Δεν ψάχνουν δικαιολογίες (SportDay / Αντώνης Πανούτσος)

Οι περίπου 100 οπαδοί του Ολυμπιακού επευφημούσαν τους παίκτες στην προχθεσινή προπόνηση. Μέσα στο γήπεδο μια μικρή ομάδα της Αστυνομίας παρακολουθούσε τους πανηγυρισμούς, όταν λίγο αργότερα μια ισάριθμων Ολυμπιακών πλησίασε τη θύρα του «Μπερναμπέου», θέλοντας και αυτή να παρακολουθήσει την προπόνηση. Η θύρα όμως τώρα ήταν κλειστή και τη φρουρούσαν καμιά εικοσάδα Ισπανοί αστυνομικοί. Οι αστυνομικοί αρνήθηκαν την είσοδο στα πατριωτάκια. Ο Fasolias 7 άρχισε να διαμαρτύρεται. «Εα μωέ αούααα. Αζντάουα αουάντα». Ενας αστυνομικός κλείδωσε την πόρτα. Ο Bythoulas 7 αρνήθηκε πιο κατηγορηματικά. «Εάαα απαπουά, αζαντάου μπαρουαρά!». Ο αστυνομικός, όπως και οι υπόλοιποι συνάδελφοι του, τράβηξε τι κλομπ από τη θήκη. Οι δύο αγνοί οπαδοί του Ολυμπιακού με τη βοήθεια των Founta 7, Tsoureki 7 και του μεγαλόσωμου Mpouxesa 7 διαμαρτυρήθηκαν σκαιά αλλά κόσμια στους Ισπανούς αστυνομικούς: «Μαάα, πουή μπρούχαλα πουλεά» και αποχώρησαν αγέρωχα έχοντας γράψει μια περήφανη ήττα στο χουλιγκανικό παλμαρέ τους, αφήνοντας πίσω τους δύο πολύτιμα συμπεράσματα. Πρώτον, ότι οι Ελληνες χούλιγκαν δεν είναι τόσο σκληροί όσο θέλουν να δείχνουν και, δεύτερον, η ζημιά που έχει πάθει ο Ολυμπιακός από τα περσινά επεισόδια είναι μεγαλύτερη από όσο αρχικά θεωρήθηκε.

Τη ζημιά που έπαθε ο Ολυμπιακός από την περσινή τιμωρία του την αναγνώρισε ο Πέτρος Κόκκαλης στη συνέντευξη Τύπου που προ ημερών είχε δώσει. Οταν είχε πει ότι η ζημιά για τον Ολυμπιακό, εκτός από οικονομική, είναι και επικοινωνιακή, εννοούσε αυτό που συνέβη έξω από τη θύρα του «Μπερναμπέου». Οι Ισπανοί αστυνομικοί αντιμετώπισαν τους οπαδούς του Ολυμπιακού σαν αυτόχρημα κάφρους. Γιατί και οι αστυνομικοί άνθρωποι είναι. Οπως ο μέσος Ελληνας φίλαθλος πιστεύει ότι ο Αγγλος χούλιγκαν για να λειτουργήσει χρειάζεται μισό κασόνι μπίρες, έτσι και ο Ισπανός αστυνομικός άνθρωπος είναι και πιθανότατα είχε πάρει είδηση ότι το ματς του Ολυμπιακού με τη Λάτσιο έγινε κεκλεισμένων των θυρών. Επειδή τα ματς Τσάμπιονς Λιγκ κεκλεισμένων των θυρών δεν είναι και τόσο συχνά και οι οπαδοί που πριν από τα ματς πηγαίνουν στις προπονήσεις δεν είναι και οι μέσοι οικογενειάρχες, είναι φυσικό επακόλουθο ότι τα χέρια σύντομα έπεσαν στα κλομπ.

Το δεύτερο συμπέρασμα της ισπανοελληνικής συνάντησης είναι ότι οι Ελληνες οπαδοί κάνουν αυτά που κάνουν εκεί που τους παίρνει. Είναι βέβαιο ότι αν το επεισόδιο είχε συμβεί στην Ελλάδα, κάποιες σπρωξιές στους αστυνομικούς θα είχαν πέσει. Οι οποίες θα ακολουθούνταν από αντίστοιχες σπρωξιές των αστυνομικών. Στο «Μπερναμπέου» οι οπαδοί καταλάβαιναν ότι η σπρωξιά ανταποδίδεται με κλομπιά και μπροστά στην ασύμμετρη απειλή έκαναν τους Αλέκους και αποχώρησαν. Και αν υπάρχει ειδοποιός διαφορά ανάμεσα σε Ισπανία και Ελλάδα, σε «Μπερναμπέου» και Αλώνια, Policia Local και Ελληνική Αστυνομία, είναι ότι στην Ισπανία οι αστυνομικοί συμπεριφέρονται ως αστυνομικοί και δεν ψάχνουν για δικαιολογίες: «Δεν κάναμε επέμβαση για να μη σημειωθεί πανικός». Και ένα τρίτο, για να μην το ξεχάσω. Οι δημοσιογράφοι συμπεριφέρονται ως δημοσιογράφοι και όχι σαν συνήγοροι των χούλιγκαν.


