόλαιος. Θα τον καλέσουν για εξηγήσεις; Πότε; Σοβαρά πιστεύουν στη Σούπερ Λίγκα ότι θα αλλάξει κάτι στη διαιτησία και θα γίνει καλύτερη όταν οι άνθρωποι που τη διοικούν παραμένουν ίδιοι; Αν το πιστεύουν, ας σταματήσουν να ασχολούνται: αφού έχουν εμπιστοσύνη στο Γκαγκάτση, θα τα φτιάξει όλα αυτός. Αν πάλι δεν του έχουν εμπιστοσύνη, ας το πουν. Ολα τα υπόλοιπα, σόρι, αλλά είναι μπούρδες. Και προκαλούν το ίδιο γέλιο στο πανελλήνιο όπως αυτό που έβαλαν όσοι την Κυριακή είδαν τον Τζώρτζογλου να επιτίθεται στον Βασσάρα κι άκουσαν τον Σολδάτο να κάνει παράπονα. Θα μας κάψει ο Θεός!

Ασάφειες

Διαβάζω ότι θα συζητήσουν και για τον ΚΑΠ: υπέροχη συζήτηση. Βρίσκω λίγο υποκριτικό να συζητάς τον Κανονισμό Αγώνων Πρωταθλήματος μιας ομοσπονδίας χωρίς καταστατικό, αλλά ας πούμε ότι είναι χρήσιμο. Απορώ, όμως, τι θα πουν. Αυτή την εβδομάδα με το θέμα της Βέροιας αποδείχτηκε για μία ακόμα φορά πως στην Ελλάδα πιο πολύ από τον κανονισμό μετράει το νταραβέρι. Η Βέροια έκανε στο ματς Κυπέλλου με την Πρέβεζα μια διαπιστωμένη παρατυπία. Την παραδέχτηκαν πρώτοι οι παράγοντές της, που έδιωξαν γι' αυτό τον προπονητή Δημήτρη Καλαϊτζίδη. Δεκαπέντε μέρες αργότερα δεν έχει βγει απόφαση. Υπάρχει στον ΚΑΠ πρόβλεψη; Υπάρχει. Τι προβλέπει; Οπως λέει κι ο Μάνος, επειδή το συγκεκριμένο εγχειρίδιο μοιάζει αποτέλεσμα δουλειάς παραχαράκτη, μόνο ένα πράγμα προβλέπει: ότι όλα είναι «ήξεις αφήξεις» πασπαλιπσατέρ! Θα προβληματιστεί γι' αυτό η Σούπερ Λίγκα; Πολύ αμφιβάλλω! Εκτός κι αν εμφανιστεί ο Ντέμης Νικολαΐδης, που είναι από τους λίγους που ασχολούνται με τις εκ προθέσεως αβλεψίες, γιατί έχει καταλάβει ότι η πηγή της διαφθοράς είναι το νταραβέρι που προκαλούν οι ασάφειες σε κάθε επίπεδο.

Μάχη

Σιχαίνομαι τις αφαιρέσεις βαθμών. Θα είναι μεγάλο κρίμα για τη συμπαθέστατη Βέροια να πληρώσει ένα λάθος. Πλην όμως το λάθος έγινε. Η ερώτηση που πρέπει να γίνει είναι πώς γίνεται ο ΚΑΠ να μην είναι σαφής, να μην προβλέπει δηλαδή πόσοι βαθμοί πρέπει να αφαιρεθούν. Μπορούν γι' αυτό να ρωτήσουν το σύνολο των νομικών της Ομοσπονδίας. Είναι άδικο να κουράζουν μόνο τον Κουρίδη -ας φωνάξουν για διευκρινήσεις και τον Σοφοκλή Πιλάβιο, που συστρατεύτηκε στη μάχη του Καταστατικού.

