Νίκος Ζέρβας

Θρύλος παντός… καιρού και δρόμων προς το Βελιγράδι

Ο Ολυμπιακός απέχει μία νίκη από μία ιστορική πρόκριση στο Final Four του Βελιγραδίου και ο Νίκος Ζέρβας γράφει από την Γαλλία για την αντίδραση μεγάλης ομάδας που έβγαλε στο τρίτο παιχνίδι.

Αποστολή στο Μονακό για τον bwinΣΠΟΡFM 94,6 και το sportfm.gr, Νίκος Ζέρβας.

Όσο και αν έχει γίνει πολλές φορές στην σύγχρονη ιστορία του Ολυμπιακού αλλά και στην φετινή εξαιρετική του σεζόν, η επανάληψη εκτός από μητέρα της μάθησης, είναι στην συγκεκριμένη περίπτωση και απολαυστική. Αυτή η ομάδα, έχει έναν μαγικό τρόπο να αντιδράει ακαριαία όταν κάτι δεν της πάει καλά και να γυρίζει αυτόματα τον διακόπτη του χαμόγελου. Αντιδρά με μαεστρία και σαν μεγάλη ομάδα που είναι, βγάζοντας μέσα σε λίγες ώρες ένα εντελώς διαφορετικό προς το καλύτερο αγωνιστικό πρόσωπο. Τα πλέι οφ της Ευρωλίγκας όμως είναι μία δύσκολη και διαφορετική περίπτωση. Εύλογα μετά τον εμφατικό τρόπο που πήρε το πλεονέκτημα έδρας η Μονακό την Μεγάλη Παρασκευή στο ΣΕΦ, η αμφιβολία είχε μεγαλώσει.

Εκτός όσων πραγματικά δεν έπρεπε να αμφιβάλουν και μοχθούν από τον Αύγουστο και έπειτα καθημερινά για να φτάσουν αυτό το οικοδόμημα στους υψηλότερους ορόφους του. Οι παίκτες, οι προπονητές και οργανισμός γενικότερα δηλαδή. Οι «ερυθρόλευκοι» κλείστηκαν στον εαυτό τους, δούλεψαν για τέσσερις ημέρες και εμφανίστηκαν εντελώς διαφορετικοί και όπως πρέπει για να κάνουν το μίνιμουμ του στόχου στο Πριγκιπάτο. Μία νίκη στα δύο παιχνίδια, και μάλιστα στο πρώτο συναπάντημα, που εκτός του ότι τους γεμίζει αυτοπεποίθηση για να τελειώσουν την σειρά επί γαλλικού εδάφους, κόβει τα… φτερά της Μονακό και προσφέρει την ασφάλεια ότι υπάρχει και το τελευταίο μονοπάτι του πέμπτου αγώνα στον Πειραιά.

Το άπαρτο από τις αρχές Φεβρουαρίου και έπειτα κάστρο της Μονακό, έπεσε, καθώς ο Ολυμπιακός έκανε το καλύτερο του παιχνίδι μέχρι τώρα στα πλέι οφ. Παίζοντας σύμφωνα με τις πραγματικές του δυνατότητες, συνδυάζοντας καλές άμυνες με παραγωγική επίθεση, που ήταν κοινό μυστικό πως θα του ήταν αναγκαία στο Πριγκιπάτο. Οτιδήποτε κάτω από 80, θα ήταν δύσκολο να οδηγήσει σε break. Έχοντας λοιπόν από την αρχή εξαιρετική κυκλοφορία μπάλας, βρήκε σουτ υπό πολύ καλύτερες προϋποθέσεις, τροφοδότησε περισσότερο τον Φαλ και παίκτες «κλειδιά» όπως οι Βεζένκοβ, Σλούκας και λιγότερο ο Ντόρσεϊ, βγήκαν για τα καλά μπροστά στο σκοράρισμα. Δίπλα τους ο συγκλονιστικός Τόμας Γουόκαπ, που εδώ και δύο μήνες που κρίνονται οι τίτλοι και οι προκρίσεις, αποδεικνύει το μέταλλό του και την σπουδαιότητα της προσθήκης του. Για του λόγου το αληθές στα τρία παιχνίδια με την Μονακό έχει μέσο όρο 11 πόντους με 5/5 δίποντα, 40% στα τρίποντα ενώ οσο ειναι στο παρκέ ο Ολυμπιακός εχει +23 στο πρώτο ματς, - 1 (!) στο δεύτερο και +9 χθες όπου μοίρασε και 6 ασίστ.

Μαζί με το καλό τρίτο δεκάλεπτο του Παπανικολάου, τις κομβικές λύσεις που πρόσφερε παίζοντας για πρώτη φορά στην καριέρα του ως 6ος παίκτης ο Λούντζης και τις ποιοτικές ανάσες που έδωσε ο Ζαν Σαρλ, έχουμε το απαύγασμα των διακριθέντων του Ολυμπιακού. Η δουλειά βέβαια είναι ομαδική και για να φτάσει η διαφορά σε επίπεδα δεκαπέντε πόντων στις αρχές του τέταρτου δεκαλέπτου, είχε παίξει ρόλο η άμυνα και η εξουδετέρωση του Τζέιμς. Ο Αμερικανός γκαρντ αυτή την φορά σκόραρε μόνο με βολές και φρόντισαν οι Μπέικον και Τόμας να κρατήσουν όρθια την Μονακό. Μαζί με τον Λι, έφεραν την ομάδα του Σάσα Ομπραμντοβιτς στο +1 εκατό δευτερόλεπτα πριν το φινάλε. Ο Ολυμπιακός λόγω του κλειστού rotation που συνήθως επιλέγουν οι προπονητές σε τέτοιες καταστάσεις, έδειχνε άδειος από δυνάμεις και λύσεις. Το σχήμα του πανούργου Ομπράντοβιτς με τον πεντάρι τον Τόμας, έδωσε λύσεις και αν οι Γάλλοι είχαν νικήσει με τέτοιο φινάλε, ίσως ψυχολογικά να είχαν πατήσει ήδη στο Βελιγράδι.

