«Αναδρομές» και ανασφάλειες... (SportDay / Διονύσης Ελευθεράτος)

Η φράση «ουαί τοις ηττημένοις», όταν αναφέρεται σε προπονητές, θαρρείς πως παραπέμπει σε ένα μαρτύριο: αυτό της «σταύρωσης» για ό,τι τραβά η ψυχή, ή μάλλον η μοχθηρία, καθενός. Κοινώς, «ό,τι θυμόμαστε χαιρόμαστε». Ηττήθηκε ο ΠΑΟΚ και ήδη ακούγονται «δεξιά κι αριστερά» διάφορα... αναδρομικά για τον Σάντος. Από το πρωτάθλημα που έχασε «στο τσακ» η ΑΕΚ το 2002 μέχρι τη θητεία του στην Μπενφίκα. Να είστε βέβαιοι πως εάν στο ντέρμπι (;) της Θεσσαλονίκης είχε νικήσει ο -απίστευτα προβληματικός- ΠΑΟΚ, κάποια αντίστοιχη αναδρομή θα έπληττε τον Μπάγεβιτς. Πλείστα όσα θα μνημονεύονταν, από το ΠΑΟΚ – ΑΕΚ 0-4 του 2002, μέχρι το ευρωπαϊκό πάθημα του Ερυθρού Αστέρα, επί Ντούσαν. Το παρελθόν είναι μια βολική αποθήκη: επιλέγεις ό,τι «δικαιώνει» την ήδη διαμορφωμένη άποψή σου και «ξεμπερδεύεις».

Εάν ο Παναθηναϊκός αποτύγχανε (και) στη Βέροια, δεν ξέρω πόσο πίσω στον χρόνο θα αναζητούσαν ορισμένοι τα πειστήρια της «ανεπάρκειας» του Πεσέιρο. Εικάζω όμως ότι η αναδρομή θα τελείωνε στο εγγύτατο παρελθόν. Στην... περασμένη εβδομάδα: «Την ανακάτεψε την ομάδα ο Πορτογάλος με τις δηλώσεις του για την αγοραστική δύναμη του Ολυμπιακού». Ο Παναθηναϊκός νίκησε στη Βέροια κι έτσι το «σίριαλ» των δηλώσεων Πεσέιρο δεν επιμηκύνθηκε. Αξίζει, όμως, την προσοχή μας.

Διευκρίνισε κάτι ο Πεσέιρο; Επί της ουσίας, όχι. Ο άνθρωπος, πρώτον, επανέλαβε ό,τι είπε στην επίμαχη συνέντευξή του και, δεύτερον, τόνισε πως δεν εννοούσε όσα ούτως ή άλλως δεν προέκυπταν από τα λεχθέντα του! Εν κατακλείδι: είπε στους συμπατριώτες του όσα ήδη γνωρίζαμε για την αγοραστική δύναμη του Ολυμπιακού. Δεν προέβη σε δυσμενείς για τον Παναθηναϊκό εκτιμήσεις και είναι βέβαιο πως ακόμη κι αν ενδομύχως θεωρεί υποδεέστερο το έμψυχο υλικό που διαθέτει, δεν θα το έλεγε.

Το ερώτημα είναι: πιστεύει κανείς ότι λειτούργησε θετικά για τον ΠΑΟ, στο επικοινωνιακό πεδίο, το γεγονός ότι ο Πεσέιρο ένιωσε την ανάγκη να επανέλθει στο θέμα; Οταν ο προπονητής δηλώνει ότι εμπιστεύεται απολύτως τους παίκτες του και το πράττει αυτό μετά τον σχετικό σάλο που αναιτίως ξέσπασε, ποιο στοιχείο νομίζετε ότι υπερισχύει στον «έξω κόσμο»; Η βεβαιότητα ότι είναι ειλικρινής ή μήπως η εντύπωση ότι προσπαθεί να «κουκουλώσει» ένα πρόβλημα; Ακόμη κι αν ισχύει το πρώτο, στο πεδίο των εντυπώσεων «νικά» το δεύτερο. Διότι εκ των υστέρων ισχυροποιείται η εκδοχή ότι ο τεχνικός του «τριφυλλιού» αρχικώς υπαινίχθηκε κάτι, το οποίο -κι αυτό είναι το νόστιμο- ούτως ή άλλως ΔΕΝ προέκυπτε από την πολυσυζητημένη συνέντευξή του. Το συνειδητοποιεί, άραγε, αυτό, η «περιρρέουσα ατμόσφαιρα» που... τρομοκρατήθηκε επειδή ο Πεσέιρο είπε τα προφανή για την αγοραστική δύναμη των «άλλων»;

Να δεχθώ ότι όλη αυτή η σπασμωδικότητα οφείλεται μόνο στον «ακήρυχτο πόλεμο» ΠΑΕ- Ερασιτέχνη; Φοβάμαι πως τέτοια «κρούσματα» σχετίζονται με την ανασφάλεια που «μαστίζει» τις ΠΑΕ και τη συνακόλουθη παιδαριώδη ιδέα ότι οι οπαδοί και οι παίκτες της (κάθε) ομάδας χρειάζονται συνεχείς «ντόπες» ηθικού και... παιάνες. Την εικασία μου ενισχύει η ανάμνηση της εικόνας ενός Μαλεζάνι που ανέκραζε «ζήτω ο Παναθηναϊκός» για να «αποδείξει» ότι δεν ένιωθε δέος απέναντι στον Ολυμπιακό. Αλλά κι ενός Κάτανετς που δήλωνε την αδυναμία του να κατανοήσει την ψύχωση για τον έβδομο συνεχή τίτλο κι αμέσως απολυόταν...