Ο χρόνος για το τζάμπολ του Final Four της Ευρωλίγκας στο Κάουνας κυλάει πλέον αντίστροφα, και η γλυκιά προσμονή, γεμίζει με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των ψηφοφοριών για τους κορυφαίους της σεζόν. Τα βραβεία που θα απονεμηθούν την προσεχή Πέμπτη έχουν ήδη κάτοχο, με μοναδικό ερωτηματικό που λογικά έχει εύκολη απάντηση στον Σάσα Βεζένκοβ, αυτό του πολυτιμότερου. Η κουβέντα για το αν ήταν καλύτερος αμυντικός από τον Ταβάρες ο Γουόκαπ ή αν έγινε σωστά η κατανομή στις θέσεις της πρώτης και της δεύτερης πεντάδας έχει βάση, αλλά είναι ατέρμονη και υποκειμενική.
Κανείς όμως δεν θα διαφωνήσει πως ο Γιώργος Μπαρτζώκας ψηφίστηκε δικαιότατα ως ο κορυφαίος προπονητής. Ένας τίτλος που αποκτά μεγαλύτερη αξία, όχι μόνο επειδή για πρώτη φορά ένας προπονητής και δη Έλληνας, καταφέρνει να τον κερδίσει δυο συνεχόμενα χρόνια, αλλά και γιατί ο «ερυθρόλευκος» κόουτς, ισοφαρίζει τον τεράστιο, Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Ο 57χρονος προπονητής, είναι δεδομένο πως στο μυαλό του έχει μόνο το πώς θα ετοιμάσει την ομάδα του για τον ημιτελικό με την Μονακό και θα αντάλλαζε το βραβείο με τον τίτλο της Ευρωλίγκας. Γιατί στο τέλος οι ομαδικές επιτυχίες είναι αυτές που μένουν. Όμως, όσο και αν οι απαιτήσεις που έχει ως σύλλογος και οι προσδοκίες που έχει δημιουργήσει ο φετινός Ολυμπιακός είναι μεγάλες, δεν σημαίνει πως αν δεν κατακτηθεί ο τίτλος ο κόουτς Μπαρτζώκας θα έχει αποτύχει.
Διότι εκτός του ότι μιλάμε για την ομάδα που έπαιξε το καλύτερο και το πιο σύγχρονο μπάσκετ, διαθέτει την καλύτερη άμυνα, είχε την δεύτερη καλύτερη επίθεση στην κανονική διάρκεια της σεζόν και μακράν την καλύτερη βαθμολογία στο σύστημα αξιολόγησης. Για πρώτη φορά ίσως στην ιστορία της διοργάνωσης, όλοι, ανεξαιρέτως, οι προπονητές των αντιπάλων ομάδων, δήλωναν πως αντιμετώπισαν την καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη. Ο Ολυμπιακός παράλληλα ήταν η πιο σταθερή ομάδα στα αποτελέσματα, η ομάδα που τερμάτισε πρώτη κάνοντας μεγάλες νίκες εντός και εκτός έδρας. Ασφαλώς και το μπάσκετ είναι άθλημα αποτελεσμάτων, όμως η αίσθηση που αφήνει αυτό το βραβείο, είναι ότι δόθηκε κυρίως βάσει της εικόνας. Που ήταν αδιάψευστος μάρτυρας και κυρίως ακόμα πιο βελτιωμένη από την περυσινή της εκδοχή.
