Ξανάγινε μεγάλη και προκαλεί φόβο στους αντιπάλους

Με «ιταλική» άμυνα (αν και ένας Πορτογάλος, ένας Ελληνας, ένας Βραζιλιάνος και ένας Αργεντινός κάνουν τη διαφορά εκεί πίσω), ισπανική επιθετικότητα (χάρη στο πνεύμα που έχει εμφυσήσει ο Σέρα Φερέρ) και λάτιν φαντασία (Ριβάλντο, Μπλάνκο και... σία), η ΑΕΚ πορεύεται με πιο σταθερά και σίγουρα βήματα από ποτέ άλλοτε τα τελευταία 13 χρόνια προς το πεπρωμένο της: την κατάκτηση του τίτλου.

Αυτή η ΑΕΚ είναι (και πάλι) μία αληθινά μεγάλη ομάδα. Μια ομάδα που -λόγω της ποιότητάς της- προκαλεί φόβο στους αντιπάλους της, οι οποίοι ακόμα και όταν χάνουν αποφεύγουν να ρισκάρουν για να μη διασυρθούν. Αυτή η ΑΕΚ πείθει ότι μπορεί να σηκώσει την «κούπα». Οχι μόνο διότι έχει ήδη πάρει διαφορά έξι βαθμών από τον Ολυμπιακό και πέντε από τον Παναθηναϊκό, αλλά και επειδή αυτή τη φορά δεν κάνει τα λάθη του παρελθόντος. Δεν σκορπά βαθμούς δεξιά κι αριστερά, μπαίνει στο γήπεδο με τσαμπουκά (και όχι με αθωότητα) και ξέρει πώς να φτάνει στον στόχο της. Με μεθοδικότητα, σχέδιο, υπομονή και... κλάση. Το «μαγικό» άγγιγμα του «Ρίμπο» κάνει θαύματα! Τα είχε πει ο Βραζιλιάνος σούπερ σταρ αμέσως μετά την υπογραφή του συμβολαίου του με την ΑΕΚ: «Η ΑΕΚ "πετούσε" βαθμούς σε ματς που έπρεπε να κερδίσει και γι' αυτό δεν έφτανε στον τίτλο τα προηγούμενα χρόνια». Τώρα, με την καθοδήγηση του Ριβάλντο, αυτές οι... ασθένειες έχουν ιαθεί. H AEK περνάει σαν σίφουνας από όλες τις έδρες, δείχνει χαρακτήρα, παίρνει καθαρές νίκες, παίρνει τα ματς με τους «μικρομεσαίους» (αυτούς που, εν τέλει, καθορίζουν τα πρωταθλήματα) και δεν αφήνει σε κανέναν το περιθώριο να αμφισβητήσει τα πρωτεία της. Και, παρεμπιπτόντως, αυτή η ΑΕΚ δεν καταλαβαίνει ούτε από κούραση. Παρασκευή ξημερώματα γύρισε από τη Σουηδία (έχοντας επιβαρυνθεί με ένα ματς σε πλαστικό χλοοτάπητα), Σάββατο ταξίδεψε στην Ξάνθη και Κυριακή έκανε ρεκόρ στην ιστορία της, με έξι σερί νίκες στις πρώτες έξι αγωνιστικές και μηδέν παθητικό! Επιπροσθέτως, χθες δεν άφησε περιθώρια και άλλοθι στους συνήθεις... κατηγόρους της, οι οποίοι ισχυρίζονταν ότι η ΑΕΚ δεν παράγει θέαμα. Το εν λόγω «συμπέρασμα» βγήκε επειδή νίκησε... μόνο 1-0 (και όχι με 4-0) τη Λάρισα, παίζοντας ένα ολόκληρο ματς με δέκα παίκτες, ή επειδή έβαλε... μόνο 7 γκολ εκτός έδρας σε Λεβαδειακό και Πανιώνιο; Ελα ντε... Στην Ξάνθη, πάντως, η ΑΕΚ δημιούργησε οκτώ κλασικές ευκαιρίες (μεταξύ αυτών, ένα δοκάρι). Και αν κάποιος μπορεί να τη μέμφεται για κάτι, είναι γιατί δεν αξιοποίησε έστω τις μισές από αυτές και γιατί δεν «καθάρισε» πολύ νωρίτερα το ματς. Ετσι δεν θα ανέβαζε σφυγμούς και ο κόσμος της ΑΕΚ στις καθυστερήσεις, στη μία και μοναδική στιγμή που απείλησε πραγματικά η Ξάνθη (με τον Καζάκη) σε 94 λεπτά αγώνα.

ΥΓ.: Με τέτοια αμυντική λειτουργία και τέτοια αλληλεγγύη, η ΑΕΚ δεν έχει να φοβάται τίποτα και κανέναν.

ΥΓ.1: Τολμώ μία εκτίμηση: ο (χαρισματικός) Μπλάνκο είναι ο νέος... Βαζέχα. Τελειώνει τη φάση με τη μία, δίχως δεύτερη σκέψη. Τα λέγαμε (και) μετά το ματς με την Ελφσμποργκ: αν πάρει ο Αργεντινός περισσότερες μπάλες από τους συμπαίκτες του, θα «εκτελεί» ανελέητα.