Τι κρύβεται πίσω από την τιμωρία των Κεντέρη-Θάνου (SportDay / Φίλιππος Συρίγος)

Ποια είναι τελικά η αλήθεια στην πολύκροτη υπόθεση Κεντέρη-Θάνου; Μέχρι πριν από λίγες ημέρες όλοι πιστεύαμε ότι το θέμα της παράβασης κανόνων ντόπινγκ, που τους οδήγησε μέχρι το δικαστήριο της Λωζάννης, έληξε με συμβιβασμό ανάμεσα στους αθλητές και την IAAF. Ενοχο, βεβαίως, συμβιβασμό, με βάση τα στοιχεία που είχαν αποκαλυφθεί τότε, αλλά πάντως συμβιβασμό.

Πριν από λίγες ημέρες, αφορμής δοθείσης στο συνέδριο της IAAF στη Μάλτα, προέκυψε πως η Παγκόσμια Ομοσπονδία θεωρεί ότι τιμωρήθηκαν για υπόθεση ντόπινγκ και γι' αυτό τους έχει συμπεριλάβει στη μακρά λίστα των αθλητών που «καλό θα ήταν», όπως λέει, να μην καλούνται στα «γιουρομίτινγκ».

Μπροστά σ' αυτό το νέο δεδομένο ο ΣΕΓΑΣ αντέδρασε, ισχυριζόμενος ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο? δηλαδή Κεντέρης και Θάνου έχουν κηρυχθεί αθώοι από τη δικαστική του επιτροπή που επελήφθη πρωτόδικα του θέματος. Και ότι η απόφαση αυτή είναι η μόνη που έχει εκδοθεί από αρμόδιο όργανο, καθώς το δικαστήριο της Λωζάννης, που επελήφθη σε δεύτερο βαθμό, τελικά δεν αποφάσισε.

Πώς γίνεται, όμως, ύστερα από ένα συμβιβασμό η πλευρά της IAAF να θεωρεί ότι οι αθλητές τιμωρήθηκαν και η πλευρά του ΣΕΓΑΣ να ισχυρίζεται ότι οι αθλητές είναι αθώοι; Είναι προφανές, λοιπόν, ότι το ζήτημα δεν έχει φωτιστεί με τον απαιτούμενο τρόπο -ίσως γιατί όλες οι πλευρές κάτι έχουν να κρύψουν.

Το βέβαιο είναι ότι IAAF και αθλητές οδηγήθηκαν σε συμβιβασμό, γιατί και οι δύο δεν ένιωθαν τόσο ισχυροί ώστε να διακινδυνεύσουν μια τελεσίδικη δικαστική απόφαση στον συμβιβασμό αυτόν, και οι δύο πλευρές κάτι έδωσαν και κάτι πήραν.

Ειδικότερα, Θάνου και Κεντέρης παραδέχτηκαν τις παραβάσεις κανόνων ντόπινγκ, για τις οποίες κατηγορούνταν, και συμφώνησαν ότι καλώς έμειναν αποκλεισμένοι από τους αγώνες για δύο και πλέον χρόνια. Εναντι αυτών αποκόμισαν το προνόμιο στο υπόλοιπο της καριέρας τους, αλλά και της ζωής τους, τυπικά να μην τους συνοδεύει καμιά ποινή για υπόθεση ντόπινγκ, πράγμα που αν δεν εξασφάλιζαν, ασφαλώς και θα είχε ανυπολόγιστες οικονομικές, αλλά και ηθικές συνέπειες γι' αυτούς.

Από την πλευρά της η IAAF πήρε αυτά που ήθελε: δηλαδή τις ομολογίες ενοχής και την αποδοχή του αποκλεισμού, για τον οποίο στην περίπτωση που θα εκδιδόταν αθωωτική απόφαση θα μπορούσε να βρει τον μπελά της από τους αθλητές, οι οποίοι θα είχαν το δικαίωμα να ζητήσουν αποζημιώσεις για διαφυγόντα κέρδη κ.λπ. Εναντι όλων αυτών, βεβαίως, παραχώρησε στους αθλητές λευκό αθλητικό μητρώο, αλλά, όπως αποδεικνύεται, διατήρησε το δικαίωμα να τους θεωρεί (και μάλιστα να το λέει σε όλους τους τόνους) τιμωρημένους για παραβάσεις κανόνων ντόπινγκ, χωρίς η άλλη πλευρά να έχει το δικαίωμα να αντικρούσει το παραμικρό.

Ετσι όπως ακούγεται, μοιάζει με μια λεόντεια υπέρ της IAAF σύμβαση, που διαμορφώθηκε με βάση τα ατού των διαδίκων, αλλά (κυρίως) και τους κινδύνους από τους οποίους ήθελαν να εξασφαλισθούν. Και από την άποψη αυτή, όσο χαμένοι κι αν φαίνονται σήμερα, με τον συμβιβασμό που πέτυχαν ο Κεντέρης και η Θάνου επί της ουσίας έσωσαν την παρτίδα!

Αλλωστε, το ότι έχουν δεσμευθεί και γι' αυτό δεν τολμούν να αντικρούσουν την IAAF τώρα που τους ξεμπροστιάζει, δεν έχει ιδιαίτερο κόστος γι' αυτούς, από τη στιγμή που τον ρόλο του συνηγόρου τους έχει αναλάβει ο ΣΕΓΑΣ. Ο οποίος ασκεί τα καθήκοντά του με τόσο φανατισμό, που έφθασε στο σημείο να ισχυρίζεται ότι οι αθλητές είναι αθώοι επειδή έτσι τους έκρινε η δικαστική επιτροπή που ο ίδιος συνέστησε!

Φροντίζει όμως επιμελώς να αποκρύπτει ότι ο Κεντέρης και η Θάνου δέχθηκαν την ενοχή τους ενώπιον της IAAF για τις παραβάσεις κανόνων ντόπινγκ που νωρίτερα ο ΣΕΓΑΣ τους είχε κρίνει αθώους!

Συμπέρασμα: επί της ουσίας, το «δίκιο» είναι με το μέρος της IAAF, η οποία θεωρεί ως τιμωρημένους δύο αθλητές οι οποίοι και ομολόγησαν και τον αποκλεισμό τους αποδέχθηκαν. Οσο γι' αυτά που υποστηρίζει ο ΣΕΓΑΣ, ότι δηλαδή δεν υπάρχει καταδίκη τους από αρμόδιο όργανο, ας πάει να τα πει στην προϊστάμενη αρχή, την IAAF, για να εισπράξει και τις κατάλληλες απαντήσεις...