Το μπάσκετ λοιπόν που παρουσίασε ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του, είναι απολαυστικό και τα βίντεο πολλών αγώνων θα διδάσκονται στο μέλλον σε σεμινάρια. Είχε τις λύσεις απέναντι σε κάθε άμυνα, έβρισκε απαντήσεις κόντρα σε κάθε επίθεση. Κυκλοφορούσε την μπάλα με τρομερή ταχύτητα, είχε φρέσκες ιδέες και διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Με παίκτες αναμφισβήτητης αξίας και τοπ επιπέδου όπως οι Σλούκας, Βεζένκοβ, Παπανικολάου και Γουόκαπ, αλλά και άλλους (ΜακΚίσικ, Φαλ, Λαρεντζάκης) που υπό τις οδηγίες του όχι απλά βελτιώθηκαν, αλλά άλλαξαν μπασκετικό τρόπο σκέψης. Και αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα παράσημά του ως προπονητής. Με τον Κάναν των 15-20 επιθέσεων στις προηγούμενες ομάδες του, να έχει προσαρμοστεί σε έναν άλλο ρόλο, να παίζει άμυνα, να δημιουργεί και να δηλώνει ευτυχισμένος, παρότι λίγες μέρες πριν «κόπηκε» από την εξάδα των ξένων του ελληνικού πρωταθλήματος.
Με προσθήκη τύπου Μπλακ ως τρίτου ψηλού, που έγινε δεύτερος και κάποια βράδια πρώτος, αναγεννώντας την καριέρα του στον Ολυμπιακό. Με λεπτομέρειες, αλλά και λάθη (σ.σ. δεν υπάρχει εργαζόμενος που να μην κάνει), με πίστη και επιμονή στο πλάνο. Που πολλές φορές για αρκετούς είναι υπερβολικό, αλλά τα αποτελέσματα των δικαιώνουν. Όση κριτική και αν γίνεται (σ.σ. μιλάμε για την καλόπιστη) δεν παύει να ισχύει πως κανένας δεν γνωρίζει καλύτερα από τον προπονητή και κυρίως, ο προπονητής είναι ο πρώτος που θέλει το καλό της ομάδας του, γιατί είναι απόλυτα συνυφασμένο και με το δικό του μέλλον ή αλλιώς την θέση εργασίας του.
Ο κόουτς Μπαρτζώκας πορεύεται με μια φιλοσοφία που τον δικαίωσε σχεδόν όπου και αν εργάστηκε. Όπως όλα στην ζωή (επιλογές, αποφάσεις, κοουτσάρισμα) έχουν και άλλες όψεις και χωράνε συζήτηση, αλλά κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει για το πώς έχει επιλέξει να πορεύεται. Η εργατικότητά του, ο τρόπος σκέψης του και οι ιδέες του για το μπάσκετ, τον έχουν κατατάξει δίκαια στους κορυφαίους. «Έχτισε» τον νέο Ολυμπιακό βήμα-βήμα, χωρίς υπερβολικές σπατάλες, με νορμάλ μπάτζετ και σε ένα περιβάλλον πλήρους εμπιστοσύνης από τους αδελφούς Αγγελόπουλους, οι οποίοι με τον τρόπο τους, έχουν σημαντικό μερίδιο και στα δύο βραβεία. Διότι είναι διαφορετικό να δουλεύεις στις συνθήκες και στο περιβάλλον που οι ιδιοκτήτες της ΚΑΕ και ο οργανισμός έχουν δημιουργήσει, απ’ ότι να δέχεσαι παρεμβάσεις και να είσαι υπό αμφισβήτηση.
Ο πρώτος Έλληνας προπονητής που κέρδισε Ευρωλίγκα, παίρνει την τελευταία διετία μια γλυκιά εκδίκηση για όλα όσα προηγήθηκαν και συνέβησαν στο πρώτο του πέρασμα από την αγαπημένη του ομάδα. Και από όσους για την μικροπολιτική τους τον κατηγορούν. Όσο και αν δεν το παραδέχεται, γιατί η ομάδα είναι πάνω απ’ όλους και όλα, καλά κάνει και το απολαμβάνει. Μακάρι και με ένα δεύτερο τρόπαιο Ευρωλίγκας την 21η Μαίου. Δεδομένα, όποιος και αν είναι ο Πρωθυπουργός εκείνο το βράδυ, στις καρδιές των ομοϊδεατών του, φίλων του Ολυμπιακού, έχει την πρώτη θέση. Και αυτό, είναι κάτι που κέρδισε με την αξία του…
Follow @ ZervasNikolaos
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.