Εισπρακτικός μηχανισμός (SportDay / Αντώνης Πανούτσος)

Οταν έχω στα χέρια σακούλες και αγοράζω εφημερίδα, τη βάζω ψηλά ανάμεσα στα πόδια για να βγάλω το πορτοφόλι και να πληρώσω. Εάν κάποιος βιντεοσκοπήσει τη σκηνή, θα δείξει ακριβώς αυτό. Εάν κάποιος με φωτογραφίσει, θα φανεί ότι έκανα την εφημερίδα φαλλικό σύμβολο. Και ρωτάω εγώ με το φτωχό μου το μυαλό: είδε κανένας τον πανηγυρισμό του Λούα Λούα στη σημαία του κόρνερ και κατάλαβε ότι τη χρησιμοποιεί για να δείξει ότι «τόσο μεγάλη την έχω»; Εγώ μέχρι να δω το πρωτοσέλιδο του «Πρωταθλητή» ούτε μου είχε περάσει από το μυαλό. Εάν, λοιπόν, κακώς είχε αθωωθεί ο Παρασκευάς Αντζας –και σε αυτό συμφωνώ με τον Γιάννη Βαρδινογιάννη–, κάκιστα θα τιμωρηθεί, αν τιμωρηθεί, ο Λούα Λούα. Και σε αυτό ελπίζω ότι συμφωνεί ο Τζίγκερ.

Πολύ σημαντικότερο από την τιμωρία του Λούα Λούα είναι το θέμα των γηπέδων. Στην Ελλάδα προβάλλονται ματς από όλον τον κόσμο. Μπορείτε να σκεφτείτε ένα ματς από χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης που να διεξάγεται σε γήπεδο ανάλογο με αυτό της Βεροίας; Οχι; Να κατεβάσω τον πήχη. Γήπεδο σε αγώνα του Παναφρικανικού που να έχει τις λακκούβες και τον φωτισμό του Δημοτικού Σταδίου Βέροιας; Ούτε; Και γιατί δεν συμβαίνει; Επειδή είναι τα γήπεδα είναι δημοτικά; Ακόμα και στην υποκρισία υπάρχει όριο.

Διότι από τη στιγμή που μια ομάδα της Σούπερ Λίγκας εισπράττει τα λεφτά από τα εισιτήρια είναι υπεύθυνη για το γήπεδο. Τα λεφτά σου δεν τα πληρώνεις ούτε στον Δήμο Βέροιας ούτε στη διοίκηση του ερασιτέχνη μιας ομάδας, αλλά στην ΠΑΕ. Εάν, λοιπόν, ο δήμος είναι ανακόλουθος στις υποχρεώσεις του στη συντήρηση του γηπέδου, κάνεις ό,τι το συμβόλαιό σου επιτρέπει. Του κάνεις αγωγή, ψάχνεσαι για άλλο γήπεδο, αλλά στο μεταξύ σέβεσαι τα λεφτά που συνεχίζεις να παίρνεις από τους οπαδούς-πελάτες σου. Το να λες, όπως λένε στη Σούπερ Λίγκα, ότι από το 2009-10 θα εφαρμόζονται τα κριτήρια της UEFA για τα γήπεδα είναι ένα καλό επιχείρημα, εάν το συνδυάσεις με το ότι μέχρι εκείνη τη σεζόν και οι οπαδοί δεν θα πληρώνουν τιμές UEFA. Θα πληρώνουν τιμές περιφερειακού Ημαθίας, όπως είναι και η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών που απολαμβάνουν.

Η Σούπερ Λίγκα μοιάζει σαν μια επιχείρηση που το πρώτο πράγμα που κατασκεύασε είναι το ταμείο. Ενας εισπρακτικός μηχανισμός που ασχολείται με τις χορηγίες και τις διαφημίσεις. Είναι, φυσικά, δικαίωμα της κάθε επιχείρησης να βάζει τις προτεραιότητές της. Αλλά επίσης είναι και υποχρέωση του κράτους να την αντιμετωπίζει όπως όποια άλλη επιχείρηση. Περιλαμβανομένου και του θέματος της ανέγερσης νέων γηπέδων με κρατική συμβολή. Ενα θέμα, όμως, που νομίζω ότι η Σούπερ Λίγκα το βλέπει όλο ιδεολογία, που πολλές φορές είναι το συνώνυμο της υποκρισίας.

