Πρεμιέρα με υποσχέσεις (SportDay / Τόλης Κοτζιάς)

Η πρεμιέρα ήταν νικηφόρα. Είχε την αγωνία της, αλλά Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός και Αρης κατάφεραν να ξεπεράσουν με επιτυχία τους δύσκολους σκοπέλους που είχαν μπροστά τους. Το «δύσκολο», πάντως, μάλλον δεν ταιριάζει και τόσο στην περίπτωση του Παναθηναϊκού, μια και η Ρόμα δεν είναι και η πλέον δυνατή ομάδα της Ευρώπης, απέδειξε, όμως, στο παρκέ ότι είναι καλύτερη από όσο οι περισσότεροι νόμιζαν πριν από το ματς.

Το γενικό συμπέρασμα που κάθε χρόνο τέτοια εποχή ισχύει είναι ότι ακόμα είναι πολύ νωρίς για ασφαλή συμπεράσματα. Οι μήνες του φθινοπώρου προσφέρονται περισσότερο για «παχιά λόγια», αλλά ο Μάιος και ο Ιούνιος είναι οι μήνες που φέρνουν τους τίτλους, τα διάπλατα χαμόγελα, την «απονομή αθλητικής δικαιοσύνης».

Η αλήθεια είναι ότι κάποια πρώτα συμπεράσματα εξάγονται, τη στιγμή που έχουμε ως βοηθητικό δείγμα γραφής και την πρεμιέρα του ελληνικού πρωταθλήματος.

Ο Παναθηναϊκός είδε κι έπαθε για να νικήσει τη Ρόμα το βράδυ της Τετάρτης στο ΟΑΚΑ. Η εμφάνισή του ήταν ανάλογη με εκείνη που έκανε στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος κόντρα στο Ρέθυμνο. Η άμυνα έμπαζε από παντού και μόνο ο Δημήτρης Διαμαντίδης ήταν ο παίκτης που ξεχώρισε σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού.

Για να φθάσεις, όμως, στην κορυφή απαιτείται συλλογική προσπάθεια (και όχι μόνο στην άμυνα) και αυτό για να επιτευχθεί χρειάζεται χρόνο. Πόσω μάλλον για τον φετινό Παναθηναϊκό, στον οποίον ο Ομπράντοβιτς έχει το πλέον δύσκολο έργο να αφομοιώσει στο σύνολο νέα και «δύσκολα» γκαρντ, όπως ο Γιασικεβίτσιους και ο Σπανούλης. Και είναι δύσκολη η προσπάθειά του, μια και οι εν λόγω παίκτες είναι μεγάλου βεληνεκούς και πρέπει, εκτός των άλλων, να τους χωρέσει σε μία περιφέρεια που έχει ακόμα τον Δημήτρη Διαμαντίδη, τον Νίκο Χατζηβρέττα, τον Σάνι Μπετσίροβιτς, τον Κένεντι Ουίνστον, τον Μίλος Βούγιανιτς και τον Στράτο Περπέρογλου. Συνολικά, δηλαδή, 8 γκαρντ για τρεις θέσεις. Ή, αν προτιμάτε, 7 περιφερειακοί, μια και προς το παρόν ο Περπέρογλου δεν φαίνεται να υπολογίζεται και τόσο.

Ο Ομπράντοβιτς και οι συνεργάτες του έχουν να κάνουν ένα σωρό πράγματα. Και δεν μιλάμε μόνο στο καθαρά τεχνικό κομμάτι, αλλά και σε θέματα που αφορούν τις συμπεριφορές των παικτών. Με τόσους γκαρντ στην περιφέρεια, ο Ζοτς έχει και τη δύσκολη αποστολή να μη στενοχωρήσει κάποιους με τον χρόνο συμμετοχής. Η εμπειρία και το ειδικό βάρος του Σέρβου προπονητή είναι τα πλέον ασφαλή εχέγγυα ότι δεν θα υπάρξει τέτοιο πρόβλημα.

Στο κομμάτι των ψηλών τα πράγματα είναι πιο απλά για την τεχνική ηγεσία των πρωταθλητών Ευρώπης. Τα πρόσωπα είναι λιγότερα και όχι ανάλογου ειδικού βάρους σε σχέση με τους περιφερειακούς.

Εν κατακλείδι, ο χρόνος κυλάει υπέρ του Παναθηναϊκού και την κατάλληλη στιγμή, όπως τονίζει και ο προπονητής του «θα είμαστε αυτοί που πρέπει». Και αναφέρεται, βέβαια, κυρίως στο κομμάτι της άμυνας, επειδή στην επίθεση δεν φαίνεται να υπάρχει πρόβλημα και τα πράγματα μοιάζουν βατά.

