Για το πράσινο στα ελληνικά γήπεδα (SportDay / Χρίστος Χαραλαμπόπουλος)

Επειδή οι δημοσιογράφοι, παρά την εντύπωση που καλλιεργεί με πάθος η τηλεόραση, δεν μπορεί να είναι ειδικοί σε όλα, πιστεύω ότι σε κάποια ζητήματα που χρειάζεται ιδιαίτερη γνώση ο λόγος πρέπει να περνάει στους ειδικούς. Σήμερα δημοσιεύω την επιστολή που μου έστειλε ο φίλος της στήλης Νίκος Θυμάκης, γεωπόνος και σύμβουλος πρασίνου στον Δήμο Κηφισιάς, για την κατάσταση αυτού που –καταχρηστικά πολλές φορές– ονομάζεται «πράσινο» των ελληνικών γηπέδων.

Γράφει, λοιπόν, ο Νίκος Θυμάκης: «Η διοίκηση της Super League αποφάσισε να τιμωρεί κάθε ΠΑΕ που το γήπεδό της είναι ακατάλληλο με πρόστιμο 15.000 ευρώ. Σίγουρα αυτό είναι ένα βήμα για να πάρουν επιτέλους σοβαρά την υπόθεση "αθλητικός χώρος". Εξάλλου, οι ποδοσφαιριστές πληρώνονται και ασφαλίζονται από τους ίδιους τους προέδρους, άρα πρέπει να τους εξασφαλίζονται οι καλύτερες δυνατές συνθήκες. Μήπως, όμως, θα έπρεπε να σκεφτούν κάπως πιο οργανωμένα πάνω στο θέμα του αθλητικού χλοοτάπητα; Πιο συγκεκριμένα, θα μπορούσαν:

•Να θεσμοθετήσουν “τεχνικό σύμβουλο χλοοτάπητα”».

Αυτός θα είναι υποχρεωτικά γεωπόνος, με σεμινάρια (π.χ. Institute of Groundmanship, Αγγλία). Υπάρχουν ειδικοί στην Ελλάδα (καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, εργολήπτες γεωπόνοι, γεωπόνοι δήμων για τα στάδια που είναι δημοτικά). Δεν είναι δυνατόν να συντηρούν το 2007 τους χλοοτάπητες ο κυρ-Μήτσος, ο κυρ-Ανδρέας και ομάδες συμπαθών αλλοδαπών. Υπάρχει συγκεκριμένη τεχνογνωσία. Μας πληγώνει δε ιδιαίτερα το ότι μεγάλη ΠΑΕ έφερε Ολλανδό γεωπόνο για να αντικαταστήσει τον "αποτυχημένο" –κατά τη γνώμη της– Ελληνα, προκειμένου να σώσει τον κατεστραμμένο από το κακό αποστραγγιστικό σύστημα χλοοτάπητα των βοηθητικών γηπέδων της. Μάλιστα, το ρεπορτάζ ανέφερε ότι αυτός είχε μισθό τέσσερις φορές μεγαλύτερο από του Ελληνα! Φυσικά, δεν έκανε τίποτα, διότι δεν ήξερε τις ελληνικές συνθήκες, και τώρα απολαμβάνει προφανώς τις ελληνικές ακρογιαλιές με τα χρήματα που πήρε (στην υγειά των κορόιδων!)

•Πριν από το παραπάνω, θα έπρεπε να απαιτούν τα έργα (κατασκευή γηπέδων) να τα κάνουν πιστοποιημένοι εργολάβοι πρασίνου (υπάρχουν…) και όχι οποιαδήποτε τεχνική εταιρεία η οποία ισχυρίζεται ότι κάνει πράσινο και το δίνει υπεργολαβία. Το πρόβλημα ξεκινά από το ότι τα πιο πολλά από τα γήπεδά μας δεν έχουν άρτιο αποστραγγιστικό σύστημα και γι' αυτό φταίνε αυτοί που κάνουν μεγάλες εκπτώσεις για να πάρουν ένα έργο. Το γήπεδο (περιβάλλων χώρος και αθλητικός χώρος) είναι έργο πρασίνου και ως τέτοιο πρέπει να προδιαγράφεται και να συντηρείται.

•Να αντιμετωπίζουν το γήπεδο ως συνολικό χώρο πρασίνου. Αυτό θα απέφερε ενέργειες όπως αυτή της ΕΠΣΑ (δενδροφύτευση περιβαλλόντων χώρων γηπέδων), αλλά και προέκταση και πραγματική εφαρμογή κινήσεων όπως η περιβόητη "διπλή ανάπλαση". Ας χορηγηθεί περισσότερο πράσινο αντί για τσιμέντο… Ελεος πια!