Η μυρωδιά των ειδήσεων είναι κάτι σαν τους ρευματισμούς. Χρειάζονται χρόνια για να τα αποκτήσεις, πολλές φορές δεν μπορείς να καταλάβεις από πού σου έρχονται και ενίοτε ενοχλούν. Οπως ενοχλεί μια υποψία είδησης που υπάρχει ότι ο αρχικός ενθουσιασμός για τον ερχομό του Καραγκούνη πολύ γρήγορα εξαντλήθηκε και υπάρχει αμφιβολία στο κατά πόσο το μυαλό του βρίσκεται περισσότερο στην Εθνική και τον Ρεχάγκελ και λιγότερο στον Παναθηναϊκό και τον Πεσέιρο.

Μια άποψη, επίσης, είναι γιατί ο Καραγκούνης με την Εθνική δέχεται να παίζει στα αριστερά και στον Παναθηναϊκό ελεύθερος. Η απάντηση είναι ότι άλλες απαιτήσεις υπάρχουν στην Εθνική, στην οποία ο Καραγκούνης δεν είναι και το μεγαλύτερο όνομα, και άλλες στον Παναθηναϊκό, στον οποίο η «τυπάρα» ήρθε σαν διάδοχος του Χριστού και επί γης σωτήρας της σεζόν. Οπότε, άλλη και η συμπεριφορά του, που στην Εθνική του φωνάζουν όλοι «μπράβο, μωρή "τυπάρα"» όταν τρέχει την μπάλα και παίρνει τα φάουλ με τις Ισπανίες και τις Ιταλίες και τον ξεχέζουν όταν καθυστερεί την ανάπτυξη του παιχνιδιού στα ματς με τις Μάλτες και τα Καζακστάν.

Στον Παναθηναϊκό έχουν άδικο να μουρμουράνε ότι με τον τρόπο που παίζει ο Καραγκούνης καθυστερεί την ανάπτυξη. Από την εποχή που τον είχε ανακαλύψει ο Ρότσα και ο «Κάρα» έτρωγε τη μακαρονάδα με τα χέρια, αυτή ήταν η μπάλα του. «Εδώ. Εδώ. Δώσε μπάλα». Σήμερα που έχει γίνει κοσμοπολίτης, την ίδια μπάλα παίζει. Το «εδώ, εδώ» σύστημα. Παίρνοντας τον Καραγκούνη ξέρεις ότι παίρνεις ένα χαρισματικό ποδοσφαιριστή, που δεν ταιριάζει όμως σε κανένα σύστημα. Από τη στιγμή που τον πήρες, δεν έχεις δικαίωμα να μουρμουράς. Αντίθετα, έχεις δικαίωμα να μουρμουράς για κινήσεις που δεν ταιριάζουν στον χαρακτήρα του. Και στον Παναθηναϊκό γκρινιάζουν για τον πανηγυρισμό μετά το ματς με την Τουρκία στα μπουζούκια.

Ο Φάνης Γκέκας, ο Σωτήρης Κυργιάκος, ο Γιώργος Καραγκούνης και οι Στέλιος Βόνταφον και Γιάννης Βονταφονάκι είχαν γιορτάσει τη μεγάλη νίκη της Κωνσταντινούπολης στον Βέρτη. Και στον Παναθηναϊκό είχαν να λένε: «Χάθηκε ο Γιώργαρος να κάνει υπομονή μια μέρα; Εδώ ο Τράι, που έχει ζήσει στο μαγαζί από τα μπετά, πάσαρε τη γιορτή και ο "τυπάρας" έπρεπε να πάει;». Τέλος πάντων, έτσι είναι η ζωή. Κάθισε και στον Πεσέιρο η αλλαγή του «Κάρα» με τον Δημούτσο, ο προπονητής βγήκε ήρωας και τώρα μπορεί να κινηθεί όπως γουστάρει.

Κάθε επαγγελματίας παίκτης ξέρει ότι το καλωσόρισμα σε μία ομάδα δεν κρατάει πάνω από δύο ήττες. Μετά ο νεοφερμένος γίνεται ένα με τους υπόλοιπους και δικαιούται το ξεφωνητό που του αναλογεί. Το οποίο ξεφωνητό καλό είναι να μοιράζεται. Για να μοιραστεί πρέπει να υπάρχουν επώνυμοι να το παραλάβουν.

