Τώρα, πιάστε τον! (SportDay / Βάιος Τσούτσικας)

Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια για να περιγράψεις τη (νέα) κατάσταση. Αν σε μια ομάδα που τερμάτισε δεύτερη στο ελληνικό πρωτάθλημα και δεν κατάφερε να προκριθεί στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας η προσθήκη ενός παίκτη σαν τον Γιασικεβίτσιους μείωνε τα περιθώρια αντίστασης των αντιπάλων της, στην περίπτωση που ο ίδιος παίκτης προστεθεί στο ρόστερ του εγχώριου πρωταθλητή και πρωταθλητή Ευρώπης, τι γίνεται;

Οποια ένσταση υπήρχε για το ταίριασμα των αστέρων του Ολυμπιακού σε περίπτωση απόκτησης του Λιθουανού στον Παναθηναϊκό δεν ισχύει. Το πρόσφατο δείγμα δουλειάς των δύο προπονητών έβγαλε ξεκάθαρο νικητή. Ο Ομπράντοβιτς δεν κάνει μαγικά με το δυναμικό του, απλά ξέρει να το κοντρολάρει και να βγάζει από αυτό το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ο Γκέρσον πέρυσι δεν μπόρεσε. Στη Μακάμπι το κατάφερε, εδώ μένει να αποδειχτούν οι (προπονητικές) ικανότητές του, οι οποίες δεν περιορίζονται στη διαχείριση ενός ματς, αλλά και στον έλεγχο της ομάδας γενικότερα, εντός κι εκτός γηπέδου...

Αρκετά, όμως, με τον Ολυμπιακό. Ο Αγγελόπουλος ψάχνει να βρει την απάντησή του στην αρπαγή του Σάρας και δεδομένων των συνθηκών δύσκολα θα καταφέρει να γείρει την πλάστιγγα και πάλι υπέρ του. Οχι επειδή δεν υπάρχουν καλοί παίκτες που (μπορεί να) έρχονται στην Ευρώπη, ούτε γιατί δεν έχει τα χρήματα. Απλά γιατί, όπως αποδείχθηκε και στην περίπτωση του Γιασικεβίτσιους, ο Παναθηναϊκός έχει αποκτήσει αυτές τις διασυνδέσεις οι οποίες του επιτρέπουν να έχει το πάνω χέρι σε δουλειές με το ΝΒΑ.

Ο Παναθηναϊκός... Κοιτάζοντας γύρω του ο Ομπράντοβιτς δεν θα καταφέρει να βρει αντίπαλο στα μέτρα του πλην ίσως της ΤΣΣΚΑ, η οποία με κυβερνητική ενίσχυση πάει να αρπάξει και τον Κιριλένκο. Μέχρι να γίνει αυτό και να αλλάξει (ξανά) τα δεδομένα σε επίπεδο Ευρωλίγκας οι «πράσινοι» φαντάζουν ως το λογικό και απόλυτο φαβορί. Οχι μόνο επειδή μπαίνουν στην κούρσα ως κάτοχοι του τίτλου αλλά κι επειδή κατάφεραν να αναπληρώσουν την επιθετική απώλεια που προέκυψε με τη φυγή του Σισκάουσκας προσλαμβάνοντας ικανότατους σκόρερ. Γιασικεβίτσιους και Σπανούλης είναι τα δύο νέα επιθετικά όπλα των πρωταθλητών, με τους Ουίνστον, Περπέρογλου και Ζίζιτς να αποτελούν κάτι περισσότερο από «γέμισμα» στο ρόστερ, το οποίο πέρυσι είχε, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, δύο «κενές» θέσεις (Ντελκ, Γιαβτόκας).

Οι άλλες δουλειές που έκανε ο Σισκάουσκας μπορούν κι αυτές να καλυφθούν με τρόπο που ξέρει μόνο ο Ομπράντοβιτς. Δουλειά, δουλειά, δουλειά μέχρι να «δέσει» το γλυκό και να αποκτήσει πάλι η ομάδα με τους παλιούς και νέους παίκτες την ορμή των πρωταθλητών. Ειδικά όταν τα υλικά στα χέρια του κόουτς έχουν την ποιότητα των παικτών του Παναθηναϊκού, τα αποτελέσματα είναι σχεδόν εγγυημένα. Μιλήσαμε μόνο για την Ευρωλίγκα... Για το εγχώριο πρωτάθλημα είναι περιττό να πούμε οτιδήποτε.

ΥΓ.: Ποιος λέει ότι, αν ο Κιριλένκο καταλήξει στην ΤΣΣΚΑ με τη βοήθεια των δολαρίων της ρωσικής κυβέρνησης, οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι δεν θα προσπαθήσουν τουλάχιστον να (ξανα)απαντήσουν;