•Να τοποθετούνται ελληνικοί χλοοτάπητες και όχι κάθε λογής "γρήγοροι" αυστριακοί ή αφρικανικοί ή… ή… ή… Είναι δυνατόν να προσαρμοστούν στις συνθήκες της πατρίδας μας; Τέλος, παραθέτουμε μια πρόταση που έχει εφαρμοστεί σε μικρή κλίμακα σε συνοικιακό γήπεδο, το οποίο χρησιμοποιεί αυτή την περίοδο για προπονήσεις ομάδα της Super League γιατί το δικό της έπαθε ζημιά».


Μια πρόταση που έχει ενδιαφέρον

Ακολουθεί μια πρόταση του Νίκου Θυμάκη, βασισμένη πάνω σε ένα πείραμα που γίνεται στον Δήμο Κηφισιάς, με τίτλο «Πράσινη διαχείριση χλοοταπήτων αθλητικών χώρων».

Η πολιτική βούληση σε συνδυασμό με την τεχνογνωσία αλλά και τη διάθεση να αξιοποιηθούν τα «πράσινα απορρίμματα»(υπολείμματα χλόης) οδήγησαν στην πρώτη σε πανελλήνια κλίμακα προσπάθεια «οικολογικής διαχείρισης» αθλητικού-αγωνιστικού χώρου, στο Ζηρίνειο Κηφισιάς. Από την αρχή του 2006 δημιουργήθηκε εντός του σταδίου σε ελεύθερο χώρο, όπου υπήρχε πράσινο, φυσικός κομποστοποιητής, όπου εναποτίθεται η κομμένη χλόη.

Από τη στιγμή που λήφθηκε αυτή η απόφαση έχει σταματήσει η λίπανση με χημικά σκευάσματα, όπως και οι φυτοπροστατευτικές επεμβάσεις, ούτως ώστε η χλόη να είναι κατάλληλη για κομπόστ. Ο όγκος των πρώτων κουρεμάτων τοποθετήθηκε στον κομποστοποιητή και με την τακτική ανάδευση μπόρεσε να αποθηκευτεί ώστε να χρησιμοποιηθεί ως εδαφοβελτιωτικό.

Βέβαια, εκτός της αξιοποίησης του υλικού, οι πολίτες –και κυρίως τα παιδιά που γυμνάζονται στο στάδιο– παίρνουν καθημερινό μάθημα οικολογικής διαχείρισης των απορριμμάτων του κήπου, μια και ο κομποστοποιητής μπορεί εύκολα να φτιαχτεί και να χρησιμοποιηθεί από τον οποιονδήποτε… Βέβαια, μυρίζει ελαφρά κοπριά, αλλά αυτό είναι κάτι που με τους σωστούς χειρισμούς ξεπερνιέται σε μεγάλο βαθμό.
Από την άνοιξη του 2007 αξιοποιήθηκε μεγάλο μέρος του κομπόστ που δημιουργήθηκε από τα υπολείμματα της κοπής του χλοοτάπητα του Ζηρινείου. Πιο συγκεκριμένα, ο κύριος όγκος αποτέλεσε το εδαφοβελτιωτικό του νέου roundabout στον κόμβο της πολιτείας.

Τον τελευταίο καιρό γίνεται πολύς λόγος για τον συνθετικό τάπητα (προς Θεού, δεν είναι σωστό να τον αποκαλούμε «χλοοτάπητα», μια και δεν έχει ίχνος χλόης). Είναι αντιαθλητικός, αντιπεριβαλλοντικός, αντιαισθητικός με όλη τη σημασία της λέξεως. Ολα τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών (π.χ. Σάλτσμπουργκ, Ελφσμποργκ, στάδιο Μόσχας "Λουζνίκι") παρουσιάζουν το θέμα άρτια δημοσιογραφικά.

Οποιος θέλει περισσότερα επιστημονικά στοιχεία και επιχειρήματα μπορεί να τα βρει στην ιστοσελίδα της Πανελλήνιας Ενωσης Γεωπόνων Εργοληπτών Πρασίνου, HYPERLINK http://www.peegep.gr, www.peegep.gr».

Δεν ρίχνουν μια ματιά στη συγκεκριμένη πρόταση εκεί στη Super League, μήπως βγάλουμε καμιά χρήσιμη άκρη;