Τι αλλάζει ο Σάρας (SportDay / Τόλης Κοτζιάς)

Χρονικά το πιο μεγάλο μπασκετικό «σίριαλ» του καλοκαιριού είχε να κάνει με τον Βασίλη Σπανούλη. Μόνο που δεν είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, με την έννοια ότι όλοι ήξεραν ότι η κατάληξη του παίκτη θα είναι ο Παναθηναϊκός. Εκείνο, λοιπόν, το μπασκετικό γεγονός που μαγνήτισε όσο κανένα άλλο τους φίλους του μπάσκετ την τρέχουσα μεταγραφική περίοδο αφορούσε τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους.

Εναν παίκτη που μεταγραφικά έφερε στην επιφάνεια ο Ολυμπιακός και που τελικά πήρε ο μεγάλος του αντίπαλος Παναθηναϊκός. Στις 5 Αυγούστου ήταν η πρώτη φορά που βγήκε προς τα έξω έντονα ότι η ομάδα του Πειραιά δίνει «γη και ύδωρ» για να οδηγήσει στον Πειραιά τον τεράστιο Λιθουανό άσο. Επί περίπου ένα μήνα, όλων (ή σχεδόν όλων) η αίσθηση ήταν ότι αργά ή γρήγορα θα υλοποιείτο αυτή η μεταγραφή. Τελικώς, ο πρώην άσος των Ουόριορς έρχεται στην Ελλάδα, αλλά για λογαριασμό των πρωταθλητών Ευρώπης, κάτι που οριστικοποιήθηκε χθες με την επίσημη ανακοίνωση της μεταγραφής. Το θέμα που μας απασχολεί πλέον δεν είναι γιατί ο παίκτης προτίμησε τον Παναθηναϊκό από τον Ολυμπιακό, αλλά πόσο δυνατή έχει γίνει η αρμάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και πόσο μακριά ή κοντά της είναι οι αντίπαλες ομάδες σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Μάλλον είναι περιττό να αναφέρουμε πράγματα για αυτή καθ' αυτή την αξία του Σάρας. Το γεγονός ότι ήταν πρωταγωνιστής στην κατάκτηση της Ευρωλίγκας με Μπαρτσελόνα και Μακάμπι, αλλά και στο Ευρωπαϊκό της Σουηδίας με τη Λιθουανία (χρυσό μετάλλιο), αρκεί για να καταδείξει το μεγαλείο του. Από κει και πέρα -και αυτό είναι το πλέον αξιοσημείωτο- η προσθήκη του στο δυναμικό του Παναθηναϊκού κάνει κατ' αρχήν την περιφέρεια των πρωταθλητών Ευρώπης ισχυρή όσο ποτέ. Εδώ, μόνο και μόνο με την απόκτηση του Βασίλη Σπανούλη, οι περισσότεροι έκαναν λόγο για μία ακαταμάχητη σειρά γκαρντ. Σκεφτείτε, δηλαδή, τι γίνεται πλέον, τη στιγμή που αποκτήθηκε ο Γιάσκε, αποκτήθηκε ο «V Span», και δίπλα τους υπάρχουν α) ο Δημήτρης Διαμαντίδης, κατά πολλούς μέσα στους τρεις καλύτερους πλέι μέικερ της Ευρώπης, β) ο Μίλος Βούγιανιτς, που αν δεν είχε σοβαρούς τραυματισμούς, θα ήταν και αυτός ανάμεσα στους κορυφαίους της γηραιάς ηπείρου, γ) ο Σάνι Μπετσίροβιτς, παίκτης ικανός για πολλά πράγματα, δ) ο Νίκος Χατζηβρέττας, με τη μεγάλη εμπειρία και την υψηλή αγωνιστική του συνέπεια, ε) ο Κένεντι Ουίνστον, ο οποίος έδειξε θετικά πράγματα πέρυσι στον Πανιώνιο και έχει σημαντικά περιθώρια βελτίωσης και στ) ο Στράτος Περπέρογλου, στέλεχος πλέον της Εθνικής, ο οποίος επίσης ξεκάθαρα μπορεί να ανεβάσει το αγωνιστικό του επίπεδο. Θέλετε να σας αναφέρουμε τίποτα περισσότερο για να καταλάβετε για πόσο δυνατή περιφέρεια μιλάμε; Δεν χρειάζεται και δίχως άλλο μιλάμε για την ισχυρότερη γραμμή ανά την Ευρώπη. Η μοναδική που -στα χαρτιά τουλάχιστον, μιας και όσα αναφέρουμε είναι πάντα θεωρητικά- μπορεί να τη συναγωνιστεί είναι αυτή της ΤΣΣΚΑ. Παπαλουκάς, Χόλντεν, Ζήσης, Σισκάουσκας και Λάνγκτον συγκροτούν μία αξιοζήλευτη πεντάδα, με τη διαφορά όμως ότι η περιφέρεια του Παναθηναϊκού, πέρα από ποιοτικότερη, έχει και μεγαλύτερο βάθος. Οσον αφορά τον βασικό αντίπαλο στην Ελλάδα, τον Ολυμπιακό, υπάρχει και εκεί υπεροχή (για την περιφέρεια μιλάμε), άλλωστε γίνεται κατανοητό αυτό από τη στιγμή που χαρακτηρίσαμε τους γκαρντ του Παναθηναϊκού ως τους κορυφαίους της Ευρώπης. Ο Ολυμπιακός έχει Τεόντοσιτς, έχει Μπλάκνεϊ, έχει Γκριρ, έχει Μασιγιάουσκας, έχει Γουντς, έχει Βασιλόπουλο, έχει εν γένει μεγάλο ταλέντο, αλλά υστερεί εκτός των άλλων σε ειδικό βάρος, τη στιγμή που κάποιοι από αυτούς τους παίκτες δεν έχουν δοκιμαστεί στο πολύ ψηλό επίπεδο.

