Απορίες για μια μη κανονική ομάδα (SportDay / Βάιος Τσούτσικας)

Δανείζομαι έναν τίτλο, του οποίου το copyright έχει ο Τσόχος. Εχω απορίες, λοιπόν. Απορίες που έχουν να κάνουν με την «Παναθηναϊκή Οικογένεια». Κατ' αρχάς πόσο κοστίζει ένα λεξικό της νεοελληνικής; Η ερώτηση γίνεται διότι τόσο η ΠΑΕ όσο και ο Ερασιτέχνης έχουν πρόσφατα χρησιμοποιήσει δύο λέξεις οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με την «πράσινη» πραγματικότητα.

Το «ενιαίος και αδιαίρετος» εκστομίστηκε για να ντύσει τις θριαμβολογίες και των δύο πλευρών, όταν έπεφταν οι υπογραφές για το γήπεδο στον Βοτανικό. Σαν ένα κουστούμι που φοράς όταν πας σε μια δεξίωση και το οποίο σου είναι παντελώς άχρηστο τις υπόλοιπες ημέρες. Μόνο που το κοστούμι ενδέχεται να το χρησιμοποιήσεις και πάλι... Το συγκεκριμένο δίδυμο εννοιών μάλλον πάει (διά παντώς) στα... υπ' όψιν. Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, ο Παναθηναϊκός να είναι ενιαίος και αδιαίρετος από τη στιγμή που «κυβερνιέται» από δύο οικογένειες με διαφορετικά οικονομικά (και όχι μόνο) συμφέροντα. Τότε που οι έννοιες στόλιζαν πρωτοσέλιδα, λίγοι είχαν ενστάσεις με την ορθή χρήση αυτών των λέξεων...

Πόσο εύκολο είναι να πιστέψει ο μέσος οπαδός του Παναθηναϊκού ότι τα ερασιτεχνικά σωματεία περιμένουν τις μερικές χιλιάδες ευρώ για να μπορέσουν να πρωταγωνιστήσουν και πάλι; Θυμίζω ότι ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη στην άλλη του «δουλειά», την ΚΑΕ Παναθηναϊκός, φέτος θα μπει μέσα περίπου 16 εκατ. ευρώ... Πόσο σημαντική είναι για τη «ζωή των 17 τμημάτων» αυτές οι μερικές χιλιάδες ευρώ; Με τα χρήματα τα οποία θα δαπανηθούν φέτος για έναν παίκτη των πρωταθλητών Ευρώπης, για έναν παίκτη με συμβόλαιο «κανονικό» και όχι «βασιλικό» σαν των Διαμαντίδη και Γιασικεβίτσιους, όχι μόνο θα ζήσει ο Ερασιτέχνης, αλλά θα βασιλεύσει κιόλας. Θυμηθείτε τις επιτυχίες οι οποίες χρόνια τώρα δεν έρχονται σε σπορ στα οποία ο Παναθηναϊκός παλιά κυριαρχούσε. Θυμηθείτε τα παραπαίοντα τμήματα της πάλης, της άρσης βαρών, του στίβου, της κολύμβησης ακόμα και της ξιφασκίας. Το βόλεϊ ακολούθησε διαφορετικό δρόμο από τη στιγμή που βρέθηκε άνθρωπος να βάλει το χέρι στην τσέπη. Αν δεν ήταν ο Βλάσης Σταθοκωστόπουλος, πιθανότατα το βόλεϊ θα ακολουθούσε την πορεία του πόλο. Πόλο... Μήπως είναι παλιό το... ανέκδοτο που χρησιμοποιούσαν οι οπαδοί του Ολυμπιακού για τον «αιώνιο αντίπαλό» τους και έκανε λόγο για πανηγυρισμούς των Παναθηναϊκών επειδή δεν πνίγηκε κανείς παίκτης κατά τη διάρκεια των αγώνων της ομάδας στην Α2; Μήπως και γι' αυτή την κατάντια φταίνε οι (φετινές) μερικές χιλιάδες ευρώ που δεν δίνει η ΠΑΕ στον Ερασιτέχνη; Θυμηθείτε ότι για έναν παίκτη ξεπουλήθηκε πριν από χρόνια όλη η ομάδα του πόλο στη Γλυφάδα. Είναι άλλο ότι αυτός ο παίκτης έχει κατακτήσει μόνος του διπλάσιους τίτλους από όλο τον μπασκετικό Ολυμπιακό. Εδώ εξετάζεται η σχέση με τα υπόλοιπα τμήματα του συλλόγου. Γι' αυτά που λέει ο ύμνος «Πρωταθλητή σ' όλα τα σπορ παντοτινέ». Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε ακόμα ένα θέμα που απασχολεί ή πρέπει να απασχολεί τον Παναθηναϊκό. Πόσο εύκολο είναι να μπεις στον Ερασιτέχνη ως απλό μέλος με δικαίωμα (άλλης, διαφορετικής) ψήφου;