Συγχαρητήρια

Επί του προκειμένου θα ήθελα να πω μια ωραία ιστορία. Πριν από λίγες ημέρες η Πρέβεζα, δηλαδή η αντίδικος της Βέροιας, έστειλε μια επιστολή στη Σούπερ Λίγκα ζητώντας της συμβουλευτικά να πει ποια είναι η θέση του οργάνου για το θέμα που προέκυψε. Η Πρέβεζα ζητούσε να μάθει αν το όργανο συμφωνεί με την ένσταση που κατετέθη και αν θα παραστεί στη διαδικασία με υπόμνημα. Το συμφέρον του οργάνου στην προκειμένη περίπτωση ήταν ηθικό: άλλο είναι να ζητήσει την εφαρμογή των προβλεπόμενων η ίδια η Σούπερ Λίγκα κι άλλο να τρέχουν υπέρ της Πρέβεζας μεμονωμένα κάποιες ομάδες, όπως έκανε εν τέλει η Καλαμαριά. Το έγγραφο το παρέλαβε διευθυντής που το κοινοποίησε απευθείας στις ομάδες χωρίς να το βάλει στην ατζέντα του προηγούμενου συμβουλίου! Η ντρίμπλα υπήρξε μεγαλειώδης, τα θερμά μου συγχαρητήρια. Ελπίζω στον καλό διευθυντή να τα έδωσε και στο προεδρείο…

Εκεί είναι Σουηδία

Ο φίλος (πρώτα) και αναγνώστης (έπειτα) Γιώργος Χειλάς μού στέλνει μία επιστολή με μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση που θέλω να τη μοιραστώ μαζί σας: «Ο πληθυσμός της Σουηδίας δεν ξεπερνά τα 9 εκατομμύρια ανθρώπους. Είναι κάτι σαν τη χώρα μας δηλαδή. Την επισκέφτηκα πρόσφατα, για δεύτερη φορά στη ζωή μου, και βίωσα από κοντά το επονομαζόμενο σουηδικό μοντέλο. Στόχος μου δεν είναι να αναφέρω τις θετικές μου εντυπώσεις, αλλά να μιλήσω για ποδόσφαιρο. Την Κυριακή, 28 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε η τελευταία αγωνιστική του σουηδικού πρωταθλήματος. Την ίδια ώρα που η μεγάλη ομάδα της πρωτεύουσας Στοκχόλμης, η Τζουργκάρντεν, υποδεχόταν την ήδη υποβιβασμένη και άσημη Μπρομαποϊκάρνα και έχανε 1-0, το πρωτάθλημα ταξίδευε για το "Ούλεβι" και τη θρυλική Γκέτεμποργκ. Το πρώτο έπειτα από 11 χρόνια για την Γκέτεμποργκ, η οποία το 2002 είχε κινδυνεύσει με υποβιβασμό. Τα τελευταία 10 χρόνια 8 διαφορετικές ομάδες κατέκτησαν το πρωτάθλημα στη Σουηδία. Η ΑΪΚ Στοκχόλμης το 1998, η Χέλσινμποργκ το 1999, η Χάλμσταντ το 2000, η Χάμαρμπι το 2001, η Τζουργκάρντεν το 2002, το 2003 και το 2005, η Μάλμε το 2004, η Ελφσμποργκ το 2006 και φέτος η Γκέτεμποργκ. Αυτή η εναλλαγή έχει προσδώσει ξεχωριστό ενδιαφέρον στο συγκεκριμένο πρωτάθλημα. Και δεν αφορά μόνο αυτούς που κόβουν πρώτοι το νήμα, αλλά και τις ομάδες που κάθε χρονιά βγαίνουν στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα ή υποβιβάζονται. Ολα αυτά την ίδια ώρα που στην Ελλάδα έχουμε μόνιμο πρωταθλητή τον Ολυμπιακό. Δεν θέλω να υποστηρίξω πως οι Πειραιώτες δεν δικαιούνται τα τρόπαια που έχουν κατακτήσει. Κάθε άλλο. Θέλω απλά να υποστηρίξω πως ειδικά τα τελευταία τρία χρόνια το πρωτάθλημά μας έπασχε από έλλειψη ανταγωνισμού, τουλάχιστον για την πρώτη θέση, κι αυτό μείωνε αισθητά το συνολικό ενδιαφέρον του κόσμου. Αλλά και φέτος, που ο πρωταθλητής Ολυμπιακός είναι προς το παρόν τρίτος στη βαθμολογία, είναι δεδομένο πως οι τρεις μεγάλοι του κέντρου είναι οι μόνοι διεκδικητές του τίτλου. Ενα πρωτάθλημα γίνεται συναρπαστικό όταν πολλές διαφορετικές ομάδες, από διαφορετικές πόλεις είναι σε θέση να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Ως απλός φίλαθλος εύχομαι να έρθει η ώρα να μοιάσουμε και σ’ αυτό (όπως και σε πολλά άλλα) στο σουηδικό μοντέλο».

Σωστός…