Ηρθε ένα mail από τον Argent που αναφέρεται στον τρόπο που διατέθηκαν τα εισιτήρια του ματς του Ολυμπιακού με τον ΟΦΗ. Λέει ότι τα εισιτήρια της 7 δίνονται απευθείας στους οργανωμένους, ότι ο έλεγχος είναι διαφορετικός στις θύρες, με πολύ μαλακότερο τον έλεγχο στην 7, ότι στην 8 το δίχτυ εμποδίζει, αλλά είναι εύκολο να περάσεις κάτω από το διαχωριστικό και να πας στην 7, και ότι στην ιστορική Gate 7, εκτός του ότι βλέπεις το ματς καλύτερα, το βλέπεις και πιο ευχάριστα με το κεφάλι που στρώνεις από τα τρίφυλλα που καπνίζουν οι διπλανοί σου. Από πλευράς Ολυμπιακού δέχονται ότι τα εισιτήρια της 7 δίνονται απευθείας στους συνδέσμους, προβάλλοντας όμως τη δικαιολογία ότι ο νόμος του Ορφανού δεν είναι καθαρός στο αν απαγορεύεται η χορήγηση μπλοκ εισιτηρίων στους οργανωμένους. Οπότε η διοίκηση θεώρησε ότι δεν έχει την υποχρέωση να αλλάξει την περσινή πολιτική της στη διάθεση των εισιτηρίων. Από την άλλη, όμως, πολύ γρήγορα ξεχάστηκαν τα επεισόδια της Λεωφόρου Λαυρίου. Οσο είμαι κάθετα ενάντιος στο να καταδικάζεται ένας αθώος, είμαι το ίδιο ενάντιος στο να ξεχνιούνται μέσα σε ένα εξάμηνο τα όπλα που βρέθηκαν σε γραφεία συνδέσμων.

Οπως και, παρ' ότι είμαι υπέρ της νομιμοποίησης της φούντας, είμαι ενάντια στη χρήση της μέσα σε ποδοσφαιρικά γήπεδα. Το χασίσι δεν ανεβάζει την επιθετικότητα, αλλά μειώνει την ευθυκρισία, δίνοντας μια ελαφρότητα στις πράξεις σου. Οπως, λοιπόν, θεωρώ επικίνδυνο να κάνεις κεφάλι και να οδηγείς, θεωρώ επικίνδυνο να είσαι μεθυσμένος ή στα high σου και να έχεις μπει στο γήπεδο, αφού πολύ πιο εύκολα σκέφτεσαι: «Δεν θα είχε πλάκα να σημαδέψω με το πλαστικό μπουκάλι την καράφλα του επόπτη;».

Μιλώντας για φούντα, άλλο είναι να είσαι πελάτης του «MG» και να λες αστεία για τη φούντα της Ζαχάρως και άλλο να είσαι εκπρόσωπος του έθνους και να λες ακριβώς το ίδιο αστείο. Μια διαφορά που ανακάλυψε έμπρακτα ο Γρηγόρης Ψαριανός όταν στην εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη «Πρωταγωνιστές» αποφάσισε να πει ένα αστείο για τις πυρκαγιές του Αυγούστου. Είπε, λοιπόν, ο Ψαριανός το χιλιοειπωμένο και μέτριο κατά τη γνώμη μου αστείο ότι οι πυροσβέστες είχαν πρόβλημα να σβήσουν τις πυρκαγιές της Ηλείας επειδή είχαν μαστουρώσει από τα αυτοφυή που καίγονταν. Σύμφωνα, λοιπόν, με το ρεπορτάζ στα «ΝΕΑ»: «Η πρωτοφανής δήλωση ανήκει στον Γρηγόρη Ψαριανό, νεοεκλεγέντα βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στη Β' Αθηνών, και αποτελεί την προσωπική εξήγησή του για τη δυστοκία που παρατηρήθηκε στην κατάσβεση των καταστροφικών πυρκαγιών του Αυγούστου. Διατυπώθηκε χθες το βράδυ στη διάρκεια συνέντευξης που έδωσε στην εκπομπή "Πρωταγωνιστές" του Σταύρου Θεοδωράκη στο Μega, προκαλώντας σχετική αμηχανία στην Κουμουνδούρου, η οποία ωστόσο απέφυγε οποιονδήποτε σχολιασμό...». Το μόνο που έχω να προσθέσω είναι ότι εύχομαι καλή τύχη στον Ψαριανό στους χώρους στους οποίους ένα αστείο γίνεται δήλωση και προσωπική ερμηνεία και εύχομαι να μην καταλάβει ποτέ ότι από τη μέρα που μπαίνεις στο μεγάλο σπίτι της πλατείας Συντάγματος ακόμα και ένα αστείο μπορεί να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης.