Ενα άλλο θέμα που απασχολεί τους οπαδούς του Παναθηναϊκού τον τελευταίο καιρό είναι η σχέση τους με την ΠΑΕ. Ή μάλλον ο τρόπος με τον οποίο η ΠΑΕ προσπαθεί να «διώξει» τον κόσμο από το γήπεδό της. Τα εισαγωγικά χρησιμοποιούνται, διότι κανένας δεν μπορεί να διώξει (χωρίς εισαγωγικά) κανέναν από πουθενά. Ολοι αυτοί που λένε ότι «η ψυχή μας είναι μέσα στο γήπεδο κι εμείς στέκουμε απ' έξω» άκουγαν (αλλά δεν έκαναν τίποτα) κάθε Παρασκευή πέρυσι, όταν ο Ομπράντοβιτς τους ζητούσε, σχεδόν τους παρακαλούσε, να πάνε να δουν από κοντά την ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού, αυτή την ομάδα από την οποία κανείς δεν προσπάθησε να τους «διώξει». Ισα ίσα μάλιστα. Με τους παίκτες που φέρνει και τους τίτλους που κατακτά, το μόνο που κάνει είναι να τους «φωνάζει» δίπλα της. Αυτοί όμως πάνε μόνο και μόνο για να βρίσουν τον Παπαλουκά αν βάλει καλάθι στην ομάδα τους ή στερούν από όλους τους υπόλοιπους (λίγους ή πολλούς δεν θα το πω εγώ) το δικαίωμα να παρακολουθήσουν φέτος στα πρώτα τρία εντός έδρας ματς τον Γιασικεβίτσιους και τους υπόλοιπους αστέρες του «τριφυλλιού». Τα έφερε έτσι η κλήρωση, που σε αυτά τα τρία ματς είναι και το εντός έδρας με τον Ολυμπιακό. «Ευτυχώς» που ήρθε το ΑΣΕΑΔ και μείωσε την ποινή σε μια αγωνιστική. Τα εισαγωγικά χρησιμοποιούνται ως σύντομο σχόλιο της συγκεκριμένης απόφασης. Για τη σοβαρότητα αυτών που συνηθίζουν να απαλλάσσουν τους μεγάλους, δεν θα κάνουμε κουβέντα σε αυτό το κομμάτι...

Εχω χρόνια να ασχοληθώ με τους συνδέσμους οπαδών του Παναθηναϊκού. Από το 1997, όταν τους είδα αντίπαλους στην ίδια κερκίδα σε εκτός έδρας ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ο Γεωργιάδης ισοφάριζε την ΑΕΚ και κάποιοι τσακώνονταν για το καταστατικό της «Θύρας 13»... Αν είναι αυτό το πρόβλημα και σήμερα, ας λυθεί ή ας σταματήσει επιτέλους να απασχολεί την ΠΑΕ. Δεν έχει καμία σχέση, ή καλύτερα δεν πρέπει να έχει καμία σχέση η ΠΑΕ με τους οργανωμένους οπαδούς. Αλλωστε αυτοί δεν φέρουν τον τίτλο των «οργανωμένων της ΠΑΕ», αλλά υποστηρίζουν τον σύλλογο στο σύνολό του. Τώρα για τους συγκεκριμένους οπαδούς, τους οποίους γνωρίζει και δεν θέλει ο Τζίγκερ στη Λεωφόρο, ούτε αστυνομικοί είμαστε ούτε αυτόν τον ρόλο θέλουμε να παίξουμε. Είναι δουλειά της ΠΑΕ είτε να τους απομακρύνει είτε να τους δεχθεί και πάλι πίσω με τους δικούς της όρους.