Ας πούμε, λοιπόν, ότι οι ήττες στον ΠΑΟΚ συνεχίζονται. Ποιοι παίκτες του ΠΑΟΚ να παραλάβουν το ξεφωνητό; Ο Ηλιάδης και ο Ορφανός; Ο πρώτος ούτε καν έπαιξε, αλλά και να έπαιζε, θα του προσμετρήσεις βασικές ευθύνες σε μια ήττα είναι σαν να προσμετράς την ήττα του Βατερλώ στον μάγειρα του Ναπολέοντα. Για τον δεύτερο φρόντισε να καθαρίσει ο Σάντος. Μία μέρα στις αγιογραφίες των εκκλησιών θα υπάρχει ο Αγιος Σεβαστιανός να τον έχουν κάνει στόχο οι τοξότες, η Αγία Φωτεινή να της κόβουν το κεφάλι και ο Κώστας Ορφανός να παίζει στόπερ στο ματς με τον Αρη. Ο Μπαλάφας έκανε ό,τι μπορούσε να κάνει, ο Χριστοδουλόπουλος προσπαθούσε να κάνει αυτά που δεν γίνονται και ο Ιλιεφ ανέδυε τη γλυκιά μελαγχολία της αποστρατείας. Ποιος να πάρει την ευθύνη; Ο Γουχού Γεωργιάδης βλέπει τα ματς από τον πάγκο, αφού ο Σάντος τού έχει πει ότι πρέπει να ψήνονται οι παίκτες που θα τον διαδεχθούν στη βασική ενδεκάδα. Ο Κωνσταντινίδης από το στρίβε στρίβε σαν σβούρα είναι αμφίβολο ότι μπορεί να επικοινωνήσει αρκετά με το περιβάλλον ώστε να πάρει το βάρος. Κάποιο νέο όνομα έπρεπε να βρεθεί και τη λεπτή αποστολή της εξεύρεσης νέου αστέρα στον ΠΑΟΚ ανέλαβε το Vasko Task Force από τη μυστική βάση Nouveaux του Commander Violidi.

«Θέλω, μαμά μου, έναν αντρούλη λίγο νοστιμούλη με ξανθιά μαλλιά». Ενώ το δίδυμο Vaskol βαθμολογούσε τους περιοδεύοντες κώλους της Αριστοτέλους, το αξέχαστο ρετρό κομμάτι ακουγόταν διακριτικά από τα μεγάφωνα του Nouveaux. Το δίδυμο Vaskol, κάτι σαν τους Dupont & Dupont στις ιστορίες του Τεν Τεν, αναστέναξε. «Ο ΠΑΟΚ χρειάζεται μια...», ξεκίνησε ο Vas. «...μεγάλη μεταγραφή», συμπλήρωσε ο Kol. «Εναν παίκτη που να είναι...», άρχισε ο Vas. «...Γνωστός στο ελληνικό κοινό», ολοκλήρωσε ο Kol. Ο Βαγγέλης Πουρλιοτόπουλος, κάτι σαν την Κοντολίζα Ράις του Ζαγοράκη, που καθόταν δίπλα, δάγκωσε τα χείλη για να μην του ξεφύγει κουβέντα. «Εναν παίκτη της Εθνικής ενεργό...», μουρμούρησε ο Vas. «...που θα είναι φίλος του Θόδωρου και θα μοιάζει να τον αναπληρώνει στο γήπεδο», φώναξε ο Kol. «Τον Καψή;». Ο Πουρλιοτόπουλος δάγκωσε τα χείλη του μέχρι να βγάλουν αίμα. Είχε υποσχεθεί στον μυστικό δικέφαλο όρκο ότι όσο είναι μυστικοσύμβουλος του «Ζαγόρ» ποτέ δεν θα μιλούσε για τον ΠΑΟΚ. Σαν τον Δικέφαλο Αϊτό, Vas και Kol έγιναν ξανά ένα. «Ποιον Καψή και σαχλαμάρες; Είπαμε ότι αυτός που θα έρθει πρέπει να είναι ξανθούλης, νοστιμούλης, με ξανθά μαλλιά, να παίζει Εθνική και να αναπληρώνει τον "Ζαγόρ"», είπε το πανίσχυρο δίδυμο. Ο Πουρλιοτόπουλος άφησε ένα στεναγμό ανακούφισης. Ευτυχώς, έστω και κατά λάθος, δεν είχε αποκαλύψει τα μυστικά του «δικεφάλου».