«Τώρα με τον Σάρας, θα τα πάρουμε και πάλι όλα», λένε οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού, μετά την απόκτηση του Γιασικεβίτσιους, και αν το μπάσκετ ήταν αριθμοί, τότε θα είχαν δίκιο. Βλέπετε, στο άθλημα με την πορτοκαλί (και όχι μόνο) όλα είναι σχετικά. Τι πιο τρανό παράδειγμα από τον Παναθηναϊκό. Την προπερσινή περίοδο έμεινε εκτός φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας (χάνοντας από την Ταουγκρές στο ΟΑΚΑ), τι κι αν είχε στο ρόστερ του τον Σπανούλη και τον Λάκοβιτς, δύο γκαρντ εγνωσμένης αξίας. Πέρυσι, όμως, έφθασε στην πηγή και ήπιε νερό, έχοντας στην περιφέρειά του, εκτός των άλλων (ως αντικαταστάτες των Σπανούλη, Λάκοβιτς), τον προερχόμενο από σοβαρούς τραυματισμούς Βούγιανιτς και τον Μπετσίροβιτς, που κόντευε να μείνει ένα αιώνιο ταλέντο. Μιλάμε, όμως, πολύ για περιφέρεια. Και ειδικά για άτομα. Και στα ομαδικά αθλήματα εκείνο που μετράει και τελικά υπερισχύει είναι το σύνολο. Τομέας στον οποίο πάλι ο Παναθηναϊκός έχει αβαντάζ. Με τον ίδιο προπονητή τόσα χρόνια και βέβαια με τόσο πλούσιο έμψυχο υλικό (μεγάλο μέρος του οποίου είναι μαζί εδώ και χρόνια), δείχνει να έχει το πάνω χέρι και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Στην όλη υπόθεση υπάρχουν, πάντως, και ορισμένα ντεζαβαντάζ, ή ερωτηματικά αν προτιμάτε, εκ των οποίων το βασικότερο έχει να κάνει με το πώς θα χωρέσει ο Ομπράντοβιτς μέσα στην ίδια πεντάδα ή τέλος πάντων πώς θα συνταιριάζει τον Δημήτρη Διαμαντίδη με τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Αυτό, εκτός των άλλων, επειδή μιλάμε για δύο παίκτες με το ίδιο στυλ, για δύο παίκτες που έχουν συνηθίσει να παίζουν πολύ με την μπάλα στα χέρια, για δύο εν τέλει τεράστιες μπασκετικές προσωπικότητες.