Ελπίζω, επίσης, όσοι σκιζόντουσαν για το πόσο καλό κάνουν στα νεφρά και το δέρμα οι κυβερνήσεις συνεργασίας, να δουν τώρα τι γίνεται. Διότι οι κυβερνήσεις συνεργασίας δεν είναι απαραίτητο να γίνονται ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τον Συνασπισμό και με τη συμμετοχή του δεύτερου να υπάρχει στοργή και Proderm στις χελώνες του Ιονίου και τις ευρύπυγες εκπαιδευτικούς του Συντάγματος, αλλά μπορούν να γίνουν και ανάμεσα στη Ν.Δ. και το ΛΑΟΣ. Με την ισχνή πλειοψηφία του ο Κώστας Καραμανλής για την κακιά την ώρα πρέπει να τα έχει καλά με το ΛΑΟΣ. Από την άλλη, ο Γιώργος Καρατζαφέρης καταλαβαίνει ότι πρέπει να προβάλλει την εξάρτηση για να αντιλαμβάνονται οι ψηφοφόροι τη δύναμη του κόμματός του και να στέλνει το μήνυμα ότι βρίσκεται κοντά στην εξουσία. Θέλοντας, λοιπόν, να δείξει ότι η επιλογή ήταν και δική του, ο Καρατζαφέρης μετά τη χθεσινή ψηφοφορία για τον πρόεδρο της Βουλής πήγε και έδωσε το χέρι στον Σιούφα. Και η θέση του ΛΑΟΣ είναι ότι στην απόσυρση του βιβλίου της Ιστορίας η κυβέρνηση «πειθαναγκάστηκε να ακολουθήσει τις θέσεις μας».

Αν, λοιπόν, σήμερα με απόλυτη πλειοψηφία η Ν.Δ. κοιτάζει λοξά προς το ΛΑΟΣ, έτσι και αναγκαστεί να κάνει κυβέρνηση συνεργασίας εύκολα καταλαβαίνει κάποιος ότι θα ζήσουμε στον αστερισμό του Αδωνι και του Βαΐτση. Οι μισοί θα φοράμε χλαμύδες και οι άλλοι μισοί ράσα και θα κάνουμε shows στο Καλλιμάρμαρο, όπως την εποχή της «Πολεμικής αρετής των Ελλήνων».

Η οποία «Αρετή» ήταν ένα show που παρουσιαζόταν την εποχή της χούντας στο Καλλιμάρμαρο, με κονφερασιέ τον Γιώργο Οικονομίδη. Η χούντα, λοιπόν, μάζευε μερικές εκατοντάδες φαντάρους στο στάδιο και έντυνε τους μισούς Πέρσες και τους άλλους μισούς Ελληνες. Επαιρνε το μικρόφωνο ο Οικονομίδης και έλεγε «Το 490 π.Χ. οι Πέρσες του βασιλέα Δαρείου αποβιβάστηκαν στον Μαραθώνα. Ο Μιλτιάδης παρέταξε τους Αθηναίους οπλίτες απέναντι στις ασιατικές μάζες της Ανατολής του Δάτη και του Αρταφέρνη». Με τον τονισμό στο «ασιατικές», για να φαίνεται ότι οι Πέρσες ήταν βάρβαροι ως Ασιάτες, αλλά και ψιλοκομμουνιστές, αφού έρχονταν από την Ανατολή. Με το που τελείωνε ο Οικονομίδης έβγαιναν οι φαντάροι και άρχιζαν να κοπανάνε ο ένας τον άλλον με τα κοντάρια και τα σπαθιά. Επειδή, όμως, το ματς ήταν στημένο ήξερες ότι αν σου είχε πέσει το άσχημο λαχείο και ήσουνα με τους Πέρσες, εσύ θα έτρωγες το πολύ ξύλο. Κέρδιζε, λοιπόν, τη μάχη ο Μιλτιάδης, έβγαινε ο Οικονομίδης και έλεγε: «Αλλά το 1014 ο Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος αντιμετώπισε τις ορδές του Σαμουήλ...». Αντε τώρα να βγουν οι ίδιοι φαντάροι, ντυμένοι όμως Βυζαντινοί και Βούλγαροι και να φάνε το ξύλο οι Βούλγαροι. Ξανά ο Οικονομίδης: «Το έπος του '40. Τα ευζωνάκια μας κυνήγησαν τους κοκορόφτερους...» και αμ' έπος, αμ' έργον οι εύζωνοι να κυνηγάνε τους Ιταλούς με τις ξιφολόγχες. Ετσι και είχες την γκίνια και έπρεπε να κάνεις τον Πέρση, τον Βούλγαρο και τον Ιταλό, γινόσουνα σόνικος στο ξύλο.