Βλέποντας το προχθεσινό παιχνίδι του Ολυμπιακού με την Ταουγκρές, εκείνο που αυτομάτως ήρθε στο μυαλό μας είναι πόσο άσχημα θα ήταν τα πράγματα για τους Πειραιώτες αν είχαν αποκτήσει τον Τσάρλι Μπελ. Ο Λιν Γκριρ επιβεβαίωσε για μία ακόμα φορά ότι δεν είναι πλέι μέικερ, αλλά κουτσά-στραβά κάτι μπορεί να κάνει σε αυτή τη θέση. Ο Μπελ, όμως, που είναι «δυάρι» του «θανατά» και η ντρίμπλα του είναι κάκιστη, τι θα έκανε σε αυτόν τον Ολυμπιακό; Ευτυχώς, λοιπόν, που ο Αμερικανός αποφάσισε να παραμείνει στο ΝΒΑ και οι δευτεραθλητές πήραν τον Γκριρ, ο οποίος, όπως αναφέραμε, δεν είναι «άσος», αλλά μπορεί να αντεπεξέλθει στον τρόπο παιχνιδιού του Γκέρσον. Ο οποίος τρόπος του Γκέρσον είναι επίθεση και «άγιος ο Θεός». Από άμυνα δεν πρέπει σε σχέση με πέρυσι να περιμένουμε πολλά περισσότερα από την ομάδα του Ισραηλινού προπονητή, ο οποίος και δεν φαίνεται να ασχολείται με αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού, αλλά και ορισμένοι παίκτες του, αντικειμενικά, δεν μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα.

Το πλέον θετικό από τον προχθεσινό αγώνα δεν είναι άλλο από την εμφάνιση του Μαρκ Τζάκσον. Ο επί χρόνια παίκτης του ΝΒΑ σχεδόν όλο το καλοκαίρι δεν έκανε τίποτα. Ούτε προπονήσεις σοβαρές ούτε συμμετοχή σε σάμερ λιγκ. Τον Σεπτέμβρη είχε κάποιες προτάσεις από ομάδες του ΝΒΑ, αλλά προτιμούσε να επιστρέψει στην Ευρώπη. Η δελεαστική πρόταση του Ολυμπιακού τού ήρθε κουτί. Οπως και το αντίστροφο. Ο Αμερικανός σέντερ ξέρει πολύ μπάσκετ, είναι εξαιρετικά αποτελεσματικός στην επίθεση και μόλις φθάσει στο επιθυμητό στάδιο φυσικής κατάστασης, τότε θα δούμε σπουδαία πράγματα από αυτόν. «Ναι, αλλά δεν φαίνεται να παίζει καλή άμυνα», έσπευσε να επισημάνει προχθές στο ΣΕΦ φίλαθλος του Ολυμπιακού. Οσοι τον άκουσαν, γέλασαν. Αφενός δεν μπορείς να περιμένεις τα πάντα από έναν παίκτη που δεν είχε δώσει ούτε ένα φιλικό με τους συμπαίκτες του, αφετέρου αν ένας τόσο προικισμένος επιθετικός έπαιζε και άμυνα, τότε δεν θα βρισκόταν στον Ολυμπιακό, αλλά στους Σπερς αντί του Ντάνκαν.

Ο Γουντς έδειξε το ταλέντο του, ο Μασιγιάουσκας ότι έχει συνέλθει, αλλά το βήμα παραπάνω για τους Πειραιώτες θα το δώσουν στη συνέχεια η βελτιωμένη αμυντική συμπεριφορά που θα υπάρξει, έστω και σε μικρό βαθμό, με την επιστροφή του Βασιλόπουλου, η μεγαλύτερη συνοχή (πολλά τα νέα πρόσωπα γαρ), όπως και α) η αναμενόμενη βελτίωση του άπειρου Τεόντοσιτς, και β) η συχνότερη χρησιμοποίηση του Μπλάκνεϊ.

Περισσότερο, όμως, στο διήμερο της Ευρωλίγκας εντυπωσίασε ο Αρης, με την έννοια ότι δεν έχει ούτε το 1/4 του μπάτζετ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού. Παρ' όλα αυτά, νίκησε μία ομάδα, όπως η Μάλαγα, που πέρυσι έφθασε στο φάιναλ φορ της Αθήνας. Συν τοις άλλοις, οι Θεσσαλονικείς έχουν νέο προπονητή, τον Γκόρντον Χέρμπερτ, ο οποίος πέραν από το ότι είναι αίνιγμα (πρώτη φορά δουλεύει σε τόσο υψηλό επίπεδο) θέλει χρόνο για να περάσει την όποια φιλοσοφία του.
Εκ των προτέρων, πάντως, ήταν γνωστό πως ο Αρης χτύπησε φλέβα χρυσού με τους Αμερικανούς του (Ράιτ και Τέρι), όπως επίσης και ότι θα χρειαστεί κάτι παραπάνω στις θέσεις των ψηλών, ειδικά αν δεν μπορέσει ο Χάνο Μότολα να παίξει τον ρόλο του υπερχρήσιμου Μάικ Ουίλκινσον.

Επαναλαμβάνουμε, όμως: είναι νωρίς ακόμα για ασφαλή συμπεράσματα. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από τον περσινό Ολυμπιακό δεν υπάρχει. Δεν βλεπόταν σχεδόν όλη τη χρονιά, αλλά δεν ήθελε και πολύ για να πάρει το πρωτάθλημα.