Πρόκριση… δευτέρου ημιχρόνου

Όσο και αν ψάξεις στο πλούσιο ελληνικό λεξιλόγιο, δεν μπορείς να βρεις την κατάλληλη λέξη για να χαρακτηρίσεις αυτό που στιγμάτισε τον φετινό Ολυμπιακό στα εντός έδρας παιχνίδια του. Η φράση «σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση», έχει δώσει την θέση της στον… μαζοχισμό ή πιο ορθά και δόκιμα, στον ψυχαναγκασμό. Πως αλλιώς να εξηγηθεί το ότι στα 13 από τα 16 πρώτα ημίχρονα του στο ΣΕΦ μένει πίσω και μάλιστα τις περισσότερες φορές, με μεγάλη διαφορά στο σκορ;

Και δεν φτάνει αυτό, αλλά στα περισσότερα από αυτά, είναι σαν να είναι άλλη ομάδα στο δεύτερο μέρος. Σαν να αφυπνίζεται στα αποδυτήρια, από τα οποία προηγουμένως έχει… ξεχάσει να βγει. Οι ίδιοι παίκτες παίζουν εντελώς διαφορετικά, με άλλη διάθεση, με ενέργεια και πείσμα. Το κακό είναι πως, όπως είναι φυσικό, η αγωνιστική μετάλλαξη δεν έχει φτάσει, με ελάχιστες εξαιρέσεις, για να «γυρίσουν» ολοκληρωτικά τα παιχνίδια. Το ίδιο τροπάρι συνεχίστηκε και απέναντι στην Φενέρ, με αποτέλεσμα το καλό σερί των τριών νικών να λάβει τέλος. Ο Ολυμπιακός, προσπάθησε να αλλάξει την μοίρα του από το -16, έφτασε μέχρι το -3 και θα μπορούσε, αν δεν είχε δεχθεί 8 πόντους στην λήξη τριών επιθέσεων της τουρκικής ομάδας, έπειτα από καλή δική του άμυνα και απέφευγε δύο άστοχα ξεμαρκάριστα τρίποντα και κάποια φθηνά λάθη, να είχε τελειώσει την ανατροπή.

Το ερώτημα όμως είναι γιατί να φτάσει να κυνηγάει στην επανάληψη στο 85% των εντός έδρας αγώνων του, γεγονός που επέφερε και το αρνητικότατο ρεκόρ 6-10 στο ΣΕΦ και στοίχισε, εν πολλοίς, τον αποκλεισμό. Η σχετική ερώτηση έγινε ξανά στην συνέντευξη Τύπου και είναι ολοφάνερο πως ούτε ο κόουτς Μπαρτζώκας δεν έχει βρει την απάντηση. Όπως και κανείς άλλωστε. Σίγουρα πάντως πνευματική προετοιμασία και έλλειψη συγκέντρωσης δείχνει όλο αυτό. Διότι όπως ολόσωστα επεσήμανε, είναι μπασκετικά ανεξήγητο να έχεις χάσει 7 από τα 13 αμυντικά ριμπάουντ που διεκδίκησες σε ένα ημίχρονο και στην επανάληψη να μην δίνεις καμία, μηδέν, νάδα, έξτρα κατοχή με τον ίδιο τρόπο, παρότι παίζεις 20 λεπτά άμυνα με αλλαγές στα σκριν, που είναι ευάλωτη σε αυτό τον τομέα.

Συγκέντρωση και ίσως ορθότερο πλάνο λείπει, αλλά από την στιγμή που έχει γίνει 13 φορές, θα έπρεπε με κάποιον τρόπο να διορθωθεί. Ασφαλώς, φταίει και η παγωμένη ατμόσφαιρα από τις άδειες εξέδρες, όμως και οι άλλοι σε άδεια γήπεδα παίζουν. Η στατιστική για την απουσία του Ολυμπιακού στο πρώτο εικοσάλεπτο, τα λέει όλα. 8-0 πόντους από αιφνιδιασμό, 18-7 από λάθη αντιπάλου και 10-5 από επιθετικά ριμπάουντ οι φιλοξενούμενοι. Μία ακόμα παιδική… ασθένεια των Πειραιωτών, είναι πως τα λάθη τους συνήθως είναι και πόντοι, καθώς 10 σφάλματα έκαναν στο πρώτο μέρος, 18 πόντους έβαλαν από αυτά οι παίκτες του Κοκόσκοφ. Την ίδια ώρα, οι γηπεδούχοι είχαν 3/16 σουτ στο πρώτο δεκάλεπτο και 8/28 στο πρώτο μέρος συνολικά. Σε συνδυασμό με την κακή κυκλοφορία της μπάλας και τα 13 (!) καλάθια που δέχθηκαν μέσα από την ρακέτα τους λόγω της αναιμικής τους άμυνας, συνθέτουν την πλήρη εικόνα.

Στο δεύτερο μέρος το μπάσκετ που έπαιξε ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερο, χάρη στις αλλαγές, την ενέργεια και την ταχύτητα εκτέλεσης. Ζαν Σαρλ (μένει οριστικά του χρόνου όπως ξεκαθάρισε ο Μπαρτζώκας, και δικαίως), Βεζένκοφ και Λαρεντζάκης έδωσαν πολλά, με τον τελευταίο να μένει ανεξήγητα πολύ στον πάγκο για ένα ακόμα παιχνίδι. Την ώρα που ο Χάρισον πετούσε εκνευριστικά μία ακόμα ευκαιρία που του έδωσε ο προπονητής του στα… σκουπίδια και οι Σλούκας (κυρίως)-Σπανούλης έκαναν πολλά λάθη. Τι νόημα έχει να παίζει ένα παίκτης που δεδομένα θα αποχωρήσει (Χάρισον) και είναι αδιάφορος και όχι ένα παιδί που με το σπαθί του κέρδισε τον χρόνο του και αποδίδει καλύτερα; Μία ακόμα αιτία που δεν γύρισε ολοκληρωτικά το παιχνίδι, είναι ότι δεν έδωσαν το κάτι παραπάνω οι δυο γκαρντ, αλλά και ο εκνευριστικά άστοχος ΜακΚίσικ και κατώτερος των δυνατοτήτων του, Πρίντεζης.

Η πολύ πιο ποιοτική Φενέρμπαχτσε (ενισχύθηκε όταν δεν βλεπόταν) «καιγόταν» για την νίκη για να μην μπει σε περιπέτειες και την πήρε, χάρη στους εκπληκτικούς Πιερ-Βέσελι και τις βοήθειες που έδωσαν σχεδόν όλοι οι παίκτες της από λίγο. Αν ο Ολυμπιακός διεκδικεί με αξιώσεις την πρωτιά στην… ανύπαρκτη βαθμολογία των νικηφόρων-πολύ καλών δευτέρων ημιχρόνων, η τουρκική ομάδα κερδίζει δια περιπάτου τον τίτλο της πιο βελτιωμένης και αποτελεσματικής ομάδας από την 16η αγωνιστική και μετά. Από το ματς του πρώτου γύρου με τον Ολυμπιακό και έπειτα, μετράει 14/16 νίκες και μπαίνει με το… σπαθί της στα πλέι οφ. Μια νίκη περισσότερη, από τα χαμένα πρώτα ημίχρονα που έχει στο ΣΕΦ η ομάδα του Μπαρτζώκα δηλαδή…