Έμελλε όλα να κριθούν με 8/8 βολές και απόλυτα ψύχραιμους τους Γουόκαπ, Βεζένκοβ και Σλούκα. Έχοντας χαθεί πριν από αυτές ισάριθμες. Ο τελευταίος, έχοντας φάει το ατιμώρητο… ξύλο της αρκούδας από τους γηπεδούχους, είχε την οξυδέρκεια να κατευθύνει μαεστρικά. Χρειάστηκε να σκοράρει περισσότερο αφήνοντας την δημιουργία στον Γουόκαπ, και το έκανε. Σε σχήματα με τρεις γκαρντ, που βοήθησαν σημαντικά στο να μην πιάσει τόπο αυτή την φορά η πίεση σε όλο το γήπεδο. Με τον Τζέιμς καθηλωμένο στον πάγκο με πέντε φάουλ στην ώρα που συνήθως αυτός αποφασίζει για την έκβαση των αγώνων, η άμυνα έγινε απροσπέλαστη και ότι ήταν δίκαιο βάσει συνολικής εικόνας του αγώνα, έγινε πράξη και αποτυπώθηκε στο τελικό σκορ.

Το 41,7% με δέκα εύστοχα τρίποντα άναψε την σπίθα στο φυτίλι και αν είχαν αποφευχθεί κάποια από τα 15 λάθη, ίσως στο τέλος να μην χρειαζόταν να ζήσουμε ένα μίνι-θρίλερ. Το θετικό, είναι πως η Μονακό που έκανε 7 λιγότερα, τα εκμεταλλεύτηκε με μόλις δύο παραπάνω πόντους από τους αντίστοιχους του Ολυμπιακού, που με τα επιθετικά ριμπάουντ στο 11-11, πήρε περισσότερους πόντους από αυτά (14-10). Το λες και παράσημο απέναντι σε μία τόσο αθλητική και δυναμική ομάδα. Αυτή την φορά όμως, άπαντες ήταν αποφασισμένοι να είναι όσο σκληροί πρέπει και αρμόζει σε τέτοια παιχνίδια. Και δικαιώθηκαν.

Πλέον, απομένει ένα ακόμα βήμα για την μεγαλύτερη φετινή υπέρβαση. Το 2-1 λέει πολλά, αλλά και τίποτα, διότι η Μονακό αν της δώσεις δικαίωμα δεν αστειεύεται. Το ότι ανέτρεψε διαφορά δεκαπέντε πόντων σε οκτώ λεπτά, θα πρέπει να είναι το πιο ηχηρό καμπανάκι στα αυτιά όλων. Όπως δεν είχε αποκλειστεί πριν μερικά βράδια μετά το 1-1 ο Ολυμπιακός, έτσι και τώρα ακόμα δεν έχει προκριθεί. Το θετικό, είναι πως οι πανηγυρισμοί και το συγκλονιστικό «ζντο» της νίκης, μαζί με τους αδελφούς Αγγελόπουλος στο παρκέ, κράτησαν όσοι ακριβώς χρειαζόταν. Ένα λεπτό. Τα κεφάλια χαμήλωσαν ξανά, διότι η δουλειά δεν έχει γίνει ακόμα.

Είναι προτιμότερο να τελειώσει σε μερικές ώρες τώρα που η Μονακό είναι στα… σχοινιά, και στο αεροπλάνο της επιστροφής, να έχει μπει στα διαβατήρια η σφραγίδα «Βελιγράδι». Μια παρτίδα χωρίς επιστροφή, ακόμα και αν έχεις τον κόσμο σου στο πλευρό σου, έχει πίεση και κακοτοπιές. Ο κανονικός Ολυμπιακός όμως όλα τα μπορεί…

Θρύλος παντός… καιρού και δρόμων προς το Βελιγράδι

Υ.Γ.: Στο τέταρτο παιχνίδι θα χρειαστεί ο ξεκούραστος ΜακΚίσικ, κάποια ποιοτικά λεπτά του Πρίντεζη και φυσικά θα είναι καλοδεχούμενο να επιστρέψει ο Μάρτιν. Με τέτοια καταπόνηση, χρειάζονται όλοι. Δείτε πόσο πολύτιμος σε τέτοιας σημασίας παιχνίδι, ήταν ο Λούντζης και θα καταλάβετε…

Υ.Γ.2: Ο παντός... καιρού Ολυμπιακός, τα κατάφερε και με την δυάδα Πάντερ και Γκαρσία να σφυρίζουν έδρα μέχρι τελικής πτώσης.


Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

close menu
x