Η μαγεία του ΝΒΑ (SportDay/ Τόλης Κοτζιάς)

Ολοένα και πυκνώνουν οι συμπατριώτες μας που αναφέρουν ότι «το ΝΒΑ δεν υπάρχει πλέον, ΝΒΑ υφίστατο τις δύο προηγούμενες δεκαετίες». Η δική μας άποψη δεν συμφωνεί με την παραπάνω. Οχι ότι είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου (κάθε άλλο), αλλά εμείς πιστεύουμε ότι το μπάσκετ είναι μπάσκετ, το άθλημα με την πορτοκαλί είναι ωραίο όπου κι όπως κι αν παίζεται. Πόσω μάλλον στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, όπου είναι μαζεμένα τα μεγαλύτερα αστέρια. Εντάξει, συμφωνούμε ότι τα τάιμ άουτ είναι μεγάλα και πολλά και μας κουράζουν, ότι επίσης το μυαλό των περισσοτέρων είναι στο θέαμα, ότι τέλος μόνο μία ομάδα παίρνει τη δόξα (αυτή, δηλαδή, που παίρνει το πρωτάθλημα) σε αντίθεση με την Ευρώπη, όπου και οι υπόλοιπες θέσεις κάπου οδηγούν.
Από την άλλη, ωστόσο, αυτό το θέαμα, που κάποιοι υποστηρίζουν ότι είναι αυτοσκοπός των περισσότερων παικτών, είναι πάρα πολύ υψηλό, τόσο που εκατομμύρια φίλαθλοι σε όλο τον κόσμο θα ξενυχτάνε και φέτος για να το παρακολουθήσουν (πέρα από τους Αμερικανούς, που για μία ακόμα φορά θα γεμίζουν τα γήπεδα). Υπάρχουν, όμως, κι άλλοι λόγοι που μας «υποχρεώνουν» να αγκαλιάσουμε και φέτος το καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου, που ξεκινάει σε λίγες ώρες. Ιδού οι βασικότεροι:

• Η διαφαινόμενη αναγέννηση των θρυλικών Μπόστον Σέλτικς. Λάρι Μπερντ πολύ δύσκολα θα ξαναδούμε, αλλά η τριάδα Γκαρνέτ, Πιρς και Αλεν υπόσχεται πολλά. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που μιλάνε ακόμα και για τίτλο. Δεν θα πούμε όχι, αλλά δεν θα είναι και τόσο εύκολο για μία ομάδα που πέρυσι είχε ρεκόρ 24-58.

• Η παρουσία νέου και ποιοτικού ευρωπαϊκού αίματος. Ο Λουίς Σκόλα είναι μία από τις καλύτερες φετινές προσθήκες. Ο Αργεντινός μάλλον θα είναι το μπακ-απ του Γιάο Μινγκ. Ο Μάρκο Μπελινέλι στους Ουόριορς θα προσπαθήσει να... μοιάσει στον Κρις Μάλιν, ο Κόστα Πέροβιτς στην ίδια ομάδα θα προσθέσει ύψος και επιθετικές ικανότητες, ο Χουάν Ναβάρο, τέλος, στους Γκρίζλις θέλει να αποδείξει ότι υπάρχουν κι άλλοι καλοί Ισπανοί παίκτες, πλην του Γκασόλ.

• Οι σταθερές αξίες των πρωταθλητών Σαν Αντόνιο Σπερς, καθώς και των πάντα φιλόδοξων και δυνατών Ντιτρόιτ Πίστονς, Γιούτα Τζαζ, Φίνιξ Σανς και Ντάλας Μάβερικς. Ορλάντο Μάτζικ, Μαϊάμι Χιτ και Σικάγο Μπουλς θα επιχειρήσουν να μπουν σφήνα. Τους Καβαλίερς, περσινούς φιναλίστ, δεν τους βάζουμε πουθενά. Η διαφαινόμενη μη συνέχιση των Πάβλοβιτς και Βαρεζάο θα στοιχίσει.

• Τέλος, πάντα οι ρούκις έλκουν. Φέτος, αξίζει να ρίξουμε μία παραπάνω ματιά στον Κέβιν Ντούραντ των Σόνικς, τον Αλ Χόρφορντ των Χοκς, τον Κινέζο Γιανλιάν των Μπακς, τον Τζαβάρις Κρίτεντον των Λέικερς, τον Αλ Θόρντον των Κλίπερς και τον Γκλεν Ντέιβις των Σέλτικς.

Για όλους, λοιπόν, αυτούς τους λόγους ετοιμαστείτε. Ποτάκι, πατατάκια και... Σπορ+ (εκτός αν έχετε δορυφορικό πιάτο).