Σημειώστε κάπου εδώ ότι η βία δεν γεννιέται εντός των γηπέδων. Ως κοινωνικό φαινόμενο απλώς μεταφέρεται εντός αυτών. Υπό αυτό το πρίσμα η εφαρμογή του μέτρου «ticket club» παίρνει διαφορετική διάσταση. Κάνει τις κορόνες περί λάθους της ΠΑΕ για την εφαρμογή του μέτρου να μοιάζουν υποκριτικές. Με αυτόν τον τρόπο η ΠΑΕ προσπαθεί να ελέγξει τους πελάτες της, οι οποίοι προτιμούν να πάνε στο γήπεδο. Ετσι, κανένας πλέον δεν μπορεί να την κατηγορήσει ότι δεν κάνει τίποτα προκειμένου να εμποδίσει την εμφάνιση επεισοδίων εντός του γηπέδου της. Σε περίπτωση επεισοδίων εντός γηπέδου κι εφόσον δεν υπήρχε στη ζωή μας η «ticket club», πέστε μου πόσοι δεν θα έλεγαν ότι ο Βαρδινογιάννης δεν έκανε τίποτα; Η πολιτική αυτή, φυσικά, δεν συνάδει με τη δήλωση «μετάνιωσα που δεν πήρα τα παιδιά μου στο γήπεδο», την οποία έκανε ο Τζίγκερ για το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, από τη στιγμή που για 90 λεπτά βριζόταν η οικογένεια του Παρασκευά Αντζα με τρόπο χυδαιότατο. Βία δεν είναι μόνο η σωματική... Δεν είναι μόνο η σωματική βία η οποία πρέπει να βγει εκτός γηπέδου. Στην προκειμένη περίπτωση, η «ticket club» δεν φτάνει...

Επίσης, σε καμία περίπτωση δεν κάνουν καλό δηλώσεις για «αναμονή επεισοδίων σε ανύποπτο χρόνο». Από ποιους, πού και γιατί είναι ερωτήσεις στις οποίες θα έπρεπε να μπορεί να απαντήσει ο κύριος Αθανασόπουλος την ώρα που έκανε αυτή την πρόβλεψη. Επειδή το κομμάτι αυτό δεν στηρίζεται στο ρεπορτάζ, αλλά στις εκτιμήσεις, η συγκεκριμένη πρόβλεψη στόχο είχε την προ των γεγονότων ανάδειξη των υπαιτίων. «Αυτοί είναι οι κακοί, πιάστε τους». Ετσι, ουσιαστικά, δημιουργείται (κι άλλο) πρόβλημα. Δεν λύνεται κανένα.

Φυσικά και κάθε νέο μέτρο τις πρώτες μέρες της εφαρμογής του γνωρίζει δυσκολίες. Κανένα μέτρο δεν μπορεί να υλοποιηθεί έτσι ακριβώς ιδανικά όπως υποδεικνύουν οι τεχνοκράτες και τα χαρτιά. Ο ανθρώπινος παράγοντας παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στην υλοποίηση και του μέτρου διάθεσης εισιτηρίων μέσω της «ticket club». Αυτό θα έπρεπε να το γνωρίζει η ΠΑΕ και να φροντίζει από τη μέρα λήψης της απόφασης, να το παρουσιάσει σαν ένα μέτρο φιλικό για τον οπαδό. Οχι επειδή πρέπει η ΠΑΕ να το «παίζει» ή να είναι καλή απέναντι στους πελάτες της. Απλώς για να αυξήσει τις πιθανότητες επιτυχίας του δικού της μέτρου. Διορθώσεις θα γίνουν, είναι σίγουρο. Διορθώσεις τέτοιες οι θα επιτρέψουν σε κάθε μέσο φίλο της ομάδας να δει πιο φιλικά το συγκεκριμένο μέτρο. Απλώς έπρεπε να είχαν γίνει λίγο νωρίτερα.

Κανονικά θα έπρεπε να μας απασχολήσουν κι άλλα. Οπως το γιατί ο Πεσέιρο επέμενε στα δύο αμυντικά χαφ απέναντι στον Αστέρα, γιατί δεν είπε κανένας στον Πορτογάλο ότι με την ενδεκάδα που παρέταξε στην Τρίπολη το πιθανότερο θα ήταν να δούμε αυτό που είδαμε επί 90 λεπτά. Γιατί δεν ξεκινά βασικός ο Ν'Ντόι; Γιατί ο Δημούτσος δεν παίρνει καμία ανάσα, ειδικά τώρα που έγινε γνωστό το πρόβλημα με την καταπόνηση του Σωτήρη Νίνη; Γιατί προτιμήθηκε ο Σέριτς αντί του Ιβανσιτς την περασμένη Κυριακή; Πώς περίμενε ο Πεσέιρο να πλαγιοκοπήσει με τον Βύντρα και τον Νίλσον (που έπαιζε και με ανάποδο πόδι); Αυτά είναι όμως προβλήματα που απασχολούν κανονικές ομάδες. Δυστυχώς, ο Παναθηναϊκός μόνο τέτοια δεν φαντάζει...