Μύθοι και αλήθειες για το ντόπινγκ στο ΝΒΑ (SportDay / Νίκος Παπαδογιάννης)

«O Παναθηναϊκός υστερούσε έναντι των ομάδων του ΝΒΑ σε ταχύτητα, σε δύναμη, σε κορμιά, σε εκρηκτικότητα», έγραφα στο χθεσινό μου σχόλιο. «Ναι, αλλά στο ΝΒΑ δεν κάνουν ντόπινγκ κοντρόλ», επισημαίνει με ευγενικό του e-mail φίλος αναγνώστης. Το ίδιο νομίζω ότι ισχυρίζονται μέσα στην ασχετοσύνη και αγραμματοσύνη τους κάτι αμετανόητοι υπερασπιστές των Ελλήνων μετρ των «χαμένων ελέγχων» και των μηχανοκίνητων σπορ στους δρόμους της Γλυφάδας.

Η αλήθεια είναι φυσικά διαφορετική. Δεν υπάρχει σπορ χωρίς ντόπινγκ κοντρόλ στις ΗΠΑ, ειδικά μετά το σκάνδαλο της Βalco. Η πανίσχυρη «Ενωση των Παικτών» έκανε μια «φιλότιμη» προσπάθεια να αφήσει τα στεροειδή έξω από τις απαγορευμένες ουσίες, αλλά η σχετική εισήγηση απορρίφθηκε ως προκλητική. Το ΝΒΑ ενδιαφέρεται πάνω απ' όλα για το άσπιλο κι αμόλυντο «ίματζ» του. Το τελευταίο που ήθελε ήταν να αντιμετωπίσει τα υπονοούμενα όσων πιστεύουν ότι η σωματοδομή και οι αθλητικές ικανότητες των παικτών του οφείλονται σε ντόπες.

Σύμφωνα με την ισχύουσα Συλλογική Σύμβαση, διεξάγονται προγραμματισμένοι έλεγχοι για σωρεία απαγορευμένων ουσιών, με κοινή ευθύνη των ομάδων, του ΝΒΑ και της «Ενωσης των Παικτών». Η ανάλυση γίνεται σε ανεξάρτητο εργαστήριο. Επιπρόσθετα, οι μπασκετμπολίστες ελέγχονται αιφνιδιαστικά μέχρι και 4 φορές τον χρόνο από τους «ιπτάμενους γιατρούς» της USADA (η επίσημη οργάνωση των ΗΠΑ για το αντιντόπινγκ). Στην επιλογή των παικτών δεν έχουν καμία συμμετοχή ούτε οι ομάδες, ούτε το ΝΒΑ, ούτε το συνδικαλιστικό τους όργανο.

Εάν βρεθεί θετικός σε στεροειδή ουσία ένας αθλητής, τιμωρείται με αποκλεισμό 10 αγώνων, όπως συνέβη τον Μάρτιο με το Λίντσεϊ Χάντερ των Πίστονς. Ο ένοχος εντάσσεται υποχρεωτικά σε πρόγραμμα επανένταξης, ενώ το συμβόλαιό του ακυρώνεται και η ομάδα του υποχρεώνεται να του καταβάλει μεροκάματο όχι υψηλότερο από το 25% των ετήσιων αμοιβών του, μέχρι την επιστροφή του. Σε περίπτωση υποτροπής, οι αγωνιστικές ποινής γίνονται 25. Την τρίτη φορά, ο «βρόμικος» παίκτης τιμωρείται με ένα χρόνο καραντίνας. Το τετράκις εξαμαρτείν επισύρει ποινή ισόβιου αποκλεισμού (με οποιαδήποτε ιδιότητα) από το ΝΒΑ.

Υπάρχουν επίσης ξεχωριστές ποινές για όποιον παραβεί τους κανόνες του προγράμματος επανένταξης, αλλά και ενδελεχείς έλεγχοι σε περίπτωση που κάποιος σεσημασμένος φερθεί περίεργα. Μόλις, για παράδειγμα, απουσιάσει αδικαιολόγητα από 1-2 προπονήσεις ή χάσει μια προγραμματισμένη πτήση της ομάδας του, περνάει αμέσως από τεστ ντόπινγκ. Η Συλλογική Σύμβαση ρυθμίζει κάθε πιθανή και απίθανη λεπτομέρεια, σε βαθμό ανατριχιαστικό. Οποιος θέλει να μάθει λεπτομέρειες, ας ρίξει μια ματιά στην ιστοσελίδα της «Ενωσης Παικτών» (www.nbpa.com).

Η αλήθεια είναι ότι περισσότερο ενδιαφέρεται το ΝΒΑ να κρατήσει το μπάσκετ μακριά από τα ναρκωτικά. Ετσι, οι ποινές για χρήση κοκαΐνης, οπιούχων όπως η ηρωίνη, αμφεταμίνης και παραγώγων της, PSP και LSD, είναι πολύ πιο βαριές από αυτές που βαρύνουν τους ντοπαρισμένους μπασκετμπολίστες. Μιλάμε πια για αποκλεισμό ενός έτους αν ο αθλητής είναι πρωτοετής («ρούκι», που λέμε στα νεοελληνικά) και δύο ή περισσότερων αν πρόκειται για βετεράνο. Για μαριχουάνα, η πρώτη παράβαση τιμωρείται μόνο με ένταξη σε ειδικό πρόγραμμα, η δεύτερη με πρόστιμο 25.000 δολαρίων, η τρίτη με 5 αγωνιστικές και οι επόμενες με άλλες 5, πάντοτε χωρίς πληρωμή για τις χαμένες εργατοημέρες.

Αυτός ο τελευταίος όρος είναι εκ των ων ουκ άνευ. Τιμωρημένος αθλητής που παίρνει μισθούς και πριμ υπάρχει μόνο στην Ελλάδα...