Αν μιλάμε για την Ελλάδα, ο Ολυμπιακός για να καταβάλει τον μεγάλο του αντίπαλο θα πρέπει πάνω από όλα να αποκτήσει μεγαλύτερη αγωνιστική σταθερότητα (που πέρυσι δεν είχε, άσχετα αν στο τέλος για λεπτομέρειες έχασε τον τίτλο) και να έχει σε καλή κατάσταση τον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη. Ο Σόφο είναι παίκτης που μπορεί να κάνει τη διαφορά, και ειδικά φέτος θα τον χρειαστούν οι Πειραιώτες, έστω και αν φρόντισαν να καλύψουν τα νώτα τους με την προσθήκη τού κάτι παραπάνω από πολύτιμου Ιάκωβου Τσακαλίδη. Ο Ολυμπιακός έχει, πάντως, σε σχέση με πέρυσι ένα σημαντικό συν, που έχει να κάνει με την παρουσία του υγιούς Αρβιντας Μασιγιάουσκας. Ο Λιθουανός έχασε πέρυσι, λόγω τραυματισμού, κάτι παραπάνω από τη μισή χρονιά. Στην Ευρωλίγκα, πέραν του Ολυμπιακού, ο Παναθηναϊκός, εκτός από τον εαυτό του (πότε δηλαδή και αν θα εμφανίσει το πραγματικό του πρόσωπο), έχει να προβληματίζεται για την πανίσχυρη και φέτος ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ειδικά μάλιστα αν πάρει και τον Κιριλένκο), τη Ρεάλ Μαδρίτης, στο «σπίτι» της οποίας θα γίνει το φάιναλ φορ, και την πάντα υπολογίσιμη Ταουγκρές. Από κει και πέρα ουδέν, εκτός αν ο πρωταθλητής Ευρώπης με τη Ρωσία, Ντέιβιντ Μπλατ, αιφνιδιάσει με την Εφές Πίλσεν.

Εν κατακλείδι ο Παναθηναϊκός με την απόκτηση του Γιασικεβίτσιους κατάφερε ένα πολύ μεγάλο κτύπημα σε θέμα γοήτρου έναντι του Ολυμπιακού. Πλέον, όμως, οι Γιαννακόπουλοι ξέρουν ότι δεν μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι, αφού οι Αγγελόπουλοι ανά πάσα στιγμή είναι ικανοί να κάνουν κινήσεις που λίγοι μπορούν να φανταστούν. «Για τα 50 επόμενα χρόνια οι στόχοι του Ολυμπιακού είναι οριοθετημένοι», είπε χαρακτηριστικά στο περιθώριο της προχθεσινής κλήρωσης ο Σταύρος Ελληνιάδης, εννοώντας το νεαρόν της ηλικίας των Αγγελόπουλων, ότι δηλαδή για πολλά ακόμη χρόνια θα προσπαθούν να φθάσουν με σπουδαίες κινήσεις τον Ολυμπιακό στην κορυφή. Και αργά χθες το βράδυ ήρθαν να προστεθούν οι δηλώσεις του Πίνι Γκέρσον στο Ισραήλ, σύμφωνα με τις οποίες «ο Παναθηναϊκός μάς φοβήθηκε και γι' αυτό πήρε τον Γιασικεβίτσιους». Καταλαβαίνετε, λοιπόν, πως είμαστε μπροστά σε έναν ακόμη ενδιαφέροντα χειμώνα, όπου ο Παναθηναϊκός είναι πάλι το φαβορί.